Bu yüzüğün ağır gelme hissi bana da olmuştu. Çok tuhaf bir his.Nişanlılık döneminde acaba pişman mıyım hissi sizlere de oldu mu kızlar? Malum, hiçbir ilişki dört dörtlük değildir. Olay bazlı olmasa da olaylar karşısında gösterilen tavır ve tutum sebebiyle acaba mı demeye başladım. Şöyle ki nişanlımın otorite problemi olduğunu düşünüyorum. Bunu kesinlikle üzerimde tahakküm kurmasını istemek olarak algılamayın. Yalnızca bazen yorulduğumu hissediyorum. Benim sınırlarımı çevreye karşı koruyabildiğinden emin değilim. Dile getirdiğim şeylere karşı da bir tolerans geliştirdi artık. Benim hatam bu tarz şeyleri çok dillendirmek oldu sanırım. Üstesinden gelinemeyecek şeyler olduğunu düşünmüyorum. Yalnızca sizden istediğim fikir şu: kendi kendime pehlivan gibi yüklendiğim bu tek taraflı otorite hissini nişanlıma nasıl geçirebilirim? Düşündüğüm yahut yanlış bulduğum her şeyi dile getirmek adamı bu davranışa itiyor diye düşünüyorum ancak bunlar hiçbir zaman dırdır tarzında olmuyor. Yetişkin bir insanın kendini ve isteklerini izah seviyesinde kalıyor ancak adamın bu intoleransını nasıl kırarım? Biraz da dertleşmek istedim açıkçası. Burada dahi yeterince açık yazamadığım duyguları yakınlarıma anlatıp kafamı karıştırmak istemedim. İçim daraldı, bir şeyler hissediyorum ama adını koyamıyorum. Nasıl atarım üstümden bu mutsuzluk hissini? Bazen o kadar darlanıyorum ki yüzüklerim, takılarım ağır geliyor manevi olarak. Çıkarıp öyle yatıyorum. Sanki yüzükleri çıkarınca tekrar özgür oluyorum sabah uyanana kadar. Seviyorum ama neden bu boğulma hissi çözemiyorum. Çok karışık oldu yazdıklarım biliyorum ama ben de karışığım kızlar.
Görmek istediğiniz olgunluğu ve sorumlulugu göremediğiniz için böyle hissediyorsunuz. Evlenince daha beter oluyorlar nasıl olsa halleder nasıl olsa üstesinden gelir diye iyice keyiflerine bakiyorlar sonra suratiniz asilinca ya da dile getirince memnuniyetsiz takıntılı konumuna dusuruluyorsunuz. Sevginizden eminseniz sorumluluk anlamında kendinizi geri çekin çok fazla üzerine düşünmeyin. Hala aynı sekilde devam ediyorsa onu değiştirmek pek mümkün olmayacak sanırım. Ve evlenince değiştiririm diye dusunmeyin lütfen o zaman ekstra hayal kırıklığı oluyor. Bu kez ben kimle evlendim diye sorgularsiniz..Nişanlılık döneminde acaba pişman mıyım hissi sizlere de oldu mu kızlar? Malum, hiçbir ilişki dört dörtlük değildir. Olay bazlı olmasa da olaylar karşısında gösterilen tavır ve tutum sebebiyle acaba mı demeye başladım. Şöyle ki nişanlımın otorite problemi olduğunu düşünüyorum. Bunu kesinlikle üzerimde tahakküm kurmasını istemek olarak algılamayın. Yalnızca bazen yorulduğumu hissediyorum. Benim sınırlarımı çevreye karşı koruyabildiğinden emin değilim. Dile getirdiğim şeylere karşı da bir tolerans geliştirdi artık. Benim hatam bu tarz şeyleri çok dillendirmek oldu sanırım. Üstesinden gelinemeyecek şeyler olduğunu düşünmüyorum. Yalnızca sizden istediğim fikir şu: kendi kendime pehlivan gibi yüklendiğim bu tek taraflı otorite hissini nişanlıma nasıl geçirebilirim? Düşündüğüm yahut yanlış bulduğum her şeyi dile getirmek adamı bu davranışa itiyor diye düşünüyorum ancak bunlar hiçbir zaman dırdır tarzında olmuyor. Yetişkin bir insanın kendini ve isteklerini izah seviyesinde kalıyor ancak adamın bu intoleransını nasıl kırarım? Biraz da dertleşmek istedim açıkçası. Burada dahi yeterince açık yazamadığım duyguları yakınlarıma anlatıp kafamı karıştırmak istemedim. İçim daraldı, bir şeyler hissediyorum ama adını koyamıyorum. Nasıl atarım üstümden bu mutsuzluk hissini? Bazen o kadar darlanıyorum ki yüzüklerim, takılarım ağır geliyor manevi olarak. Çıkarıp öyle yatıyorum. Sanki yüzükleri çıkarınca tekrar özgür oluyorum sabah uyanana kadar. Seviyorum ama neden bu boğulma hissi çözemiyorum. Çok karışık oldu yazdıklarım biliyorum ama ben de karışığım kızlar.
Sorun şu ki en az benim kadar baskın davranması gereken adamda artık hiçbir problemi umursamayan davranışlar görüyorum. Otoritesini ben mi elinden aldım anlamıyorum. Bunu düzeltmek için kendimi mi geri çekmeliyim bilmiyorum.örnekler vererek açıklasanız sorunu şuan ne desek havada kalır
Buna da yorum yapılmıyor. Belki sizin hüsnü kuruntunuz belki de adamın pasif ya da umursamaz olması. Bu başlık çok teorik, pratikte ne yaşanıyor bilemeyiz. Tabi böyle bir kayginiz varsa anlarım. Umarım mutlu olursunuzKızlar olayları açıkça yazamıyorum, ifşa olmaktan biraz çekiniyorum açıkçası. Zaten bahsettiğim gibi olaydan dile getirdiğim problemler karşısında umursamazlık hissinin bende yarattığı duygu karmaşası... Kendimi baskın hissediyorum. Ancak onun da başkanlığını hissetmeye ihtiyacım var. Bu şekilde benim omuzlarıma yük oldu bu nişanlılık işi. Manevi olarak boğuldum sanki.
Aşk sevgi bogmaz hafifletir ben tam olarak bahsettiğin biriyle evliyim her gün neden buradayım hissi ile uyanıyorum artık öyle raddeye geldi ki ilerde onsuz hayat nasıl olur onu düşlüyorum eşim iyi biri evine bakar beni sever ama çocuğuna ve bana hep söz geçirme sınırlama eleştirme derdinde sanki askeriyiz gibi .. Ben yaptım keşke sen yapmasanNişanlılık döneminde acaba pişman mıyım hissi sizlere de oldu mu kızlar? Malum, hiçbir ilişki dört dörtlük değildir. Olay bazlı olmasa da olaylar karşısında gösterilen tavır ve tutum sebebiyle acaba mı demeye başladım. Şöyle ki nişanlımın otorite problemi olduğunu düşünüyorum. Bunu kesinlikle üzerimde tahakküm kurmasını istemek olarak algılamayın. Yalnızca bazen yorulduğumu hissediyorum. Benim sınırlarımı çevreye karşı koruyabildiğinden emin değilim. Dile getirdiğim şeylere karşı da bir tolerans geliştirdi artık. Benim hatam bu tarz şeyleri çok dillendirmek oldu sanırım. Üstesinden gelinemeyecek şeyler olduğunu düşünmüyorum. Yalnızca sizden istediğim fikir şu: kendi kendime pehlivan gibi yüklendiğim bu tek taraflı otorite hissini nişanlıma nasıl geçirebilirim? Düşündüğüm yahut yanlış bulduğum her şeyi dile getirmek adamı bu davranışa itiyor diye düşünüyorum ancak bunlar hiçbir zaman dırdır tarzında olmuyor. Yetişkin bir insanın kendini ve isteklerini izah seviyesinde kalıyor ancak adamın bu intoleransını nasıl kırarım? Biraz da dertleşmek istedim açıkçası. Burada dahi yeterince açık yazamadığım duyguları yakınlarıma anlatıp kafamı karıştırmak istemedim. İçim daraldı, bir şeyler hissediyorum ama adını koyamıyorum. Nasıl atarım üstümden bu mutsuzluk hissini? Bazen o kadar darlanıyorum ki yüzüklerim, takılarım ağır geliyor manevi olarak. Çıkarıp öyle yatıyorum. Sanki yüzükleri çıkarınca tekrar özgür oluyorum sabah uyanana kadar. Seviyorum ama neden bu boğulma hissi çözemiyorum. Çok karışık oldu yazdıklarım biliyorum ama ben de karışığım kızlar.
Bunu kendine yapma lütfen dön o şehre kurtul zincirlerindenSeviyorum ve en kötü günümüzde bile sevilmediğimi hissettiğim olmadı bu konuda net olmak isterim. Ama sanki artık ilişki ve hayat benim baktığım penceredeki manzara kadar güzel görünmüyor. Beni anlamasını beklemiyorum ama anlamak için çabalayan bir adam da görmüyorum artık karşımda. Bir olay karşısında hislerimi söylüyorum, olması gerekeni ve beklentimi söylüyorum ve adam artık sanki dırdır ediyorum gibi davranıyor. Kestirip attığını hissediyorum. Çok bunaldım kızlar. Bayram sebebiyle memleketimde, aile evindeyim. Bayram sonrası her şeyi burada bırakıp yaşadığım şehre dönme isteği var içimde. Böyle bir şeyin niyetinde değilim ancak gerçekten bir ağırlık var üstümde. Acaba diyorum işler ciddiye bindikce, gün geçtikçe ben de mi abartiyorum. Sadece düşünce yüküm hafiflesin istiyorum. Sorumlulukları o yüklememiş de ben kendi kendime almışım gibi bir his ...
Daha şimdiden ayaklarinizin geri geri gittiği, 20 senedir evliymissiniz de bir an önce ayrilsam hissi gibi bir histe olduğunuz bir iliskiden nasıl evlenince mutlu olmayı bekliyorsunuz acaba ben o kısmı anlayamadım.Seviyorum ve en kötü günümüzde bile sevilmediğimi hissettiğim olmadı bu konuda net olmak isterim. Ama sanki artık ilişki ve hayat benim baktığım penceredeki manzara kadar güzel görünmüyor. Beni anlamasını beklemiyorum ama anlamak için çabalayan bir adam da görmüyorum artık karşımda. Bir olay karşısında hislerimi söylüyorum, olması gerekeni ve beklentimi söylüyorum ve adam artık sanki dırdır ediyorum gibi davranıyor. Kestirip attığını hissediyorum. Çok bunaldım kızlar. Bayram sebebiyle memleketimde, aile evindeyim. Bayram sonrası her şeyi burada bırakıp yaşadığım şehre dönme isteği var içimde. Böyle bir şeyin niyetinde değilim ancak gerçekten bir ağırlık var üstümde. Acaba diyorum işler ciddiye bindikce, gün geçtikçe ben de mi abartiyorum. Sadece düşünce yüküm hafiflesin istiyorum. Sorumlulukları o yüklememiş de ben kendi kendime almışım gibi bir his ...
Herkes de oluyor galiba.Nişanlılık döneminde acaba pişman mıyım hissi sizlere de oldu mu kızlar? Malum, hiçbir ilişki dört dörtlük değildir. Olay bazlı olmasa da olaylar karşısında gösterilen tavır ve tutum sebebiyle acaba mı demeye başladım. Şöyle ki nişanlımın otorite problemi olduğunu düşünüyorum. Bunu kesinlikle üzerimde tahakküm kurmasını istemek olarak algılamayın. Yalnızca bazen yorulduğumu hissediyorum. Benim sınırlarımı çevreye karşı koruyabildiğinden emin değilim. Dile getirdiğim şeylere karşı da bir tolerans geliştirdi artık. Benim hatam bu tarz şeyleri çok dillendirmek oldu sanırım. Üstesinden gelinemeyecek şeyler olduğunu düşünmüyorum. Yalnızca sizden istediğim fikir şu: kendi kendime pehlivan gibi yüklendiğim bu tek taraflı otorite hissini nişanlıma nasıl geçirebilirim? Düşündüğüm yahut yanlış bulduğum her şeyi dile getirmek adamı bu davranışa itiyor diye düşünüyorum ancak bunlar hiçbir zaman dırdır tarzında olmuyor. Yetişkin bir insanın kendini ve isteklerini izah seviyesinde kalıyor ancak adamın bu intoleransını nasıl kırarım? Biraz da dertleşmek istedim açıkçası. Burada dahi yeterince açık yazamadığım duyguları yakınlarıma anlatıp kafamı karıştırmak istemedim. İçim daraldı, bir şeyler hissediyorum ama adını koyamıyorum. Nasıl atarım üstümden bu mutsuzluk hissini? Bazen o kadar darlanıyorum ki yüzüklerim, takılarım ağır geliyor manevi olarak. Çıkarıp öyle yatıyorum. Sanki yüzükleri çıkarınca tekrar özgür oluyorum sabah uyanana kadar. Seviyorum ama neden bu boğulma hissi çözemiyorum. Çok karışık oldu yazdıklarım biliyorum ama ben de karışığım kızlar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?