hesabını yapacağın paran olmazsaYa bazi insanlarda nasil.bukadar hayat enerjisi var nasil.bukadar mutlular neden bukadar cok guluyorlar hayati cok mu seviyorlar anlamiyorum...bugunlerde hayattan oyle zevk almiyotum ki yemek yemek ve uyumak haric hersey sacma geliyor...gezmek birileriyle gorusmek bazi aktiviteler spor kalabalik ortamlardaki o koşuşturmacalar...bunlarin hicbirini yapacak dermanim.yok son 1 aydir ozellikle...bos bos bakiyorum bazen mahalledeki kadinlara nasil.mutlular vidi vidi bir suru konuscak laf buluyorlar ve herseye kahkahalar atiyorlar...ben o kahkalari en son nezaman attimi hatirlamiyorum uzun zaman.oldu...mesela internet fenomani var selin cigerci , kerimcan tarzi kisiler....allahim bu nasil bir mutluluktur...bu nasil.bir pozitifliktir...ordab oraya kostur hic mi miskin miskin yatmazlar bu enerji nerden geliyor inanamiyorum...hikayelerinde suan suraya gidiyorum.aksam.surdayim falan diyorlar sahne yormuyormu bunlari..ben sabah markete gittim uzak ve yokustu aradan saatler gecti hala pertim...bendr onlar gibi neseli olmak istiyorum yaa onlarin kafasini yasamak istiyotum hatta :s varmi bu konuda bilgisi ve tahminleri.olan
Evet ya o da varEnerji nereden geliyor? Paradan
İstanbul'da yaşayan herkeste var bu galiba. Üstelik bulaşıcıO disaridan oyledir ya.. beni yataktan kaldirmasalar 10000 yil oyle yatabilirim, yemem, icmem yatarim.. hatta beni dondurup 100 yil sonra cozseler sesim cikmaz, o derece depresifim.. gel gelelim disarida kim beni gorse ne kadar guzel hep mutlusun, hep esprili sen sakrak der.. ya millet kor, ya da intihar esiginde yasiyor herkes bilmiyorum.. ama o mutlu gorunenler mutlu degil, benden duymus olun :)
Herseyden önce ölum korkulari yokmu oeki ben sahsen o derce zengin olsam ozaman da nasilsa ölucem diye mutlu olmazdim o derece ailemin hastalik korkusu olurdu icime ne bilim ya tamammiyle kafadan gelen ruhtan gelen bir his bennce bu neşe isihesabını yapacağın paran olmazsa
tek derdin giyimin kuşamın süsün olursa
sorumlulugun olmazsa
sen de mutlu olursun
bu insanların ay sonu derdi yok, ev kredileri yok, akşam ne pişirsem derdi yok
haftasonuna kaç makına camasır yıkayacagım derdi yok
tabiki mutlu olurlar ne sanıyorsun ki?
ölüm korkusu farklı birseyHerseyden önce ölum korkulari yokmu oeki ben sahsen o derce zengin olsam ozaman da nasilsa ölucem diye mutlu olmazdim o derece ailemin hastalik korkusu olurdu icime ne bilim ya tamammiyle kafadan gelen ruhtan gelen bir his bennce bu neşe isi
Sorma elim ayağım kırılıyorZagrepte takilayim Kibrista gezeyim sonra of Allahim tukendim hayat sana guzel panpaaaaaaaaaaaaaaaaa
Mutluluk oradan oraya koşturmak değil kiYa bazi insanlarda nasil.bukadar hayat enerjisi var nasil.bukadar mutlular neden bukadar cok guluyorlar hayati cok mu seviyorlar anlamiyorum...bugunlerde hayattan oyle zevk almiyotum ki yemek yemek ve uyumak haric hersey sacma geliyor...gezmek birileriyle gorusmek bazi aktiviteler spor kalabalik ortamlardaki o koşuşturmacalar...bunlarin hicbirini yapacak dermanim.yok son 1 aydir ozellikle...bos bos bakiyorum bazen mahalledeki kadinlara nasil.mutlular vidi vidi bir suru konuscak laf buluyorlar ve herseye kahkahalar atiyorlar...ben o kahkalari en son nezaman attimi hatirlamiyorum uzun zaman.oldu...mesela internet fenomani var selin cigerci , kerimcan tarzi kisiler....allahim bu nasil bir mutluluktur...bu nasil.bir pozitifliktir...ordab oraya kostur hic mi miskin miskin yatmazlar bu enerji nerden geliyor inanamiyorum...hikayelerinde suan suraya gidiyorum.aksam.surdayim falan diyorlar sahne yormuyormu bunlari..ben sabah markete gittim uzak ve yokustu aradan saatler gecti hala pertim...bendr onlar gibi neseli olmak istiyorum yaa onlarin kafasini yasamak istiyotum hatta :s varmi bu konuda bilgisi ve tahminleri.olan
yengeç misin terazi mi?Benim o :)
Sana şu son 2 haftami gün gün ozetlicem:
Son iki haftadir Bir festivale hazirlaniyorduk ve çok yoğun calistik .
Persembe işten 7de ciktim,arkadasimla Taksim'e eğlenmeye gittik, 12de sarhoş halde eve geldim,sabah 8de kalkıp işe gittim
Cuma 7ye kadar çalıştım, iş çıkışı arkadaşlarla kırk dk ötedeki kuaföre gidip kirpik taktırdım, sonra 1 saat uzaklıktaki kuzenimin çocuklarına bakmaya gittim,özel geceleri var diye. İkiye kadar çocuklarla azittim, oyunlar oynadım, hopladım zipladim...sabah orası evime uzak diye 7de kalktım ise gittim.
Cumartesi Bütün gün çalıştım, 8de eve gelip hızlıca duş alıp otobüse bindim 8 saat uzaklıktaki bir şehre gittim. Gece boyu otobüste ne kadar uyunursa o kadar uyudum.
pazars abah indik bütün gün tuR ile ile şehri gezdik, kilonetrelerce yürümekten ayağım su topladı. İstanbul'a indiğimde saat 5ti, eve geldim yattım, iki saat sonra alarm çaldı.
Pazartesi ise gittim, mesaiye kaldım, 10da çıktım
Salı -carsamba ise gittim
Perşembe gecesi iş çıkışı bizim düzenlediğimiz konsere kaldım, bir güzel eglendim
Cuma işten erken çıktim evime gittim
Cumartesi sabah işe gidip gece bir arkadaşımı da çağırıp konsere kaldım,
Pazar bizi işe çağırdılar , akşam 10a kadar durmadan çalıştım. Bu arada iş gereği devamlı iki km ötedeki sorumlu olduğum alana gidip gidip gelmem gerekiyordu, ayağım su topladı,şişti ve kanadı.
Pazartesi ise bisikletimi getirmeye karar verdim. Bir saatten fazla yolda bisiklete bindim, işlerim inanılmaz yoğundu, telefonlarim bir saniye susmadi, insanları gezdirmem, mailler atmam gerekiyordu...her saniye koşturdum, 11de eve gittim
Salı günü sabahtan ise gittim, bir yandan yarınki festival için standını gezmek isteyeni gezdirdim, bir yandan ustalarima talimatlar verdim, bir yandan tüm katılımcılardan isim TC istedim, bir yandan o tcleri maille atmam gerekiyor...yemeğimi bile 8de yedim, ise devam ettim...yağmurdan dolayı sorumlu olduğum alanda değişiklikler yapildi son gün, yeni eklenenlerle uğraştım,el birliğiyle birşey Itene çekene yardım ettim, saat 12 olmuşken şehir dışından Stand sahipleri geldi. Onların depodaki mallarını getir,eksikleri belirle, ustaların başında dur... Gece iki buçuğa kadar oyalandim. iki buçukta tam çikacagim , usta yanlış yere raf takmış! Daha doğrusu ben o yoğunluktan o standın rafini yan duvara isteğini soylemeyi unutmuşum.
O saatte rafci usta bulamadım, ama içim de el vermedi oyle bırakmaya çünkü adamlar duvara birşeyler yapıştıracakti. Birinden şarjlı matkap bulup, birinden de yardım rica Edip eski rafı söktüm,kendi kafama göre istediğim yere taktim :)
Gece is yerim sağolsun otel ayarlamış... Yattım
Çarşamba 8de kalktım, koşa koşa alana geldim ki ilk gün...
Sandalyeler eksik, lambalar problemli, telefonlar susmuyor, adresi bulamayan bile beni arıyor. Birine temizlikçi lazım birine başka birşey, derken elektrik kesildi, herşeyi geç içeride dondurmaci da var, aman ustam, hadi ustam diyeee diyee akşam oldu, her yeri kapattım. Derken biri otele giden arabaya binememis, kaybolmuş, onu aradım bindirdim. O kadar stresli bir gündü ki eve gitmeden kafamı dağıtmak istedim, bir arkadaşımla Taksim'de buluşup her mekanda birşeyler içe içe geceyi bitirdim, evime geldim, laptopu açıp mail atarken sizmisim.
Bu sabah 6da kalkıp maili attım, ise gittim, kostum kostum kostum, herşeyi yoluna koydum..
En son alanı boşaltıp bisikletimle çıkarken güvenlikçi beni durdurdu 'yaa yanlış anlamayın ama biz size hayranız. Karınca gibi kosturuyorsun, hiç mi yorulmuyorsun? Ne zaman baksam gulumsuyorsun, bize de enerji geliyor' dedi
Ki bunu diyen tek insan değil :) cidden ortamlarda o kadar neşe doluyum ki. Gece 2de Standını beğenmeyen bir kadın çul isteyince bisikletimle çikip 'dam üstünde çul serer,loylu da yar,leyli de yar,loy loy loy' diye diye çul aгadim
Onca olaya nesemi hiç kaybetmedim, gergin insanların gazını aldim.. Herkes beni o kadar sevdi ki, Stand sahipleri hediye verip durdular, 'lütfen bir sey seç, bizi hatırla' diye
İş çıkışı da ata bindim bi guzel
Şu an saat 3.23
Duş alıp uyucam ve sabah 7de tekrar uyanacam.
Yarin yorucu bir gün beni bekliyor :)
Ama benim tabiatım böyle.
Nesemi birşeyin bozmasina izin vermiyorum.
İstanbul'da yaşayan herkeste var bu galiba. Üstelik bulaşıcı
Niye yaw accuk gülün
Gücüm sadece Diyarbakır ve Kayseri'ye yetiyorİstanbul bana yaramıyor, hele şimdi yaz geliyor kronik depresyonum tetiklenecek :/ ışınla beni scotty
Gücüm sadece Diyarbakır ve Kayseri'ye yetiyor
Bizi pastırmadan ve bakırdan ibaret görüyorsan yok sayıyorum ben de bundan sonra seniışınlama annem sen göndere göndere ya pastırma cennetine ya da bakırcılar çarşısına ışınlayacak teee
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?