Herkese merhaba;
Hep tıbbi bilgiler istiyoruz birbirimizden ve verdiğimiz psikolojik savaşı (evet bana göre tam bir savaş bu tedavi süreci artık) es geçiyoruz çoğunlukla.
2 negatifim var üçüncü transfer için geçici menapozdayım şu an şubatta transfer hazırlığına başlayacağız.
Ancak ben artık tükendiğimi hiç birşeyden zevk almadığımı hissediyorum.sürekli yatmak istiyorum işe gitmek istemiyorum sosyal aktivitelerden kaçınıyorum.çocuk konusunu soracaklar diye değil gerçekten içimden gelmiyor artık çoğu şey.tabi antidepresanda kullanamıyoruz bu süreçte.
Sizler nasıl baş ediyorsunuz ??
Özellikle de tekrarlayan başarısızlıkları olan arkadaşlara soruyorum çünkü ilk negatifimden bu yana her olumsuz durumda daha da kötü oldum
Şimdi yine negatif olursa maddi manevi tükenme noktasındayım diye her zamankinden daha çok korkuyorum ve stres yapıyorum.
Benimle baş etme yöntemlerinizi paylaşın lütfen
Bir de sürekli acaba o da yapılsa mıydı bu da olsamıydı diye düşünmek de çok yoruyor en az pozitif olacak mı diye düşünmek kadar o yüzden burayı ne kadar seversem seveyim acaba transfere kadar artık girmesem mi bile diyorum sürekli aklımdan atmamaya sebep oluyor gibi geliyor.
Fikirlerinize ihtiyacım var
Ve son olarak bebeğimize kavuşup yaşadığımız herşeyi unuttuğumuz o günlerin gelmesini diliyorum hepimiz için
Hep tıbbi bilgiler istiyoruz birbirimizden ve verdiğimiz psikolojik savaşı (evet bana göre tam bir savaş bu tedavi süreci artık) es geçiyoruz çoğunlukla.
2 negatifim var üçüncü transfer için geçici menapozdayım şu an şubatta transfer hazırlığına başlayacağız.
Ancak ben artık tükendiğimi hiç birşeyden zevk almadığımı hissediyorum.sürekli yatmak istiyorum işe gitmek istemiyorum sosyal aktivitelerden kaçınıyorum.çocuk konusunu soracaklar diye değil gerçekten içimden gelmiyor artık çoğu şey.tabi antidepresanda kullanamıyoruz bu süreçte.
Sizler nasıl baş ediyorsunuz ??
Özellikle de tekrarlayan başarısızlıkları olan arkadaşlara soruyorum çünkü ilk negatifimden bu yana her olumsuz durumda daha da kötü oldum
Şimdi yine negatif olursa maddi manevi tükenme noktasındayım diye her zamankinden daha çok korkuyorum ve stres yapıyorum.
Benimle baş etme yöntemlerinizi paylaşın lütfen
Bir de sürekli acaba o da yapılsa mıydı bu da olsamıydı diye düşünmek de çok yoruyor en az pozitif olacak mı diye düşünmek kadar o yüzden burayı ne kadar seversem seveyim acaba transfere kadar artık girmesem mi bile diyorum sürekli aklımdan atmamaya sebep oluyor gibi geliyor.
Fikirlerinize ihtiyacım var
Ve son olarak bebeğimize kavuşup yaşadığımız herşeyi unuttuğumuz o günlerin gelmesini diliyorum hepimiz için
Benim doktorum az ilaç doğallıktan yana ünlü yerlerde tedavi gören arkadaslarım ay sunu kullanmıyon mu su ılac yok mu sende diye hep sorguladılar. Ama ben doktoruma güvendim Rabbim nasip etmedikten sonra biz ne yapsak boş diye düşünmem cok rahatlattı beni. İlk transferimden farklı olarak yaptıgım tek sey yatmak oldu. 
ama artık bu sürecin de sonuna geldik transfer bekliyoruz dediğin gibi akışa bırakmak belki de en rahatlaıcısı olacak.yeni tedaviniz hayırlı ve son olsun inşallah 
