• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Mutlu olamiyorum

ssevcann

angelofice
Kayıtlı Üye
1 Kasım 2010
855
32
98
- Yurtdışı
Oncelikle herkese merhaba.
Acikcasi nereden ve nasil baslayacagimi tam olarak bilemiyorum.Icimdeki her sey o kadar karisik ki.
Ben uzun suredir yurtdisinda yasiyorum.Buraya genc yasta evlenip geldim.4,5 yasinda bir kizim var.
Esimle ayriyiz,bosandik. Yaklasik 8 sene evli kaldik. Son seneler ozellikle benim icin cok sikintiliydi.Her gun ikilemdeydim ne yapacagim diye,cunku mutlu degildim. Cok cabaladim iyi olalim,bazi seyleri duzeltip eski halina getirelim diye ama olmadi,ben de bu karari almak zorunda kaldim.
Bunun disinda ailevi sorunlarim var.Annem,hayatta hep en buyuk destekcim olduguna inandigim insan, beni yari yolda birakti,suan konusmuyoruz. Babama karsi,cok eskilerden gelen olaylardan dolayi bir ofkem,kirginligim var. Abim yurtdisinda yasiyor,evli.Iyi ama o da psikolojik yardim aliyor bir suredir.
Ben cok hassas bir insanim,baskalarini hep kendimden once tuttum, baskalarinin mutlulugu benim mutlulugum oldu hep.
7 aydir biriyle beraberim.Tesadufen tanistik,basladik. Allahim,o nasil bir insan. Ruya gibiydi ilk basta her sey.Konusmalari,bana karsi davranislari. Boyle biri kesinlikle gercek olamaz diyordum.Inanamiyordum.Ancak daha sonra agresif biri oldugunu anladim. Onun da sorunlari,savasmasi gereken konulari var. Olabilir,hangi birimizin hayati mukemmel ki. Agresifligi cogu zaman istenmeyen seyleri soylemesine neden oldu.Hep unuttum,affettim alttan aldim.Bunun disinda aslinda o kadar guzel bir kalbi var ki.Cok asigim evet.
Son zamanlarda kizimdan dolayi problem yasamaya basladik.Kizimin onu kabul etmedigini,ona korkuyla yaklasitigini ve bu durumun onu cok uzdugunu bu yuzden asil sehrine donup hayatimdan cikmasi gerektigini dusunuyor. Kizim,son zamanlarda psikolojik olarak zor bir donemden geciriyor. Zaten psikologa goturecegiz. Ben bu durumdan dolayi daha hassasim ve tabiiki benim icin de zor.Bir de ustune bu durum cikti.Bunlari soyledikten sonra,beni bilmiyor musun uzulup sinirlendigim zaman istemedgim seyler konusuyorum,dikkate alma diyor ama artik ben de yoruluyorum.Soyledikleri acitiyor sonucta.Bir oyle bir boyle konusuyor.Sonra baktigim zaman,evet,gozlerinde sevgiyi gorebiliyorum.Kafami karistiran da bu ya.Ne yapacagimi neye inanacagimi sasirdim artik. Hayatin yuku bana agir geliyor artik. Neye elimi atsam mutlu olur gibi oluyorum ama sonrasi hep huzursuzluk.Bilmiyorum daha ne kadar dayanabilirim,zira canim cok aciyor artik.
 
Istersen bu konuyu birde "Bir dertim var" a ac.
Annenle insallah barisirsin, yani büyük bir sorun yoksa sen alttan al derim. Yeni tanisdigin erkekle beraber yasiyorsunuz galiba...keske biraz daha tanisaydiniz lakin cocuk olunca zor oluyordur. Hem cocuk bu kisiden korkuyorsa bu agresif tavirlari onada mi sergiliyor yoksa siz yüksek sesle kavga mi ediyorsunuz cocugun yaninda?
Cocugnuz kendi babasiyla görüsüyor mu?
Bence cocugnuzun hatiri icin bitirin yada evden ayrilsin....ama eger devam etmek istiyorsaniz bir terapi yapmayi sart koyun.
 
Back