- 5 Ocak 2016
- 2.263
- 4.807
- 133
- Konu Sahibi nazlihilton
- #1
Mutsuzum sebepsiz üzgünüm
6 ay kadar önce 3 senelik sözlumden ayrıldim bir ayrilip bir barıştığım beni surekli aldatan, surekli yalan soyleyen, surekli yuzume cok sevdigini soyleyip arkamdan baskalarinin pesinden kosan onu bunu tanimadigi kadinlari ekleyip tanismak gorusmek isteyen dm lerden yuruyen, yarin birgun evlenirsek paramiz abimde durucak o isleticek diyen biz annemlerle ayni binada oturucaz diyen ve benim kabul ettigim , planimiz varken annesinin tek lafiyla hazir beklerken beni eken, 3 para etmez pislik arkadaslarina bile benden daha cok deger veren, sadece yegenlerinden ailesinden ve arkadaslarindan kalan vakiteleri benimle dolduran, gelip ailemle soframiza oturan babamla muhabbeti cok sevdigini soyleyen sonra hic sevmemis gibi beni istememis gibi yine dönüp dolaşıp baskalarina giden farkedince yakalayinca basta inkar eden Sonra yine yakaladin naparsan haklisin diyen sonra asla ses cikarmayan ayriligi tek mesajla kabul eden sevgilimden ayrildim. Annem teyzemler detayli bilsede babam ilk ayriligimizdan sonraki 3 5 kere affedişlerimi bilmiyor bilse zaten nolurdu bilmiyorum. Ailemden herkes ilk ayriligimizdan beri sildiler onu ben yinede affettigim. Salaklik. Sinava giricek stresli desim askere gitti bunalimda dedim. Basta tersledim sonra yüzüne bakınca unuttum yaptığı adilikleri.
Calisiyorum uzun bir aradan sonra buyuk bilinen bir firmada iyi bir bolumde is buldum. Nedense esti bugun merak ettim bakmak istedim cakma bir hesaptan ekledim. 6 aydir aklima her geldiginde icimin acidigi adam gece kluplerinde kadinlarla yunanistanda adalarda hayatini yasiyomus. Yaşasın bisey demeye hakkimiz yok tabiki ama ne kadar kolaymis unutmak. Oyle cok isterdimki herseyin farkli olmasini. Yada hic tanımamış olmayi.
Kimseye güvenmedigimden kimseyle konusmuyorum gorusmuyorum.26 yasindayim Bugun cok uzgunum sadece icimi dokmek istedim cunku anlatabilecegim kimse yok bu konuyu
6 ay kadar önce 3 senelik sözlumden ayrıldim bir ayrilip bir barıştığım beni surekli aldatan, surekli yalan soyleyen, surekli yuzume cok sevdigini soyleyip arkamdan baskalarinin pesinden kosan onu bunu tanimadigi kadinlari ekleyip tanismak gorusmek isteyen dm lerden yuruyen, yarin birgun evlenirsek paramiz abimde durucak o isleticek diyen biz annemlerle ayni binada oturucaz diyen ve benim kabul ettigim , planimiz varken annesinin tek lafiyla hazir beklerken beni eken, 3 para etmez pislik arkadaslarina bile benden daha cok deger veren, sadece yegenlerinden ailesinden ve arkadaslarindan kalan vakiteleri benimle dolduran, gelip ailemle soframiza oturan babamla muhabbeti cok sevdigini soyleyen sonra hic sevmemis gibi beni istememis gibi yine dönüp dolaşıp baskalarina giden farkedince yakalayinca basta inkar eden Sonra yine yakaladin naparsan haklisin diyen sonra asla ses cikarmayan ayriligi tek mesajla kabul eden sevgilimden ayrildim. Annem teyzemler detayli bilsede babam ilk ayriligimizdan sonraki 3 5 kere affedişlerimi bilmiyor bilse zaten nolurdu bilmiyorum. Ailemden herkes ilk ayriligimizdan beri sildiler onu ben yinede affettigim. Salaklik. Sinava giricek stresli desim askere gitti bunalimda dedim. Basta tersledim sonra yüzüne bakınca unuttum yaptığı adilikleri.
Calisiyorum uzun bir aradan sonra buyuk bilinen bir firmada iyi bir bolumde is buldum. Nedense esti bugun merak ettim bakmak istedim cakma bir hesaptan ekledim. 6 aydir aklima her geldiginde icimin acidigi adam gece kluplerinde kadinlarla yunanistanda adalarda hayatini yasiyomus. Yaşasın bisey demeye hakkimiz yok tabiki ama ne kadar kolaymis unutmak. Oyle cok isterdimki herseyin farkli olmasini. Yada hic tanımamış olmayi.
Kimseye güvenmedigimden kimseyle konusmuyorum gorusmuyorum.26 yasindayim Bugun cok uzgunum sadece icimi dokmek istedim cunku anlatabilecegim kimse yok bu konuyu
