- 14 Ağustos 2015
- 189
- -61
- 298
- 38
Bir sene önce bir adamla tanışmıştık, birbirimizden hoşlanmıştık ve sevgili olmutuk. Farklı şehirlerdeydik. Ona yakın olmak için onun bulunduğu şehre geldim ve iş buldum. İlk başta herşey güzeldi doğal olarak, arada sorunlarımız oluyordu ama büyük sorunlar değildi. İlişkimizin berbatlaşmasının başlangıcı onun başka bir kız ile whatsupptan yazışmış, tanışmış olmasından sonra başlamıştı. O güne kadar ona çok değer vermiştim ve üstüne titriyordum aptal gibi... sonra bu işinden yıllık izne çıktı ve memleketine gitti iki haftalığına. Giderken de çok berbat bir şekilde kavga etmiştik. neyse, gitti geldi ve gelince çok değişik davranmaya başladı. Memleketine gidince o whastapptan konuştuğu kızla görüştüğünü öğrendim. Gelince değişceğini, ailesine benimle evlenmek istediğini söyledi. Tatilden dönünce çok kibirli ve agresif davranmaya başladı. Ayrılmak istediğini dile getirdi, suçlayabileceği herşeyde beni suçladı. Tesadüfen öğrendim ki o memlekete gidince annesi onu başka kızla da görüştürmüş ve o kızın ailesi ile arkadaşlarmış bu herifin ailesi. Kışın nişan yapacaklar seneyede evlilikmiş. ben bunları o annesi tanıştıran kızdan öğrendim. Ben bu adamdan 1,5 yaş büyüktüm. Kızın dediği şuydu bana "yaşının ondan büyük olması, aynı memleketten olmama nedeniyle onu seninle evlendirmezler, bizim aileler buluştu ve herşeyi konuştular, o seni sadece ve sadece kullandı, onu unut ve bizi rahatsız etme" dedi. Sana da aynı şeyleri yapacağından korkmuyormusun dediğimde de "-hayır bizimkisi resmi olacak herşey, biz çok mutlu olacaz" " iyi kadınlardan erkekler gitmez dedi birde :)". Allah büyüktür, başkasının mutsuzluğu üzerine mutluluk kuramazsınız dediğimde evet evet aynen öyle Allah bilir bunu sen değil. kendini ne sanıyorsun dedi. Amman neyse defolup gitsinler.....!!!!! İçimde sinir, öfke, kin, nefret bir türlü sönmüyor onlara karşı. Mutluluklarının zirvesinde yere çakılmalarını, o kızında hiçbir zaman bir bayanı, kadını ne mutlu ediyorsa onlara asla ve asla sahip olamasın, içi benimkinden kat kat yansın istiyorum, elimden gelmiyor böyle düşünmemek. o Adamı da Allaha havale ediyorum. çünkü kelime bulamıyorum ona beddua edecek. Nasıl çıkabilrim bu ruh halinden, hiçbirşey hissetmek istemiyorum onlara karşı!!!