Bir arkadaşım beni alkolik birine yapmaya çalıştı, meğer derdi onun alkolik arkadaşıyla kendi çıkıyormuş ailesine güven vermek için benle takılmak istemiş. Bunu anladığımda çok üzüldüm, işin kötüsü son zamanlarda o kızla takılmamama rağmen ailesi alkolik çocukla yakalamışlar suçu benim üstüme atmış sevgi yaptırdı diye (kolundan tutup silah zoruyla yaptırmış gibi) onlarda inanmışlar kızlarının masum olduğuna!
Evli bir arkadaşım vardı yan binaya taşınmışlardı öyle tanışmıştık. Yeni evliydi ve eşiyle sorunları vardı. Hergün sinir krizi geçirir sadece beni çağırır, eşi gece vardiyesinde olduğu zaman babamdan zorla izin alıp yanında kalırdım korkmasın diye. Bir eksiği olduğunda tamamladım, canı bişey çekse aldım. Sonra burnumdan ameliyat oldum, et kemik ve sinüzit üçü birden alındığı için oldukça ağır geçmişti. Ameliyet olduğum gün aramadı, neyse dedim eve geldim yanıma gelmedi, ne arıyor ne soruyor... 1 hafta oldu baktım aramayacak sonra düşündüm iyi gün dostu denen buymuş demek... Şöyle okkalı bir mesaj yazıp tarafına gönderdim, komşulardan evde yoktum uzaktaydım gelemedim tarzı haberler yolladı ama evde olduğunu biliyordum ve kardeşim görmüş ameliyatımın 3. günü halı yıkıyormuş.
Başka evli bir arkadaşım eşinin kıskançlıklarından dem vurarak (bununla ilgili konum var) bana duygu sömürüsü yaptı ve bir takım işler için kullandı (birileriyle buluşmaya gidip ben sevgiyleyim demeler vs).
Ayrıca bunun gibi bir çok olay yaşadım. İnsanlara hala güveniyor muyum? Evet ama eskisi kadar değil. Bu yaşadıklarım bana tecrübe oldu sadece ama güvenimi umudumu yitirmedim, çünkü benim gibi arkadaşlarım var.