Yaklaşık 3 bucuk yillik evliyim. 2 yasinda oglum var. Evlendigimden beri bi yazlari memlekete gidiyoruz (antalya) onun harici hic bi yere çıkmıyoruz. Market, hastane hariç. Parayi bahane ediyor esim ama ben oyle cok pahali gezmeleri istemiyorum ki yeri gelir 20 tl ye bile gezeriz yeri gelir parka otururuz. Evlenmeden once kendi çapımda sosyaldim. Para harcamadan bile sosyallesebilen biriydim. Yani soyle bi 3 ay da bir kez gezsek 100 tl butce ayirsa hatta 6 ay dan da gectim yilda bir kez ayirsa raziyim. Surekli evdeyim bunaldim artik. Evlenmeden once sürekli gezerdik ama evlenince bam başka biri oldu. Ders calisip atanmami istyor bu yilda calis olmazsa oyle ise girersin diyor bende cocugumu 3 yasina gelsin kres yaşına gelsin diye bekliyorum hem de madem evdeyim diye ders calisiyorum. Ama evlendgmden beri ders çalışıyorum artik sıkıldım. Surekli benden temizlik bekliyor is bekliyor.. bu kadinin duygulari var demiyor. Mesela bi film izlerken gorse neden ders çalışmıyorsun diyor. Surekli beni denetliyor cok bencil bir insan. Ozguvenimi kaybettim, duygularimi kaybettim... bari arada bi disari ciksak guzel bi gun gecirsek tüm olumsuz seyleri atip motovasyon olcak bana ama yok adam hic gezmeyi istemiyor. Bu arada tek gezmeme de hic izin vermiyor bu konuyu defalarca konuştum anlayışsız biri. O isteyken ondan habersz bi kac kez gittim ama oylede tadi olmuyo gizli kacak is yapmayi sevmiyorum
napicam ben bu adamla