Bunun için tartışmıştık aylar önce "yapma ben sana yap mı diyorum" a gelmişti iş sorsan yap demiyor ama yapmayınca da ne kadar ayıp gençsin bana yaptırıyorsun yazıklar olsun" a kadar varıyor. Bu zihniyet ile başa çıkmak çok zor. Elimden geldiğince yüz göz olmamaya çalışıyorum. Haftada bir - iki gün misafir gelse diğer günler mesai sonu odama geçiyorum asla muhattap olmuyorum. Eskiden güzel sohbetlerimiz olurdu çok soğuttu beni kendinden malesef.
Haklısınız zaten yardım beklemiyorum misafirlerden. Ben de gittiğimde onlar benden beklemiyor getir götür işleri yapıyorum sadece ama yeterince yapıyorum bunu. Yalnız kendiminkini, anneminkini değil tüm büyüklerimin çayını tazeleyip, servisleri yapıp ev sahibinin yükünü hafifletiyorum elimden geldiğince. Sanırım suçum genç ve bekar olmak
onlara göre sorumluluğum yok çok rahatım.
