- 24 Eylül 2014
- 150
- 26
- 98
- 32
3 yıllık evliyim ve bir oğlum var. Çok ama çok mutsuz bir evliliğim var. Eşimden önce benimle aynı memleketli aynı mahallede oturan biriyle görüşmüş tüm. Sevgi vardı ama çok sınırlıydı. Bende sinirden korkuyordum resmen. Mutlu huzurlu yuvam olsun istiyordum. Isleri kotuydu. Sürekli bağırıyordu. Ben sevsemde vazgectim tek istediğim bana düşkün değer veren bir es ve mutlu bir evdi. Sonra o askere gitti bende eşimle tanıştım çok sakindi bana düşkündü ama herşey geçimiymiş. Nişanlandık konuya annesi giderince herşey değişti ona köle gibi davranmam gerekiyodu resmen onun için hep sus diyordum onun tarafından kim naparsa susmalı istedi. Geçer dedim çünkü sakin biriydi evlilik stresi zorluklarından dedim. Evlendik bambaşka adam karşıma çıktı fiziksel şiddet dışında herşeyi yaşadım. Ailesinin karşısında oturuyoruz. Hemen hamile kaldım nasıl olduysa. Kazayla. Bilmiyodum kalkacağına ı kadar emindim ki eşim daha bir aylık evliyken evi terketti sebep ablasının nisanına erkenden girmemişim nisan aksam ben öğlen gitmeliymişim babası öyle istemiş bana telde babasi demedigini birakmadi.bende nisana gitmedim eşim beni anne babasına verip zorla arabaya bindirip gitti. Ailem almadı kızlar. Geldiler babam düzelir dedi suan bu yaptığından cok pişman ama evet almadılar beni. Üniversite okuyordum. Alsalardı belki suan yasadiklarimi yasamicaktim bebeğini babaevine doğuracaktım ama mutlu olacaktım. Bir süre sonra eşim döndü sesinsesim cikmicak dedi anneme karşı. Hamileliğini öğrendim ailesinin onun yapmadığı kalmadı. Hamieleliim zehir oldu. Hastanelerde geçti ama eşim acımadı her tartışmamızda eve gelmedi karnım burnunda erken doğum riskim var kapıları kırdı. Ailesi aynı yerde diye geceleri eve gelmiyordu. Doğum yaptım rahat vermediler annem bana bakmaya geldi eşimin tarafı bende yaşamaya başladı ablası eniştesi abisi yengesi annesi babası halbuki karşımda oturuyorlar annem gitti. Is yaptırdı kadi n bana ameliyatlı halle bebeğini sahiplendi. Eşim hiç değer vernedi sen kimsin dedi oğlumuz bile sadece onunmuş herkesin yanında bozdu tersledi ailesi desen gardiyan gibi sabah öğle aksam ayrı ayrı gelirler beni rahat bırakmazlar en sonunda hastalandım kötü hastalıktan şüphelenirdi biyopsi oldum değilmiş ama sürekli kontrole gitmeliymişim migren oldum. Ailem çok pişman oldu almadiklarına . Ailemden uzakta oturuyorum arkadaslarimdaandanda. Yalnızım. En sonunda eşime de ailesinede patladım ama aynılar yuzsuzler anneme ziyarete gittim bir akrabada geldi bir tanıdık benim eski görüştüğüm kişiyle evlenmiş çok mutlularmış . Sonra yine hBerleini aldım aynı mahalle olunca sinirinden eser kalmamış evlenince yumuşamış. Artık evliyim niye hayatı zehir edeyim diyormuş işleri yoluna girmiş. Sosyal medyaya baktım merak ışte eşi çiçekler güller paylaşmış her hafta gönderirmiş eşime kızı daha öncesinde tanirtanırdım yüzü aydınlanmış kendimin sondu bosan sam arkamda kimse yok bebeğim çok minik eşim ayrı bir manyak. Demem iki insanın yaşayacağı varsa yaşıyor sınırlı diye arkamı döndüğüm mükemmel bir es olmuş kızın karakteri de bana benziyor ama olmuş ışte. Insanin ici dahada aciyor.Bende naocagimi bilemiyorum daha bir saat önce bir kavga koptu yine çünkü ailesinin yanında beni tersledi bozdu sen kimsin hiçbirşey bilmiyorsun dedi siz olsanız naoardiniz
