• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Nasıl atlatacağımı bilemiyorum...

Vishnu

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
24 Haziran 2011
185
177
103
İstanbul
‌Merhaba hanımlar biraz içimi dökmek istiyorum. Erkek arkadaşımla aynı yerde calisiyorduk ve bundan yaklaşık olarak 6 ay önce baslamistik. Yurtdışında calisiyorduk ikimizde. İş ortamimiz fazla lakait ve dedikodunun bol olduğu bir yerdi. İliskimizin başlangıcından itibaren çok sorun sorun yaşadık üçüncü kişiler yüzünden. Erkek arkadaşım başlarda benimle olabilmek için çok mücadele etti ve surekli gözlerimin içine bakan çok ilgili biriydi. Ben de bu yaşıma dek bana bu kadar ilgi ve sevgi gösteren biriyle olmamistim hiç.(Yasim 29.) Hayatım boyunca hayatima kim girerse girsin içimde var olan o kocaman boşluk onun hayatıma girmesiyle kaybolmuştu. Ancak o ilk zamanlarda ona karşı soğuk olmamdan şikayetçiydi. Ben yapı olarak çekingen biriyim. Başlarda ona karşı çok büyük bir sevgi de duymuyordum. Açıkçası incinmekten cok korkuyordum. Aynı iş yerinde olmamiz da beni ikilemde birakiyordu. Zamanla guvenimi kazandi. Hergunumuz birlikte geciyordu. Ben de onu uzmek istemiyor ona daha sicak davranmaya calisiyordum. Günden gune sevgim arttı. Bu sefer feci bir şekilde bağlandım. Kendisi geçmişinde yasadiklarinin etkisi ile kıskançligina engel olamayan bir insandi. İs ortamında erkek çoğunlukta dolayısıyla arkadaş çevrem ortamim daha çok erkeklerden oluşuyordu o da bunu kaldiramiyordu. O istediği için arkadaşlarımdan uzaklastim kimisyle kanli bıçaklı oldum. O ne yaptı sürekli bir şeyleri kıskandı ben böyle yapamıyorum kıskanıyorum sen de istemediğim şeyleri yapıyorsun sana olan sevgim azaldi ara verelim dedi. Ben toparlamaya çalıştım toparlayamadik. Sonra ben uzak durmaya çalıştım o duramadi derken benim yurtdışı görevim bitti Türkiye'ye geri dönmem gerekiyordu o orada devam edecekti. Daha doğrusu benim tercih hakkım yoktu ama onun vardı o orda kalmayı tercih etti. Türkiye'ye dönmeden bir süre önce aramızı duzeltmistik. Ama içimde bir his vardı tam dönmeden önce ben yapamiycam uzaktan diyeceğini düşünüyordum. Konuştum onunla. Başta konuşmaktan kaçındı her şey iyi gidiyor dedi sonra artıları eksileriyle ele alalım olayı dedi. Bana sordu eksileri söyledim daha artılara geçmeden bunu bekliyormuş gibi bitirmek en mantiklisi dedi. Bana söyleyecek bir şey bırakmadı. Şimdi birbirimizden uzaktayiz bir ay olacak neredeyse. Onunla geçirdiğim günleri çok özlüyorum. Dusunmemeye çalışıyorum çünkü delirecek gibi oluyorum. O arkadaş kalabilecegimizi söylemişti ben arkadaşım falan olmasını istemiyorum. Ara ara arıyor ya da yazıyor. Beraber vakit geçirdiğimiz yerlere gidince aklına geliyormusum. Konuştuğumuz zamanlarda bir iki güzel söz de soyluyor. Hem beni istemiyor ne kadar acı çektiğimi de biliyor hem de yazma dememe rağmen niye yazmaya devam ediyor anlamıyorum. Orada biriyle gorustugunden de şüphe duyuyorum. Her ne kadar kabul etmese de. Yakında psikolojik destekte almaya başlayacağım çünkü günlük yaşantıma devam etmekte çok zorlanıyorum. Hiç birakmayacakmis gibi hayatıma girip korktugumu bile bile kendine inandirip durup dururken sevgim azaldi diyip bitirmek istemesi gelmesi gitmesi vs beni büyük bir hayalkırıklığina ugratti. Yaptığım hiçbir şeyden zevk alamaz hale geldim ne gulebiliyorum ne uyuyabiliyorum ne zevkle yemek yiyebiliyorum. Bu durumu nasıl atlatabilecegimi de bilmiyorum...
 
Size değer verse dönerdi. Dönmeyip orada kalmayı tercih etmiş ve ilişkiyi bitirmiş. Bu şekilde ilişki yürüten insanlar da var. Zor tabii ki ayrı mesele ama sevgi olunca katlanıyor insanlar. Sizin yapacağınız en iui şey onu tamamen silmek. Size ulaşamasın. Konuştukça unutmanız zorlaşacak. 1 ay olmuş şimdi ileride daha az hatırlarsınız. Zamanla da unutursunuz. İletişim kurmayı kesin her şeyden önce.
 
Size değer verse dönerdi. Dönmeyip orada kalmayı tercih etmiş ve ilişkiyi bitirmiş. Bu şekilde ilişki yürüten insanlar da var. Zor tabii ki ayrı mesele ama sevgi olunca katlanıyor insanlar. Sizin yapacağınız en iui şey onu tamamen silmek. Size ulaşamasın. Konuştukça unutmanız zorlaşacak. 1 ay olmuş şimdi ileride daha az hatırlarsınız. Zamanla da unutursunuz. İletişim kurmayı kesin her şeyden önce.
Birkaç aylık bir ilişki için oradaki fırsatı kaçırmak istemeyisine de hak vermeye çalışıyorum. O yaşamına orada devam etmek istiyor. Ama bir de şöyle bir şey var benim de tekrar oraya gitme ihtimalim var sevse hiçbir kıskançlığı vs bahane etmezdi diyorum kendime. Orada kalmayı kafasına koyup ayrıldı ben yokken rahatça takılmak istiyor çünkü kendi totosuna güvenemiyor diyorum ama yine tüm bunlar beni acı çekmekten ali koyamıyor. 29 sene boyunca hiç yaşamadığım şeyleri yaşamıştim kimseyi de bu derece sevmemistim. Unutamamaktan çok korkuyorum.
 
Hayat işte, kimseye öyle körü körüne bağlanıp ,güvenmemek gerekiyor. "Hiç gitmeyecekmiş gibi sevenler, hiç sevmemiş gibi gittiler."

Bu da size ders olsun, kimseye öyle çok guvenip ,kendinizi kaptırmayin. İnsan bu, ne yapacağı hiç belli olmaz.. Sizi sevse, deger verse zaten yanınızda gelirdi, ayrılmayı göze alamazdi. Yeteri kadar sevememis demek ki. Aramayin,sormayın, cevap vermeyin hatta hattinizi bile değiştirip yok olun. Sanki orada hem özgür olmak istiyor hem de size kendini unutturmamaya çalışıyor gibi. Ama siz iletişimi kesip , unutmaya çalışın. İletişim kurarak zor. Zamanla geçer merak etmeyin, hepimizin güvendiği birileri tarafından terk edildiği oldu.
 
Engelleyin heryerden ki size ulaşıp , iyice sizi depreştirmesin ...


Aynı iş yerinde çalışıyormuşsunuz , sevgili olmadan önceki tavır ve davranışlarınızı biliyor olması lazım .. oradaki arkadaşlardan kıskanmasının sebebi bence “kişi kendinden bilir işi” hesabı diyorum
 
Avcı tipli erkek konunuzdan anladigim.

Birini kendine baglayinca hevesi kacanlardan olabilir.

Kıskançlık derecesi epey uclarda sağlıklı bir ruh haline de sahip değil.

Olan size olmuş. Geçmiş olsun Allah beterinden korusun.

Engelleyin siz yazma dedikce inadına yazıyor kendisini unutturmuyor.


Caniniz yanacak evet ama birkaç yıl bile surmeden her şey normale dönecek.

Güven meselesi zor ben de size katılıyorum.
 
Zaman zaman kendimi suçluyorum sonra onu suçluyorum sonra başkalarını suçluyorum. Kendime olan guvenimi bile bitirdi. Acaba onu kıskandıran şeyleri kıskanmakta haklı miydi diyorum. Güvenini mi sarstim diyorum. Sonra da diyorum ki öyle bile olsa sevgi biranda biten bir şey değil. İstese suçlu olsam dahi bitirmezdi.
 
bi kaç aylık ilişkide zaten adamın düzenini bırakıp sizinle gelmesini bekleyemezsiniz. yurtdışı yurtiçi farketmeksizin...

heryerden engelleyin ve hiç bi şekilde iletişime geçmeyin. destek aldınız mı tamam. ha bide şu an bulunduğunuz yerde arkadaşlar edinin, yeni çevre, ortam iyi gelir
 
‌Merhaba hanımlar biraz içimi dökmek istiyorum. Erkek arkadaşımla aynı yerde calisiyorduk ve bundan yaklaşık olarak 6 ay önce baslamistik. Yurtdışında calisiyorduk ikimizde. İş ortamimiz fazla lakait ve dedikodunun bol olduğu bir yerdi. İliskimizin başlangıcından itibaren çok sorun sorun yaşadık üçüncü kişiler yüzünden. Erkek arkadaşım başlarda benimle olabilmek için çok mücadele etti ve surekli gözlerimin içine bakan çok ilgili biriydi. Ben de bu yaşıma dek bana bu kadar ilgi ve sevgi gösteren biriyle olmamistim hiç.(Yasim 29.) Hayatım boyunca hayatima kim girerse girsin içimde var olan o kocaman boşluk onun hayatıma girmesiyle kaybolmuştu. Ancak o ilk zamanlarda ona karşı soğuk olmamdan şikayetçiydi. Ben yapı olarak çekingen biriyim. Başlarda ona karşı çok büyük bir sevgi de duymuyordum. Açıkçası incinmekten cok korkuyordum. Aynı iş yerinde olmamiz da beni ikilemde birakiyordu. Zamanla guvenimi kazandi. Hergunumuz birlikte geciyordu. Ben de onu uzmek istemiyor ona daha sicak davranmaya calisiyordum. Günden gune sevgim arttı. Bu sefer feci bir şekilde bağlandım. Kendisi geçmişinde yasadiklarinin etkisi ile kıskançligina engel olamayan bir insandi. İs ortamında erkek çoğunlukta dolayısıyla arkadaş çevrem ortamim daha çok erkeklerden oluşuyordu o da bunu kaldiramiyordu. O istediği için arkadaşlarımdan uzaklastim kimisyle kanli bıçaklı oldum. O ne yaptı sürekli bir şeyleri kıskandı ben böyle yapamıyorum kıskanıyorum sen de istemediğim şeyleri yapıyorsun sana olan sevgim azaldi ara verelim dedi. Ben toparlamaya çalıştım toparlayamadik. Sonra ben uzak durmaya çalıştım o duramadi derken benim yurtdışı görevim bitti Türkiye'ye geri dönmem gerekiyordu o orada devam edecekti. Daha doğrusu benim tercih hakkım yoktu ama onun vardı o orda kalmayı tercih etti. Türkiye'ye dönmeden bir süre önce aramızı duzeltmistik. Ama içimde bir his vardı tam dönmeden önce ben yapamiycam uzaktan diyeceğini düşünüyordum. Konuştum onunla. Başta konuşmaktan kaçındı her şey iyi gidiyor dedi sonra artıları eksileriyle ele alalım olayı dedi. Bana sordu eksileri söyledim daha artılara geçmeden bunu bekliyormuş gibi bitirmek en mantiklisi dedi. Bana söyleyecek bir şey bırakmadı. Şimdi birbirimizden uzaktayiz bir ay olacak neredeyse. Onunla geçirdiğim günleri çok özlüyorum. Dusunmemeye çalışıyorum çünkü delirecek gibi oluyorum. O arkadaş kalabilecegimizi söylemişti ben arkadaşım falan olmasını istemiyorum. Ara ara arıyor ya da yazıyor. Beraber vakit geçirdiğimiz yerlere gidince aklına geliyormusum. Konuştuğumuz zamanlarda bir iki güzel söz de soyluyor. Hem beni istemiyor ne kadar acı çektiğimi de biliyor hem de yazma dememe rağmen niye yazmaya devam ediyor anlamıyorum. Orada biriyle gorustugunden de şüphe duyuyorum. Her ne kadar kabul etmese de. Yakında psikolojik destekte almaya başlayacağım çünkü günlük yaşantıma devam etmekte çok zorlanıyorum. Hiç birakmayacakmis gibi hayatıma girip korktugumu bile bile kendine inandirip durup dururken sevgim azaldi diyip bitirmek istemesi gelmesi gitmesi vs beni büyük bir hayalkırıklığina ugratti. Yaptığım hiçbir şeyden zevk alamaz hale geldim ne gulebiliyorum ne uyuyabiliyorum ne zevkle yemek yiyebiliyorum. Bu durumu nasıl atlatabilecegimi de bilmiyorum...
Boşluğa düşmüşsünüz. Bende nedense başka birinden şüphelendim. Mantıksız geldi davranışları bana. Bir insan neden her şey güzel giderken olumsuz davranışları düşünür ki? O zaman öleceğiz diye de bomboş yaşayalım.
 
Zaman zaman kendimi suçluyorum sonra onu suçluyorum sonra başkalarını suçluyorum. Kendime olan guvenimi bile bitirdi. Acaba onu kıskandıran şeyleri kıskanmakta haklı miydi diyorum. Güvenini mi sarstim diyorum. Sonra da diyorum ki öyle bile olsa sevgi biranda biten bir şey değil. İstese suçlu olsam dahi bitirmezdi.


Seven sizi böyle uzmezdi.

Siz gayet normalsiniz Allah korusun bunu kaza olarak düşünün.

Bitti geçti ve önünüze bakın.
 
Hayat işte, kimseye öyle körü körüne bağlanıp ,güvenmemek gerekiyor. "Hiç gitmeyecekmiş gibi sevenler, hiç sevmemiş gibi gittiler."

Bu da size ders olsun, kimseye öyle çok guvenip ,kendinizi kaptırmayin. İnsan bu, ne yapacağı hiç belli olmaz.. Sizi sevse, deger verse zaten yanınızda gelirdi, ayrılmayı göze alamazdi. Yeteri kadar sevememis demek ki. Aramayin,sormayın, cevap vermeyin hatta hattinizi bile değiştirip yok olun. Sanki orada hem özgür olmak istiyor hem de size kendini unutturmamaya çalışıyor gibi. Ama siz iletişimi kesip , unutmaya çalışın. İletişim kurarak zor. Zamanla geçer merak etmeyin, hepimizin güvendiği birileri tarafından terk edildiği oldu.
Evet kimseye guvenmemek gerektiğini önceden de deneyimleyerek öğrenmiştim aslında. Yaralarımi zaaflarimi çoğu seyimi biliyordu ve yanımda olup beni mutlu etmek istiyordu sözde. Ben de bir kez daha güvenmek istedim yine yaralandim.
 
Hissetmis gibi bu konuyu açtıktan sonra bir baktım mesaj geldi. Yaşam enerjim tukendi soğukkanlı olmaya çalıştıkça Tatildeyim mis gibi kum deniz güneş tadını cikaramiyorum bu nasıl bir şey anlamadım. Çok çabalıyorum ama hiç keyfim yok :(
 
Sizin kendisine olan duygularınızın bitmediginin o kadar farkındaki siz arama demenize ragmen sanki gercekten arkadaş kalmak adına arıyor yada yazıyormuş gibi yapıp zihninizde kendini taze tutuyor.Geçecek nasılsa görmüyor ağlayın üzülün ama gezin gülün eğlenin de yeri gelince arasın acmayın yazsın dönmeyin.Daha fazla keyif almasına izin vermeyin.
 
Sizin kendisine olan duygularınızın bitmediginin o kadar farkındaki siz arama demenize ragmen sanki gercekten arkadaş kalmak adına arıyor yada yazıyormuş gibi yapıp zihninizde kendini taze tutuyor.Geçecek nasılsa görmüyor ağlayın üzülün ama gezin gülün eğlenin de yeri gelince arasın acmayın yazsın dönmeyin.Daha fazla keyif almasına izin vermeyin.
Arayıp yazmasının amacını sorguluyorum. Garanti altında mi tutmaya çalışıyor beni birkaç ay sonra onun yanına döndüğümde olur da hayatına kimse girmemiş olursa görüşmeye devam etmek için mi iletişimi koparmiyor. Egosunu mu tatmin ediyor. Mesela bir resim paylaşmıştım sosyal medyada önceki gun. merak etti zaar dün soruyor neredesin diye. Hem istemiyor hem niye niye bunu yapıyor!
 
Karşınızdaki bencilce davranıyor gibi düşünüyorum. Sizi üzmesine rağmen arada araması ve sizinle tamamen ipleri koparmamaya çalışmasını iyi niyetli bulmuyorum. Lütfen size bunu yapmasına izin vermeyin. İlişkinizi mantıklı bulmuyor ,ayrılığı tercih ediyorsa bırakın gittiği yerde kalsın. Sizinle iletişim kurmasına imkan vermeyin. Böyle sürüncemeli bir iletişim sizin umudunuzu canlı tutacak ve mutlu olamayacaksınız. Ama tam ayrılık olsa acınızı yaşar, bitirir, kaldığınız yerden devam edersiniz.
Üzgünüm ama bu adam size değer vermiyor.Size değer verse bunu yapmazdı. Sizin duygularınızı hiçe saymazdı. Lütfen kendinizi önemseyin.
 
Karşınızdaki bencilce davranıyor gibi düşünüyorum. Sizi üzmesine rağmen arada araması ve sizinle tamamen ipleri koparmamaya çalışmasını iyi niyetli bulmuyorum. Lütfen size bunu yapmasına izin vermeyin. İlişkinizi mantıklı bulmuyor ,ayrılığı tercih ediyorsa bırakın gittiği yerde kalsın. Sizinle iletişim kurmasına imkan vermeyin. Böyle sürüncemeli bir iletişim sizin umudunuzu canlı tutacak ve mutlu olamayacaksınız. Ama tam ayrılık olsa acınızı yaşar, bitirir, kaldığınız yerden devam edersiniz.
Üzgünüm ama bu adam size değer vermiyor.Size değer verse bunu yapmazdı. Sizin duygularınızı hiçe saymazdı. Lütfen kendinizi önemseyin.
Üzüldüğümü zaten görüyor üzüldüğümu bildiği için gerçekten merak Edip mi yazıyor acaba diyorum. Gerçekten amacını anlayamıyorum. Ama tek bildiğim su şuan bu kadar sevmemek ve acı çekmeme rağmen oraya döndüğümde tekrar denemek isterse askimdan ölsem kabul etmem. Binlerce şey geçiyor aklımdan. Bir sürü sebep bir sürü sonuç üretiyorum. Ama tek yapmam gereken fazla düşünmeden tamamen hayatımdan silip atmak sanırım. Umarım basarrim. Bir kaç ay sonra aynı yerde çalışmaya başlayınca neler hissedicem ne yapicam heleki başkasıyla görürsem nasil dayanicam bilmiyorum.
 
Back
X