Bu daha staj yahu, böyle kafaya takarak iş hayatında ne yapacaksınız? Hele ki iş verenlerin çok çalışanın kıymetini bilmediği ağzınızla kuş tutsanız yaranamadığınız tersine çok çalışmayanların el üstünde tutulduğu bir iş hayatında ne yapacaksınız? Başka bir ülkede, farkı kültürler tanımanın tadını çıkarın bu günler bir daha gelmez.
dayan sabret tadını çıkarmaya çalış mutlu ol eğlen
alışırsın elbet merak etme tabi ki yurtdısında ilk günler zor gelir
ben de ilk yurtdısına gittiğimde böyle ilk hafta ağlamıştım hep :)
alışırsın
ne kadar kalacaksınız?
ne kadar kötü olabilir ki yaa iyi düşün iyi olsun
Merhaba arkadaşlar,
Hiç böyle bir konu açacağımı düşünmezdim ama şu an kız kardeşimle beraber ABD' deyim. Geleli daha 1 hafta bile olmadı.
Kız kardeşim kendi yaş grubuyla beraber yaz okuluna katıldı, hemen uyum sağladı.
Ben de staj yapıyorum ama ben çok zorlanıyorum. Aslında çalıştığım yerdeki insanlar iyi gayet canayakın davranıyorlar bana ama sorun bende.
Daha ilk günler olduğu için ve daha önce hiç yapmadığım şeyler olduğu için istediğim başarıyı sağlayamıyorum, hızlı çalışamıyorum. Bu da beni çok yıprattı çünkü ben başarısızlığa alışık değilim. Bunu kendimi övmek için söylemiyorum ama hırsımı anlayın diye söylüyorum, hayatım boyunca hiç başarısız olmadım çünkü hep çok hırslıydım. Hep çok çalıştım hırsımın önüne hiç geçemedim bu yüzden yıprandım hep.
Yaptığım bir şeyi üstüm beğenmeyince bir daha yap deyince hemen gözlerim doluyor, her akşam ağlıyorum. Hep çok başarılı olmalıyım, elimi neye atsam yapmalıyım gibi bir inancım var belki zamanla düzelecek ama ben cidden dayanamıyorum. Beraber çalıştığım üstüm de pek anlayışlı davranmıyor, her şeyi ilk seferinden mükemmel yapmamı bekliyor.
Ve sonuç olarak ben dönmeyi düşünüyorum stajı tamamlamayıp. Ama burslu geldim, çok kötü durumda kalacağım bursumu yakarsam. Niye böyle oldum bilmiyorum daha 4 gün oldu ama ben yine üstümün istediği gibi yapamayacağım diye ağlayarak gitmeye başladım
Bu arada nişanlım da bana yakın bir eyalette, aynı eyaleti ayarlayamadık o Türkiye' de çalıştığı üniversitesiyle bağlantılı bir üniversiteye gitmek zorunda olduğu için. O da gitme sakın, alışırsın diyor.
Biliyorum burada burslu bulunmayı tepmek büyük nankörlük. Biliyorum iş hayatında da böyle şeyler yaşayacağım ama ben cidden çok kötüyüm. Ne yapacağımı düşünemiyorum. Dönmeli miyim, dişimi sıkmalı mıyım? Her şey düzelir mi, ben Türkiye' deki başarıma ulaşır mıyım kafamda hep bunlar var
Merhaba arkadaşlar,
Hiç böyle bir konu açacağımı düşünmezdim ama şu an kız kardeşimle beraber ABD' deyim. Geleli daha 1 hafta bile olmadı.
Kız kardeşim kendi yaş grubuyla beraber yaz okuluna katıldı, hemen uyum sağladı.
Ben de staj yapıyorum ama ben çok zorlanıyorum. Aslında çalıştığım yerdeki insanlar iyi gayet canayakın davranıyorlar bana ama sorun bende.
Daha ilk günler olduğu için ve daha önce hiç yapmadığım şeyler olduğu için istediğim başarıyı sağlayamıyorum, hızlı çalışamıyorum. Bu da beni çok yıprattı çünkü ben başarısızlığa alışık değilim. Bunu kendimi övmek için söylemiyorum ama hırsımı anlayın diye söylüyorum, hayatım boyunca hiç başarısız olmadım çünkü hep çok hırslıydım. Hep çok çalıştım hırsımın önüne hiç geçemedim bu yüzden yıprandım hep.
Yaptığım bir şeyi üstüm beğenmeyince bir daha yap deyince hemen gözlerim doluyor, her akşam ağlıyorum. Hep çok başarılı olmalıyım, elimi neye atsam yapmalıyım gibi bir inancım var belki zamanla düzelecek ama ben cidden dayanamıyorum. Beraber çalıştığım üstüm de pek anlayışlı davranmıyor, her şeyi ilk seferinden mükemmel yapmamı bekliyor.
Ve sonuç olarak ben dönmeyi düşünüyorum stajı tamamlamayıp. Ama burslu geldim, çok kötü durumda kalacağım bursumu yakarsam. Niye böyle oldum bilmiyorum daha 4 gün oldu ama ben yine üstümün istediği gibi yapamayacağım diye ağlayarak gitmeye başladım
Bu arada nişanlım da bana yakın bir eyalette, aynı eyaleti ayarlayamadık o Türkiye' de çalıştığı üniversitesiyle bağlantılı bir üniversiteye gitmek zorunda olduğu için. O da gitme sakın, alışırsın diyor.
Biliyorum burada burslu bulunmayı tepmek büyük nankörlük. Biliyorum iş hayatında da böyle şeyler yaşayacağım ama ben cidden çok kötüyüm. Ne yapacağımı düşünemiyorum. Dönmeli miyim, dişimi sıkmalı mıyım? Her şey düzelir mi, ben Türkiye' deki başarıma ulaşır mıyım kafamda hep bunlar var
4 ay cok uzun değil
hem bak ne güzel kardeşinle ve eyaleti farklı olsa da nişanlınla aynı ülkedesin
harika bi fırsat bu hadi hayıflanmayı bırak da tadını çıkarmaya bak artık
hep başarılı olacağız diye bir kural o-yok ya
insanız biz olur öyle
Merhaba arkadaşlar,
Hiç böyle bir konu açacağımı düşünmezdim ama şu an kız kardeşimle beraber ABD' deyim. Geleli daha 1 hafta bile olmadı.
Kız kardeşim kendi yaş grubuyla beraber yaz okuluna katıldı, hemen uyum sağladı.
Ben de staj yapıyorum ama ben çok zorlanıyorum. Aslında çalıştığım yerdeki insanlar iyi gayet canayakın davranıyorlar bana ama sorun bende.
Daha ilk günler olduğu için ve daha önce hiç yapmadığım şeyler olduğu için istediğim başarıyı sağlayamıyorum, hızlı çalışamıyorum. Bu da beni çok yıprattı çünkü ben başarısızlığa alışık değilim. Bunu kendimi övmek için söylemiyorum ama hırsımı anlayın diye söylüyorum, hayatım boyunca hiç başarısız olmadım çünkü hep çok hırslıydım. Hep çok çalıştım hırsımın önüne hiç geçemedim bu yüzden yıprandım hep.
Yaptığım bir şeyi üstüm beğenmeyince bir daha yap deyince hemen gözlerim doluyor, her akşam ağlıyorum. Hep çok başarılı olmalıyım, elimi neye atsam yapmalıyım gibi bir inancım var belki zamanla düzelecek ama ben cidden dayanamıyorum. Beraber çalıştığım üstüm de pek anlayışlı davranmıyor, her şeyi ilk seferinden mükemmel yapmamı bekliyor.
Ve sonuç olarak ben dönmeyi düşünüyorum stajı tamamlamayıp. Ama burslu geldim, çok kötü durumda kalacağım bursumu yakarsam. Niye böyle oldum bilmiyorum daha 4 gün oldu ama ben yine üstümün istediği gibi yapamayacağım diye ağlayarak gitmeye başladım
Bu arada nişanlım da bana yakın bir eyalette, aynı eyaleti ayarlayamadık o Türkiye' de çalıştığı üniversitesiyle bağlantılı bir üniversiteye gitmek zorunda olduğu için. O da gitme sakın, alışırsın diyor.
Biliyorum burada burslu bulunmayı tepmek büyük nankörlük. Biliyorum iş hayatında da böyle şeyler yaşayacağım ama ben cidden çok kötüyüm. Ne yapacağımı düşünemiyorum. Dönmeli miyim, dişimi sıkmalı mıyım? Her şey düzelir mi, ben Türkiye' deki başarıma ulaşır mıyım kafamda hep bunlar var
ben bir şeyi merak ettim
4 ay orada kalıyorsunuz düğününüze de 3 ay 20 gün var acaba amerıkada mı evleniyorsunuz
