23 yaşındayım, 2 aydır evliyim. Aslında 2 senedir nikahımız var ama mesleğinden dolayı düğünü yapamamıştık ve ayrı yaşıyorduk. Doğuda uzman çavuştu, sözleşmesi bitti ve bıraktı. Çok düşündük en sonunda buna karar verdik. 3 sene bekledim, ben yurt dışında o Türkiye’nin doğusunda. Güzel bir ilişkimiz vardı, 3 sene içinde tek bir tartışmamız bile olmadı. Hep alttan aldım, o orda sıkıntıya düşmesin diye. Yuttum, sustum, ayakta tuttum bizi. İzine çıktığı dönemlerde hep gittim görmeye, çok ayrı kaldık çok özledik ve sonunda kavuştuk. Düğünü yaptık ve o da yurtdışına geldi. Ama ben evliliğimde mutlu değilim. Çok tartışıyoruz, anlaşamıyoruz. Şu an vizesinden dolayı çalışamıyor da, ister istemez maddi sıkıntılarımız da var. Hiçbir zaman ilgilenmedi benimle, hep ilgisiz kaldım, mesleğine saygım olduğundan hiç ses etmedim. Şu an yanımda ve hâlâ devam ediyor bu. Soğudum. Deli gibi sevdiğim adamı görmek bile gelmiyor içimden, kaldı ki aynı yatağa giriyoruz. Sevip sevmediğimi kestiremiyorum artık. İki gündür boşanmaya kadar gidiyor düşüncelerim. Çok mutsuzum, hata yaptığımı düşünüyorum. Kimseye anlatamıyorum, anlatmak istemiyorum. İçimi dökmek istedim, az da olsa.