10 seneye doğru giderken evliliğimde konunuzla beraber şunu farkettim,kimseye ev gezdirmedim,yatak odamın kapısı da açıktır ama kimse girmez.
Bence bu görgü meselesi. Kızım yazın arkadaşımın evinde,arkadaşımın kızıyla yatak odasına girdi oynamak için,hemen çağırdım,bak burası x teyzenin odası,arkadaşın annesinin odası olduğu için giriyor ama sen girmemelisin,lütfen x'in odasında oynayın dedim. Hatta arkadaşım dedi ne var girsinler oynasınlar sorun etme diye,hayır dedim,oraya girmesinler,gerek yok,alişkanlik olsun istemem. Bir daha tekrarlanmadı. 6 yaşında çocuk bunu anladı. Hatta baska bir arkadaşının evine gittiğimizde de ,kendi dedi ben annenlerin odasina girmemeliyim,sen ne alacaksan al gel diye arkadaşına.
Mahrem vs mevzusu değil bu benim için,uygun bulmuyorum,belki dağınık,belki ev sahibi hoşlanmıyor girilmesinden,okuyamam ki insanların içini. Bana girsinler ne olacak diyen arkadasıma ha sorun etmiyorsan tamam demem diyemem zira bir sınır olmali bence çocuklarda,bir yerde gir ,diğer yerde girme olmaz.
Bu sebeple aileleri hatali buluyorum ben bu konularda. Çocuğa güzelce anlatırsan anlar ama sen sesini çıkarmaz,uyarmazsan cekmece de karıştırabilir, yatakta da zıplar,adi üstünde çocuk bu.
İstemiyorsanız kapınızı kapalı tutacaksınız. Ev gezdirmekte gereksiz,kimseye teklif etmeyin bence. Ev işte 2/3 oda bir salon yani,görmedikleri ne olabilir ki evinizde.
Bir kere kesin bir dille musait degil orasi dedim. Gulumsemeden ve sert bir dille. Bir daha lafini edemediler.
arkadaş yakınsa çocuk da evlat gibi geliyor ama dış kapının dış mandalıysa irite olurdum ben de.
(( benim yastigimda 
