Bu yoruma katılıyorum. Benim annem de çok muhafazakârdır ama bize, yengeme falan karışmaz. Bazen dürter anneciğim namaz kılmayı düşünüyor musun falan diye. Bir bekâr abim daha var. Kapalı bir gelin olsa sevinir ama onun için önemli olan insan olması; ister açık olsun ister kapalı yeter ki ahlâklı olsun, diyor.. Ablalarım kapalı, ben açığım. Onun yanında giyindiklerime dikkat ederim ama şort giyindiğimi falan bilir. Yanında açık giyinsiysem anneciğim diye hafif bir veryansın yapar. Eşim alkol kullanır, ben tek tük eşim annemin, abimin yanında rahatça alkol tüketir. Aileden aileye değişir yani. Bana sorar arada içiyor musun diye, yok falan diyorum içme anneciğim diyor -ki ben sevmiyorum alkol tadını, içemiyorum. Ancak bir ortamda, pub da falan belki. İçsem karışmaz ama üzülür sadece.
İşte olması gereken tam da bu. Annenizi tebrik ederim. Eğer yanlış olduğunu düşünüyorsa size güzel bir dil ile söylüyor ama gerisini size bırakıyor, kırmadan, incitmeden. Ama genel olarak muhafazakarlar şöyle düşünüyor, çocuğumdan ben sorumluyum zorla da olsa dediğimi yapıp doğru yola girmeli yoksa ben de günahkar olurum diye düşünüyor. İşte bu algıyı yıkmak çok zor.
Haklısınız. Zaten herkes yaşamıştır yorum yapsın demedim ki. Yaşayan bilen varsa yazsın dedim. Elbette ailesi öyle olan arkadaşlarda örnekler vererek anlatabilir
Ne kadar muhafazakar
Elbette değillerdir. Zaten olumlu ya da olumsuz yönlerini yaşayanlar anlatsın dedim.
Boyutunu bilemiyorsanız yerinizde olsam bilmek için çaba sarf etmezdim. En dayanamadığım insanlardandır yobazlar.
