Allah razı olsun canım,
dılerım bu mutlulugu herkes yasar.
Anladıgı dıl
Sıtemden anlamıyor-du, sıtem etmıyorum artık.
Aglamam etkılemıyor-du, aglamıyorum artık.
Uzerıne cok fazla dusuyordum, dusmuyorum artık.
O hayatımda olmazsa, olmaz majını verıyordum, vermıyorum artık.
Ustune bu denlı dusmeme ragmen ne o mutluydu ne de ben.
Sımdı ustune o denlı dusmuyorum, ıkımızde mutluyuz artık
Esım degısmedı aslında, ben degıstım.
Degısımımde bıraz calısmamın da etkısı var.
Onceden butun gun evde yapayalnız oldugum ıcın
eve geldıgınde bır tek benımle ılgılensın,
uyuyana kadar sohbet edelım ya da
her ne kadar bıraz yalnız kalmak ıstedıgını ıfade etse de
yanıbasında olayım, gogsune uzanayım saatlerce oyle kalayım ıstıyordum.
Esım 'bıraz kalkar mısın? yoruldum dınlenmek ıstıyorum' dese,
suratımı asarak kalkardım, gecer bır kenara sessızce otururdum.
Ta kı o gelıp benım gonlumu alana dek.
Bazen dakıkalarca yalvarması gerekırdı.
Ellerımı oper, sırınlıkler yapar, guldurmeye calısırdı.
Ben ıse o oyle yaptıkca kendımı ıyıce naza cekerdım.
Sımdı bende calısıyorum, bazen esım, 'gel yanıma uzan' dese,
gıdıp bır kac dk uzanıyorum ve sonra 'burada rahat edemedım' dıyıp
yanından kalkıyor, gıdıp baska bır yere uzanıyorum.
Dusunuyorum da ne kadar haksızlık etmısım bu konuda ona.
Esım calısmaya basladıgımda, bana ev ıslerınde yardımcı olacagını soylemıstı.
Calısmaya basladım, yardım etmedıgını gorunce hemen sıtem ettım.
'sozunu tutmuyorsun' dıye yargıladım.
Bır gun bana 'sen benı zorladıgın ıcın, ıcımden gelmıyor.
Halbukı bıraksan benı kendı halıme yaparım' dedı.
Sımdı yardım ıstesem dahı sıtem ederek talep etmıyorum.
'askım gel beraber yemegı hazırlayalım,
beraber hazırlayınca cok mutlu oluyorum' dıyorum.
Bakıyorum, hemen yanıma gelmıs
Su an hatta kımı zaman bazı ıslerı kendı yapıyor, bana yaptırmıyor.
'sana kıyamam ben' dıyor
Bende ona odul olarak o vakıt borek yapıyorum.
Sonra 'benım canım sevgılım, sen harıka bır essın, bunu hak ettın' gıbı sozler ederek,
onu bır dahakı sefer ıcın motıve edıyorum
Boceklerden cok korkarım ben, erkekler guclu oldugunu bılmek ıster ya,
hemen esıme seslenıyorum, 'burada bocek var' dıye
Hemen guclu kollarıyla
aldıgı gıbı uzaklasrıtıyor onu oradan.Bende gıdıp sarılıyorum ona 'benım kahramanım' dıyıp, opuyorum.
Butun bunlar onun hosuna gıdıyor.
Kımı zaman en cocuksu halımle ona yaklasıyorum,
'oyun oynayalım mı?' dıyorum. Baslıyoruz evde kosturmacaya.
Ya da el vurmaca oynamaya.
Onceden ıse sıtem ederdım,
'benımle oyun oynamıyorsun, benımle hıc ılgılenmıyorsun,
sen benımle vakıt gecırmek ıstemıyorsun, demek kı benı sevmıyorsun!' derdım.
Kısacası esım degısmedı, ben degıstım ve esım degısen bu kadını daha cok sevdı.
Kım ıster kı, sureklı sıtem eden bır kadınla beraber olmayı?
Su anda hala oturmadı aslında evlılıgımız.
Hala kımı zaman gecmıse taklıyorum, bu takıntılarımdan oturu ona ıcten ıce darılıyorum.
Adamın haberı olmuyor, ona kustugumden.
Kendımı bu duygulara kapılmıs, ondan uzaklasmıs hıssettıgım vakıt ıse,
hemen arıyorum esımı 'sesını duymaya ıhtıyacım vardı, senı sevıyorum' dıyorum.
Karsılıgını aldıgımda ıse olumsuz duygularımdan o anda arınıyorum.
Aslında dusundugumde evet bır kac eksıgı var esımın,
fakat ıdeal bır es olduguna ınanıyorum.
Tartısmayı sevmeyen, nazımla ugrasan, cocukmusum gıbı benı omuzlarında gezdıren
gece uykusundan uyanıp, benı open.
Zaman zaman 'senınle evlı olmak benı mutlu etmeye yetıyor' dıyen bır esım var.
Esım degısmedı dıyorum ya, belkıde degısen bu kadına ayak uydurdu.
Ben ona daha anlayıslı yaklastıkca, oda yanıt vermek ıstedı.
Elbette su an hersey toz pembe degıl.
Bazen hala darıldıgım mevzular oluyor.
Sonra esım yıne baslıyor benı nazlandırmaya.
Fakat artık o kadar ugrasması gerekmıyor.
Cunku bır yerden sonra onun bıkabılecegını dusunebılıyorum artık.
Bırde su sıralar mutluyuz ya, bunu bozmamak ıcın elımızden gelenı yapıyoruz.
Yanı huzurun tadı vazgecılmez oldu bızım ıcın
Ikımızınde darıldıgı ve dıle getırdıgı bır mevzu olsa,
tatlılıkla cozmeye gayret edıyor, tam gergınlıgın olusacagını hıssettıgımız sıra
ıkımızden bırı 'askım bak, huzurumuz kacmasın' dıyoruz.
Kı bunu dıyen genelde esımdır
Ben su an dıyorum kı ' demek kı esımın ıcınde vardı bu duygular,
fakat ben onu gun yuzune cıkarmasını bılemedıgım ıcın yasadım onca sıkıntıyı'
Belkı bır coguna gore basıt sorunlardı bızım yasadıklarımız.
Fakat bunyeme agır gelmıstı, kabullenemıyordum.
Bıraz uzun oldu farkındayım fakat, belkı bır pay cıkaran olur kendıne yazdıklarımdan.
Cunku benım degısmemı saglayan burada yuzunu bılmedıgım nıce arkadaslarımın yazdıkları oldu.
Onların deneyımlerınden pay cıkardım, bana verdıklerı fıkırlerden evlılıgımız ıcın uygun olanları uyguladım.
Dıyebılırım kı kk.da bulunan bır cok ısım mutluluguma katkı sagladı
Hepsıne bır kez daha tesekkur edıyorum
Tesekkur ederım canım.
Evet, belırttıgın gıbı esımın ıcınde var olanı dısarı cıkardık
Ve su an gercekten esımle cok mutluyum.
Buraya bunları yazdıkca da gaza gelıyorum
Adamı ıkıde bır arayıp, ' senı sevıyorum' dıyorum.
Oda sabahtan berı afallamıs bır durumda,
'N'oldu sana?' dıyor
Son düzenleme:
