Size çok kısa birşey söyleyeceğim. "Annelik doğuştan gelir, babalık sonradan öğrenilir" derler inanın bu öğreneceğiniz bir şey değil içinizde bir yerde saklı ve bebeğiniz doğduğunda gün yüzüne çıkacak. Sağlıklı alın kucağınıza inşallah
Cheryynin cevresinde yok , o hep bu konuda sikayetci ama mesela ben italyada yasadim orda herkes disari cikar , gecenin bi saati kapin calar komsun gelir bara gidiyoruz hadi gel der gecenin 11 inde kalkar bara gidersin , yada kapi calar elleri kollari dolu biz geldik der dalarlar iceri mutfaga girip yemek yapnaya baslarlar
Sen almanyadan biran once cik kuzum , orasi sana gore degil , daha guneye gelIngiltere Irlanda'da var onlar , bir de Amerika'da. Valla afterwork drink olayini burda hic gormedimCuma eglencesi falan da yok herkes iyi tatiller dileyip evine gidiyor. @Gulo_86 sen miydin kiz spordan sonra herkes cikip gidiyor takilmaca yok diyen? Aynen oyle, aktiviteyi yapiyorsun, sonra soyunma odasinda hic konusmadan evlere dagiliyorsun. Mallik ornegi yani
Istanbul Ankara olmasa da diger sehirlerde komsuluk var gibime geliyor. Arkadasim Bursali, basbayagi mahallede komsuluk var ve ozlemisti bana dert yaniyordu :)
Ben de gen konusunda seninle aynı fikirdeyim. Hatta daha önce başka bir konuda da yazmıştım. Bazı durumlar bizim çocuklarımızın genetiğine işlemiş.Ama iste yetistirmeyle bir yere kadar ilerleyebiliyorsun. Anasinin babasinin yuzune bakmadigi ,kimsesiz ama asiri uyumlu-basarili-yumusak mizacli cocuklar var. Hem de sayilari oldukca fazla. Yetistirme faktoru bir yerden sonra yetersiz kaliyor,bilim mutlaka bunun aciklamasini yapar gelecekte,bizde olmayan ama Avrupa-Amerika halklarinda var olan bir gen mi var artik her ne ise.ben kendi cocugumda cok goruyorum bunu, yetistirmeyse aha ben yetistiriyorum iste,ama eger oyle olsaydi ne versen onu alirdi bu cocuklar. Dogdugunun ertesi gunu eve getirdigimizde baslayan huysuzluk hala oldugu gibi duruyor. Bir seyi yapmamasini guzelce nedenleriyle acikliyorsun bana misin demiyor, inadina yapiyor. Kizmam,bagirmam,sebepleri aciklarim hep, 3,5 senedir yapiyorum bunu. Ve gercekten benimki gibi cocuk sayisi da oldukca var. Anne babanin caresiz kaldigi
Su malum 20 yas disinin zamanla islevsiz hale gelmesi gibi,biz genlerimizi de bu sekilde evrimlestirmisiz sanirim. İrklarin da pozitif veya negatif pek cok ortak ozelligi var,İtalyan irki a ozelligini fazla tasiyor, Arap irki b ozelligini fazla tasiyor bunun gibi.
Şok oldum suandaHerkese selamlar mutlu pazarlar
28 haftalık gebeyim (tüp bebek tedavisi sonrası 2.5 seneden sonra gelen bir mucize ) öncelikle tüm hamileler (bende dahil ) kolaylıkla alalım bebeklerimizi kucağımıza , bebek sahibi olmaya çalışan herkesin de dilerim en kısa sürede duaları kabul olur
Konuya giriyorum ;
çok şükür güzel bir evliliğim var , bir gün eşimle anlaşmazlığa düşüp ayrılsak bile (allah korusun) yine babası , eşim olduğu için mutluluk duyacağım bir adamla evliyimbu yüzden de bir bebeğimiz olsun çok istedik doğru .. Ama bir problem var ki ; ne yapmam, çocukla nasıl ilgilenmem gerektiği konusunda hiç bir fikrim yok..
Misal kuzenimin çocuğunu seviyorum ama 10 dakikadan sonra sıkılıyorum , oyalayacak birşey bulamıyorum . Sürekli kucak isteyen bütün ilginin kendisinde toplanması gereken bu küçük şeylere karşı donanımlı değilim evet bunu hep biliyordum ama şimdi daha çok farkediyorum . Bazıları bebek görüyor çıldırıyor , seviyor öpüyor , oynuyor. Bende niye böyle değil ? Ben en fazla ‘ a çok tatlı’ diyip yanağını seviyorum . Devamı gelmiyor içimden. Çalışıyorum , çalıştığım yere çocuklar geliyor bağrış çağrış abartmıyorum dengem bozuluyor resmen ... ne yapacağımı bilmiyorum , ya doğduktan sonra kendi çocuğumdan sıkılırsam ? Ya iyi bir anne olamazsam ? Her gece bu düşüncelerle savaşıyorum , sonra onun bir tekmesini hissediyorum ‘Allahım ben napıyorum , ne düşünüyorum nolur beni onunla sınama’ diyorum . Onu şimdiden çok seviyorumBunu başaracağıma inanıyorum ama ertesi gün yine aynı düşünceler, bağıran çağıran ağlayan bir çocuk görüyorum bütün dünyam adeta ters dönüyor ...
ben çocuğumu sallamayacağım diyorum ‘ya ya olsun da bir gör’ diyorlar .. onu yapmayacağım diyorum ‘ah ah bizde öyle diyorduk diyorlar’ resmen bütün enerjim çekiliyor , mutluluktan çok korku sarıyor içimi ..
Çocuk ağlayınca napılır? Çocuk nasıl uyutulur ? Altı nasıl değişir ? Nasıl tutulur ? Çocuk ne zaman başlar yürümeye ? Bu çocuklar niye sürekli hasta olur ?
Vs vs ... bu liste uzar da gider ...
Bide yurtdışında yaşıyorum , Türk çocukları ile yabancı çocuklar arasında gerçekten o kadar fark var ki bunu hemen görüyorum . Türk anneler , oturup bir kahve içemiyor çocuklar bağrış çağrış çığlık kıyamet , yabancı çocuklar aynı yaşta oturuyor koca adam gibi çok çok nadir öyle çığlık çığlığa karşılaştığım . Nedir bu aradaki fark ? Neden onların çocukları duruyor bizimkiler durmuyor ?
Lütfen söyleyin a dostlar, sizin hata yaptığınız ama bunu sonradan farkettiğiniz şeyler neler ? Neler için ‘yapma’ dersiniz bana ??
Çok uzattım nolur kusura bakmayın fakat hormonlardan dolayı mı nedir sükunetimi kaybetmiş durumdayım . Ağlayan biri değilimdir ama dokunsalar ağlayacak durumdayım .
Sen de kocan da seferber olun size görev
Ahhaa bulucam ayol az bekleGelicem de bana bir sevgili bulun dedim bulmadınız
