insanlardan beklenti içine girmiyorum, bu yüzden pek fazla üzülmüyorum
kendimi gurur vs diyerek geri çekmiyorum. birisi beni eleştirdiğinde ya da yanlış bi şey yaptığımda rezil olduğumu düşünmüyorum. insanlık halidir olabilir diyip geçiyorum
birisinden bi şey istedim ama kabul etmediyse kendime kızmak yerine o yapmak zorunda değildi diyerek unutuyorum
birisi beni sevmediyse sevmek zorunda değildi, davet etmediyse etmek zorunda değil diyorum. bunu çok kolay kabul edebiliyorum çünkü kendimden biliyorum. birilerini sevmemek, her zaman çok kibar ve iyi davranamamak normal şeyler. bunu biliyorum
dobra dobra konuşuyorum, kendime gereksiz yere asla karıştırtmıyorum. düşüncelerimi açık açık söylediğim zaman içimde hiçbir şey kalmıyor.
değerimi biliyorum ve birisi hadsizlik yaparsa hayatımdan silebileceğimi de biliyorum. haddini aşan insanları hayatımda tutmuyorum
samimiyetsiz kişilerle görüşmüyorum. dedikoducularla iletişimimi kesiyorum
bu saydıklarımı bu zamana kadar sadece eski sevgilime yapamadım, beni en çok da o üzdü. o yüzden bu yöntemlerimi denenmiş ve onaylanmış sayıyorum :)
