- 17 Ekim 2015
- 10
- 5
- 1
- 40
- Konu Sahibi yellowcoffee
-
- #1
Arkadaşlar, aslında ben başımdan geçen şeyleri bahseden birisi değilim, yazmamak için çok düşündüm ama en son yazmaya karar verdim.
Uzun süre yalnız olduğumdan dolayı o kadar sıkılmıştım ki. Çevremden de baskı aldığımı hissediyordum evlenmem gerektiğine dair sanki...
Maraş katliamından sonra, bölgeden kaçan bi aileden geliyorum. Ama inanın ki ben hiç bir şekilde din, mezhep ayrımı yapan bir insan değilim. Hıristiyan, Ermeni, Sünni, Alevi dini ırkı milleti ne olursa olsun insan sonuçta doğduğu yeri seçemiyor.
Bi tanışma sitesine eğlencesine girmişken, bu çocuğu gördüm.. O kadar yakışıklı, kibardı ki kendisi. Hayallerdeki beyaz atlı prens olur ya onun gibi..Resmen aşık olduğumu damarlarımda hissediyordum. Sepetime attım ve konuşmaya başladık çocukla.. Neyse, Birbirimizi bulduktan sonra ikimiz de hesabımızı kapattık zaten. Zamanla dışarı bir şeyler içmeye çıktık ve birbirimizi daha da çok görmeye başladık. Bir gün annemin pis dedikoducu bir arkadaşıyla dışarda karşılaştık. Biliyordum ki herkese anlatacak, Ayten'in kızı erkeklerle dolaşıyor, onunla bununla el ele tutuşuyor diye vs.. Ama bu kadının pis niyetinden daha evvel o da, ben de bu durumu ailemize bildirmeye karar verdik. Sonuçta bir adım ileri atmaya karar vermiştik.
Sorun şu ki, sevdiğim çocuğun ailesi 'nereli bu kız' gibi sorular sorduktan sonra mezhebimden dolayı bu gibi bir olayın olmayacağını, kesinlikle beni terketmesi gerektiğini söylemiş. Elimi bile tutmanın günah olduğunu söylemiş. Benim yaptığım yemek yenmez, bunun yüzünden ailesi bile cehenneme gidebilirmiş ailesi.
Sevgilim benim gibi mezhep ayrımı yapmıyor, ama öyle bir duruma geldik ki ya beni seçecek ya da şu ana kadar kendisini büyütüp yetiştirmiş olan ailesini.. Sonuçta çok uzun zamandır da beraber değiliz ama onu gerçekten seviyorum. Ama aynı zamanda ailesini terk etmesini de istemiyorum bu sebeple. Sonuçta şimdi hemen evlenemem onunla. Ayrıca ailesi, bırakın benim ailemle tanışmayı; ismimi duymak bile istemiyor, verdiğim suyu içmek bile günahmış! Allahım nasıl bir varlıkmışım ben haberim yokmuş!! Yaşadığım ayrımcılığa mı ağlasam, yoksa aşkımızın sonuna mı?
Ne yapmam gerekiyor arkadaşlar bi fikriniz var mı lütfen yardım edin :'(
Mesajlarınız için şimdiden teşekkür ederim, hepinizi çok seviyorum. yardımlarınız için teşekkürler
Uzun süre yalnız olduğumdan dolayı o kadar sıkılmıştım ki. Çevremden de baskı aldığımı hissediyordum evlenmem gerektiğine dair sanki...
Maraş katliamından sonra, bölgeden kaçan bi aileden geliyorum. Ama inanın ki ben hiç bir şekilde din, mezhep ayrımı yapan bir insan değilim. Hıristiyan, Ermeni, Sünni, Alevi dini ırkı milleti ne olursa olsun insan sonuçta doğduğu yeri seçemiyor.
Bi tanışma sitesine eğlencesine girmişken, bu çocuğu gördüm.. O kadar yakışıklı, kibardı ki kendisi. Hayallerdeki beyaz atlı prens olur ya onun gibi..Resmen aşık olduğumu damarlarımda hissediyordum. Sepetime attım ve konuşmaya başladık çocukla.. Neyse, Birbirimizi bulduktan sonra ikimiz de hesabımızı kapattık zaten. Zamanla dışarı bir şeyler içmeye çıktık ve birbirimizi daha da çok görmeye başladık. Bir gün annemin pis dedikoducu bir arkadaşıyla dışarda karşılaştık. Biliyordum ki herkese anlatacak, Ayten'in kızı erkeklerle dolaşıyor, onunla bununla el ele tutuşuyor diye vs.. Ama bu kadının pis niyetinden daha evvel o da, ben de bu durumu ailemize bildirmeye karar verdik. Sonuçta bir adım ileri atmaya karar vermiştik.
Sorun şu ki, sevdiğim çocuğun ailesi 'nereli bu kız' gibi sorular sorduktan sonra mezhebimden dolayı bu gibi bir olayın olmayacağını, kesinlikle beni terketmesi gerektiğini söylemiş. Elimi bile tutmanın günah olduğunu söylemiş. Benim yaptığım yemek yenmez, bunun yüzünden ailesi bile cehenneme gidebilirmiş ailesi.
Sevgilim benim gibi mezhep ayrımı yapmıyor, ama öyle bir duruma geldik ki ya beni seçecek ya da şu ana kadar kendisini büyütüp yetiştirmiş olan ailesini.. Sonuçta çok uzun zamandır da beraber değiliz ama onu gerçekten seviyorum. Ama aynı zamanda ailesini terk etmesini de istemiyorum bu sebeple. Sonuçta şimdi hemen evlenemem onunla. Ayrıca ailesi, bırakın benim ailemle tanışmayı; ismimi duymak bile istemiyor, verdiğim suyu içmek bile günahmış! Allahım nasıl bir varlıkmışım ben haberim yokmuş!! Yaşadığım ayrımcılığa mı ağlasam, yoksa aşkımızın sonuna mı?
Ne yapmam gerekiyor arkadaşlar bi fikriniz var mı lütfen yardım edin :'(
Mesajlarınız için şimdiden teşekkür ederim, hepinizi çok seviyorum. yardımlarınız için teşekkürler
Son düzenleme: