Bugün sevgilimle ayrıldık... Sadece içimi dökmek için yazıyorum. Zaten olan oldu artık. Durum şu... İş yerinde çalışan bir kız var. Daha önce telefonunda mesajlarını görmüştüm. "Sigara molası ne zaman veriyoruz?", "Bugün sigara içemiycek miyiz." gibi mesajlar. Ve deyim yerindeyse yaygarayı koparmıştım. O da bana söz verdi bir daha böyle bir şey olmayacak diye... Ve hatta telefon numarasını değiştirdi. Herşey güzel gidiyordu. Hatta ara sıra soruyodum telefon numaranı yine abuk sabuk tiplere vermiyosun di mi die. O da hayır tabii ki aşkım diyodu.Ta ki bugüne kadar...
Telefonunu onun yanında (dikkat edin gizli yapmıyorum) şakasına karıştırırken, iki tane mesaj gördüm. "Sigara ne zaman içiyoruz?" gibi mesajlardı yine. Ve o numarayı aradım. Ve tabii ki bir kız açtı telefonu... Ben de telefonu kapattım. Hani vermeyecektin telefon numaranı o kıza dedim. Resmen sinir krizi geçirdim.
Sonra o mesajları atanın kuzeni olduğunu söyledi. Ne kadar komik bir savunma di mi. Hala yalan söylüyor yani. Hani filmlerde kadın adamı suçüstü yakalar da adam "aşkım sandığın gibi değil." der ya. Aynen öyle bir savunma oldu.
Tabii sonunda itiraf etti, mesajları atanın o kız olduğunu. "Yine de seni hiçbir zaman aldatmadım" diyor hala. Ama ne fayda... Ayrıldık. Herhalde bir daha da kimseye güvenemem.
Telefonunu onun yanında (dikkat edin gizli yapmıyorum) şakasına karıştırırken, iki tane mesaj gördüm. "Sigara ne zaman içiyoruz?" gibi mesajlardı yine. Ve o numarayı aradım. Ve tabii ki bir kız açtı telefonu... Ben de telefonu kapattım. Hani vermeyecektin telefon numaranı o kıza dedim. Resmen sinir krizi geçirdim.
Sonra o mesajları atanın kuzeni olduğunu söyledi. Ne kadar komik bir savunma di mi. Hala yalan söylüyor yani. Hani filmlerde kadın adamı suçüstü yakalar da adam "aşkım sandığın gibi değil." der ya. Aynen öyle bir savunma oldu.
Tabii sonunda itiraf etti, mesajları atanın o kız olduğunu. "Yine de seni hiçbir zaman aldatmadım" diyor hala. Ama ne fayda... Ayrıldık. Herhalde bir daha da kimseye güvenemem.