Merhaba herkese
Ben hayatım boyunca hep miskin ve her zaman uykusu olan biri oldum. Tek başıma bırakılsam aralıksız 2 gün uyuma potansiyeline sahibim. Annem babam inanilmaz enerjiktir, hele babam 6 katlı işyerinde yaşına rağmen asansör kullanmaz ve iş yerinde her an her yerden çıkabilir öyle aktif birisi, ben boş oturamam diye emekli olmayı istemiyor. Lakin evladı da bir o kadar boş oturmayı seviyor, hatta oturmak bile istemiyor en sevdiği şey uyumak. Kıvrıldığım yerde uyurum, her zaman yorgunumdur. Her zaman uykum vardır. Hele bir şeye canım sıkılırsa beynim düşünmek yerine hemen kendini kapatıyor. Sıkıştığım zaman uykum geliyor, elimde değil.
Bu eğitim hayatımı da etkiledi, tam tamına 5 tane rapor da yazılması sunumum var ve hiçbirine başlamadım. Kaldıramıyorum kendimi, ikinci dönem kpss çalışmak için okula ara vereyim diyordum ama bu halde ben bu dönemki dersleri de veremem bu tembellikle kpss de çalışamam.
Ayrılık acısı çekiyorum 1 aydır canım yanıyor bana hak etmediğim şeyler yaşatıldı daha şimdiden o ve ailesi tarafından. Beni tanımadıkları halde onun tarafı hep problem çıkardı o da ailesine uydu. Canım yanıyor 1 yıldır nasıl bu ana kuzuluğunu göremedim diye başımı duvarlara çarpıyorum. Rehberimden sildim ama hâlâ ekleyip son görülmesini falan stalklayip geri siliyorum. O da aşk acısı çeken durumlar paylaşıyormuş. İnsanlara "lonely bana dönmüyor barışmak istiyorum dönmüyor" diyormuş. Dönmem için hiçbir şey yapmadı ki.
Ne yapayım ben hanımlar hayatımda herkes gibi problemler var ama çözümü bende. Buna rağmen miskinliğe, saçma sapan aşk acısı çekmeye devam ediyorum. Nasil silkinmeli kendime gelmeliyim? Kendimi pataklayasım geliyor saf gibi davranıyorum belki de bu kadar safimdir
Küçüklükten beri böyle, hele annem bir yere gidince bir uyuyakalirdim zile basarlarmis ev telefonunu ararlarmis uyanmazdim
bence bezmişlik var sizde de biraz aynı ben gibi 
hatta benim yerime de uyu
