- Konu Sahibi Herdaimgunes
-
- #1
Oğlum 4.5 yaşında bu sene anaokuluna verdik. Babası da bende çok nöbetli çalışıyoruz bütün gün anneanneyle sıkılıyor diye gönderelim dedik. Geçen haftaya göre biraz daha alıştı, bugün öğretmeniyle de konuştum mutlu sorun çıkaran bir çocuk değil çok uyumlu dedi. Zaten ilk gün bile hiç ağlamadı, hiç arkamızdan bakmadı hemen uyum sağladı. Oğlan mutlu ama ben…
Çok aşırı yemek seçen bir çocuk. Kahvaltı ve ara öğünleri yiyormuş ama öğlen yemeklerini yemiyor. Birazda yemek yemeye alışsın diye okula verdim aslında. Aklım sürekli onda. Yemek yedi mi, tuvalete gitti mi, ya başına bişey gelirse, ilgilenmezlerse, düşerse vs vs bi sürü kaygılar yaşıyorum. Sabahları uyanmak istemiyor uyumak istiyorum diyor kıyamıyorum çok üzülüyorum değişik bir suçluluk duygusu hissediyorum. Zamanla alışır mıyım? Normal mi sizce yoksa bizim için erken miydi?
Çok mu evhamlıyım acaba zamanla düzelir inşallahAnne yüreği doğal olarak endişe oluyor ama normal. Hollandada 4 yaşında başlıyor minikler okula. En azından o ortama alışır yavaş yavaş.
Çok mu evhamlıyım acaba zamanla düzelir inşallah
Evet çok normal böyle hissetmeniz.Oğlum 4.5 yaşında bu sene anaokuluna verdik. Babası da bende çok nöbetli çalışıyoruz bütün gün anneanneyle sıkılıyor diye gönderelim dedik. Geçen haftaya göre biraz daha alıştı, bugün öğretmeniyle de konuştum mutlu sorun çıkaran bir çocuk değil çok uyumlu dedi. Zaten ilk gün bile hiç ağlamadı, hiç arkamızdan bakmadı hemen uyum sağladı. Oğlan mutlu ama ben…
Çok aşırı yemek seçen bir çocuk. Kahvaltı ve ara öğünleri yiyormuş ama öğlen yemeklerini yemiyor. Birazda yemek yemeye alışsın diye okula verdim aslında. Aklım sürekli onda. Yemek yedi mi, tuvalete gitti mi, ya başına bişey gelirse, ilgilenmezlerse, düşerse vs vs bi sürü kaygılar yaşıyorum. Sabahları uyanmak istemiyor uyumak istiyorum diyor kıyamıyorum çok üzülüyorum değişik bir suçluluk duygusu hissediyorum. Zamanla alışır mıyım? Normal mi sizce yoksa bizim için erken miydi?
Ah çalışan anne olunca keyif yapma fırsatım yok ama o iyi olsun bana yeterNormal, candan parça evlat.
Kendinize yüklenmeyin, zamanla düzelecektir.
Hatta instada çocuğu okula bırakıp keyif yapan annelere bile dönüşebiliriz
Geçen bazı sağlık sebeplerinden okula veremedik bağışıklığı çok düştüğü için doktoru başlamasını istemedi bu yıl tam zamanı dedik ama niye böyle hissettiğimi anlayamadımErken vermemişsiniz. Hatta neredeyse geç vermiş olacakmışsınız. Zorunlu anaokulu yaşı 5 zaten Direkt ilkokula verseniz 6 yaşında tüm yaşıtları anaokulundan geçmiş olacak sizinki zorlanacaktı. Ayrıca altı yaş zaten çok geç. Çocuğunuza bir şeyler katacak yer okul ve akranları. Doğrusu bu zaten.
İnanın aç kala kala yemeyi de öğrenecek.
Benim oğlum 3,5 yaşında başladı.
Özel vveya küçük diye mi öyle? Bizimki devlet anaokulu saatlerine uymasını istediler28 aylık başladı yeni.Ben de oyun oynasın yaşıtlarıyla sosyalleşsin diye verdim ilk bir hafta beni bırakmak istemedi. Kademeli bir şekilde alıştırdık. Şu an gayet keyifli zaman geçiriyor eğleniyor. Uyku konusunda ben çocuk ne zaman uyanırsa o zaman götürüyorum kendim kaldırmıyorum.
Annelik işte kıyamamıyorum galibaEvet çok normal böyle hissetmeniz.
Oğlum 5 yaşında başlamıştı pandemi nedeniyle çok zor alışmıştı buarada çok şanslısınız bir de ağlasa falan daha çok üzülürsünüz.
Benim ilk gün sürekli düşük olan tansiyonum çıkmıştı
Şimdi bakınca fazlasıyla duygusal davranmışım.
Yeteri kadar evde zaman geçirmiş bence.
Şuan kızım 29 aylık bakacak kimse olmadığı için kreşe başlatıyoruz.
Bir de benim durumumda olan aileleri düşünün o yüzden suçlu hissedecek bir durum yok.
Bizimkisi özel evet. 9 da kahvaltısı oluyor genelde ona yetişiyor. Normalde 8 de başlıyor kreşi.Özel vveya küçük diye mi öyle? Bizimki devlet anaokulu saatlerine uymasını istediler
Geçecek merak etmeyin.Annelik işte kıyamamıyorum galibainşallah bu duygusallık ve evham biran önce geçer vallahi suçlu hissediyorum kendimi
Özel okulda 1,2,3,4. Sınıf öğrencilerine yalvarsamda yemıyorlardı. Bazılarıda tam tersi evde seçiyormus okulda her şeyi yiyor diyince anneleri inanmıyor. Tam olarak bu yüzden üzülüyorum bu cocuklara cok nadır güzel yemek cıkan okul vardır onla da oynuyor özellikle küçükler yemıyorlar aç aç aksama kadar. Keşke başka ımkanınız olsaydıOğlum 4.5 yaşında bu sene anaokuluna verdik. Babası da bende çok nöbetli çalışıyoruz bütün gün anneanneyle sıkılıyor diye gönderelim dedik. Geçen haftaya göre biraz daha alıştı, bugün öğretmeniyle de konuştum mutlu sorun çıkaran bir çocuk değil çok uyumlu dedi. Zaten ilk gün bile hiç ağlamadı, hiç arkamızdan bakmadı hemen uyum sağladı. Oğlan mutlu ama ben…
Çok aşırı yemek seçen bir çocuk. Kahvaltı ve ara öğünleri yiyormuş ama öğlen yemeklerini yemiyor. Birazda yemek yemeye alışsın diye okula verdim aslında. Aklım sürekli onda. Yemek yedi mi, tuvalete gitti mi, ya başına bişey gelirse, ilgilenmezlerse, düşerse vs vs bi sürü kaygılar yaşıyorum. Sabahları uyanmak istemiyor uyumak istiyorum diyor kıyamıyorum çok üzülüyorum değişik bir suçluluk duygusu hissediyorum. Zamanla alışır mıyım? Normal mi sizce yoksa bizim için erken miydi?
Devlet okulumu acaba , anaokulu konusunda çok yorum okudum hep küçük yaşlarda anaokuluna çocuğunu verenler var . Anaokulu yaşı düştümü bu kadarOğlum 4.5 yaşında bu sene anaokuluna verdik. Babası da bende çok nöbetli çalışıyoruz bütün gün anneanneyle sıkılıyor diye gönderelim dedik. Geçen haftaya göre biraz daha alıştı, bugün öğretmeniyle de konuştum mutlu sorun çıkaran bir çocuk değil çok uyumlu dedi. Zaten ilk gün bile hiç ağlamadı, hiç arkamızdan bakmadı hemen uyum sağladı. Oğlan mutlu ama ben…
Çok aşırı yemek seçen bir çocuk. Kahvaltı ve ara öğünleri yiyormuş ama öğlen yemeklerini yemiyor. Birazda yemek yemeye alışsın diye okula verdim aslında. Aklım sürekli onda. Yemek yedi mi, tuvalete gitti mi, ya başına bişey gelirse, ilgilenmezlerse, düşerse vs vs bi sürü kaygılar yaşıyorum. Sabahları uyanmak istemiyor uyumak istiyorum diyor kıyamıyorum çok üzülüyorum değişik bir suçluluk duygusu hissediyorum. Zamanla alışır mıyım? Normal mi sizce yoksa bizim için erken miydi?
Ben de o yaşta verdim iki oğlumu da..birisi daha küçüktü ve sinifindakilerden 1-1.5 yaş küçüktü. Onu verdiğime biraz pişman olmuştum hem zorbalık görmüştü hem de o yıl kardeşi olmuştu nasıl olsa evdeydim. Benimle kalabilirdi aslında. Diğer oğlum için pişman olmadım. Diğer oğlum daha çok yemek seçer ama devlet okuluna verdiğim için zaten 4 saatti. Çok dert etmedim beslenmesini.. çocuklar birbirlerinden görüp bazı yemeklere daha kolay alisabiliyor. Bırakın gerekirse aç kalsın..eve geldiğinde iyi beslersiniz.Oğlum 4.5 yaşında bu sene anaokuluna verdik. Babası da bende çok nöbetli çalışıyoruz bütün gün anneanneyle sıkılıyor diye gönderelim dedik. Geçen haftaya göre biraz daha alıştı, bugün öğretmeniyle de konuştum mutlu sorun çıkaran bir çocuk değil çok uyumlu dedi. Zaten ilk gün bile hiç ağlamadı, hiç arkamızdan bakmadı hemen uyum sağladı. Oğlan mutlu ama ben…
Çok aşırı yemek seçen bir çocuk. Kahvaltı ve ara öğünleri yiyormuş ama öğlen yemeklerini yemiyor. Birazda yemek yemeye alışsın diye okula verdim aslında. Aklım sürekli onda. Yemek yedi mi, tuvalete gitti mi, ya başına bişey gelirse, ilgilenmezlerse, düşerse vs vs bi sürü kaygılar yaşıyorum. Sabahları uyanmak istemiyor uyumak istiyorum diyor kıyamıyorum çok üzülüyorum değişik bir suçluluk duygusu hissediyorum. Zamanla alışır mıyım? Normal mi sizce yoksa bizim için erken miydi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?