• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

nasıl çıkarım bu işin içinden :(

Arkadaşlar uzun olabilir ama içimi dökmezsem gerçekten çıldırabilirim..
Deliler gibi aşık olduğumuz bir gün bile birbirimizi incitmeden geçirdiğimiz 1 bucuk yılın sonunda anlaşmamız gereği bırakıldım sebep ailesinin çalışan kız istemesi 2.girişimdede üniversiteyi kazanamadım ve uzak şehirlerde yaşadığımız için bitti aylarca ağladım oda ağladı ama ilişkinin başında kazanamazsam olmaza şartlandırmıştık kendimizi. Kopmamız zor oldu ailesi de beni biliyordu ama kazanamadıpımı duyduktan bi hafta sonra ona kız bakmaya başladılar her sn ağladm ikimizde mutsuzduk. Birde çocukluğum diyeyim. 19 yaşında bir kızdım işte o 27 yaşındaydı ailesi tarafından yaşın geçiyor baskısı vardı. 1 ay günlerim gecelerim zehir oldu her sn ağladım. Sonra tamamen birkaç gün görüşmedik ve sonrasında bana geri dönmek istediğini soyldi yapamadığını herşeye ragmen beni istediğini soyledi onu deli gibi sevmeme ragmen kabul etmedim inat gurur hırs hepsi karıştı birbirine. Çok acı çekiyodum ama kabul edemedim gururm çok incinmişti. Bana dönmek için çok şey yaptı çok göz yaşı döktü bulunduğum şehire geldi görmeye bile çıkmadım telefonlarımu değiştim ve hiç bir sekilde fırsat vermedim. Onun için ölebilirdim o kadar çok seviyodum ama gururum geri dönmeme engel oldu. Ve o yıl ben o hırsla sınavı kazandım ve mühendisliğe ilk adımımı attım. Diplomamı alırken bile aklımda o vardı hep o hüzün..Ve aylar seneler geçti sürekli haberini aldım bana ulaşmaya çalştıgını çok yürekten adımlarını duydum durdum. Kendini çok anlatmaya çalıştı çok çırpındı çok geldi peşimden nişanlıyım dedim vazgeçsin diye gerçek olmayan birsürü sey soyledim maillle bana ne olursa olsun başkasıyla evlilik imzası attığın güne kadar kabulümsün dedi hayır asla olmyck ddm. Yüzüne karşı güçlüydüm arkasından hep ağladım herkeste onu aradım ama nasipten mi bilmiyorum geri dönemedim. 2 yıl sonra biriyle görüşmeye başladım ve şuan nişanlıyım çok çooook iyi biri oda. Asla yanlış yapmam ama kalbim her gece onu geritiyo aklıma artk unutmak söküp atmak istiyorum içimden nişanlıma haksızlık etmek istemiyorum çok üzülüyorum aradan 5 sene geçti içim hala çok yanıyo bazen diyorum bi kere sarılıp kokusunu çekebilseydm keşke içime şimdi eskiye dönebilsek ve ona gidebilsem ama herşey için çok geç... simdi evli çocuğu var facede gördüm bense nişanlı. İçim o kadar sıkışıyordu ki sırf rahatlamak için ortak birinden helallik istettim nişablandığımı da öğrenmiş hakkımı helal etmiyorum ki öbür dünyada bir kere olsun görebileyim gördükten sonra zaten ederim demiş ve gene birsürü içimi parçalayan seyler soylemişş ortak ark bile hüngür hüngür ağlamş. sonra o nişanlıymış ben ise evli bu son konusma olsn demiş ve orda noktalandı zaten ötesi olmazdı. Aklıma geliyor geldiği zaman boğulacakmış gibi oluyorum yüreğimin acısı hala taze okadar seneye meydan okuyor resmen yüreğim bana. Nişanlımı da çok seviyorum çok iyi çok özel biri. Ama kalbimin bi köşedi de böyle üstünü örtmeye çalıştığım bir yarayla duruyo. Ne kadar masum saf sevmişim şimdiki aklımla olsa üniversiteyi şart koşan biriyle olmazdım bile oda çok pişmanmış nasıl yaptım deyip duruyormş ama geri dönmediğim için bana kızıyormş o evli ama onunda içinde ukte benimde... bu dünyada kavuşamadık nasip diyorum herkes kendi payına düşeni yaşıyor. Ayakta durmak zorundaym başka şanszm yok


Canım yanlış anlamada.. Ya o deveyi güdecektin,yada o diyardan gidecektin sen..
İkisini yapamamşsın..
Adam evlenmiş çoluğa çocuga karısmıs şine yazık günah habersizdir muhtemelen..
Sen nişanlıymışssın nişanlınada yazık haketmiyo bunu sonucta siz olamamışssınz ama ortada olan bi evlilik bi çocuk ve evliiğe giden bi ilişki var adını bile anma artık hayatına bak bence..Çünkü olayı siz buraya getirmişsiniz olabilirdiniz olmamışssınz artık hayatınzda olanlara saygı duyun bence..
 
Kusura bakma ama Olmayacağını anladın bıraktın. Ve dönüp dönüp ortak kişilerden onunla ilgili şeyleri sormak ve ya dinlemek şimdiki nişanlına son derece haksızlık. İnsan kalbine birini gömüp başkasıyla evlenebilir.
Bazen hatırlayabilir. Ama peşini bırakmalıdır.

Madem böyle olacaktı , onunla olmalıydın. Burnunun dikine gitmeyecektin.
Buraya konu açacak kadar tazeyse duygun, nişanlına haksızlığın daniskası bu.
5 yılda hala bu şekilde olman aşık olduğunu değil, tedavi olman gerektiğini gösteriyor.
İnsan sevmeye devam edebilir ama içine gömerek. Sevmek de değil ya arada sızlayan bir yara.
 
Olur böyle şeyler benım de çok sevdiğim,ilk sevdiğim biri vardı.Onun da annesi ayırmıstı bızı severek ayrılmıstık..Yıllar sonra hala benı sevdıgını ıtıraf etmişti..Bana Nasip Değilmiş şarkısını dınle demıstı..Ben ona ben evlendım dıyıp kestırıp atmıstım,çünki annesi ölmedıkce mutlu olmamızın ımkanı yoktu..Sen de aılesı yuzunden oldugu ıcın böyle dusuneceksın..Böyle olması gerekıyordu,bu hırsla en azından bı meslek sahıbı oldum de ve sevıyorsan nısanlınla evlen..Yok emın degılsen bırak..
Böyle olması gerekiyormuş evet. Ah o nasip değilmiş şarkısını bende çok dinledim. Tam bizi anlatıyo. Birde neslihan hiç sevmedim kimseyi senin kadar şarkısı var tabi...Duygularıma ortak olduğun için tşkkrler
 
Arkadaşlar uzun olabilir ama içimi dökmezsem gerçekten çıldırabilirim..
Deliler gibi aşık olduğumuz bir gün bile birbirimizi incitmeden geçirdiğimiz 1 bucuk yılın sonunda anlaşmamız gereği bırakıldım sebep ailesinin çalışan kız istemesi 2.girişimdede üniversiteyi kazanamadım ve uzak şehirlerde yaşadığımız için bitti aylarca ağladım oda ağladı ama ilişkinin başında kazanamazsam olmaza şartlandırmıştık kendimizi. Kopmamız zor oldu ailesi de beni biliyordu ama kazanamadıpımı duyduktan bi hafta sonra ona kız bakmaya başladılar her sn ağladm ikimizde mutsuzduk. Birde çocukluğum diyeyim. 19 yaşında bir kızdım işte o 27 yaşındaydı ailesi tarafından yaşın geçiyor baskısı vardı. 1 ay günlerim gecelerim zehir oldu her sn ağladım. Sonra tamamen birkaç gün görüşmedik ve sonrasında bana geri dönmek istediğini soyldi yapamadığını herşeye ragmen beni istediğini soyledi onu deli gibi sevmeme ragmen kabul etmedim inat gurur hırs hepsi karıştı birbirine. Çok acı çekiyodum ama kabul edemedim gururm çok incinmişti. Bana dönmek için çok şey yaptı çok göz yaşı döktü bulunduğum şehire geldi görmeye bile çıkmadım telefonlarımu değiştim ve hiç bir sekilde fırsat vermedim. Onun için ölebilirdim o kadar çok seviyodum ama gururum geri dönmeme engel oldu. Ve o yıl ben o hırsla sınavı kazandım ve mühendisliğe ilk adımımı attım. Diplomamı alırken bile aklımda o vardı hep o hüzün..Ve aylar seneler geçti sürekli haberini aldım bana ulaşmaya çalştıgını çok yürekten adımlarını duydum durdum. Kendini çok anlatmaya çalıştı çok çırpındı çok geldi peşimden nişanlıyım dedim vazgeçsin diye gerçek olmayan birsürü sey soyledim maillle bana ne olursa olsun başkasıyla evlilik imzası attığın güne kadar kabulümsün dedi hayır asla olmyck ddm. Yüzüne karşı güçlüydüm arkasından hep ağladım herkeste onu aradım ama nasipten mi bilmiyorum geri dönemedim. 2 yıl sonra biriyle görüşmeye başladım ve şuan nişanlıyım çok çooook iyi biri oda. Asla yanlış yapmam ama kalbim her gece onu geritiyo aklıma artk unutmak söküp atmak istiyorum içimden nişanlıma haksızlık etmek istemiyorum çok üzülüyorum aradan 5 sene geçti içim hala çok yanıyo bazen diyorum bi kere sarılıp kokusunu çekebilseydm keşke içime şimdi eskiye dönebilsek ve ona gidebilsem ama herşey için çok geç... simdi evli çocuğu var facede gördüm bense nişanlı. İçim o kadar sıkışıyordu ki sırf rahatlamak için ortak birinden helallik istettim nişablandığımı da öğrenmiş hakkımı helal etmiyorum ki öbür dünyada bir kere olsun görebileyim gördükten sonra zaten ederim demiş ve gene birsürü içimi parçalayan seyler soylemişş ortak ark bile hüngür hüngür ağlamş. sonra o nişanlıymış ben ise evli bu son konusma olsn demiş ve orda noktalandı zaten ötesi olmazdı. Aklıma geliyor geldiği zaman boğulacakmış gibi oluyorum yüreğimin acısı hala taze okadar seneye meydan okuyor resmen yüreğim bana. Nişanlımı da çok seviyorum çok iyi çok özel biri. Ama kalbimin bi köşedi de böyle üstünü örtmeye çalıştığım bir yarayla duruyo. Ne kadar masum saf sevmişim şimdiki aklımla olsa üniversiteyi şart koşan biriyle olmazdım bile oda çok pişmanmış nasıl yaptım deyip duruyormş ama geri dönmediğim için bana kızıyormş o evli ama onunda içinde ukte benimde... bu dünyada kavuşamadık nasip diyorum herkes kendi payına düşeni yaşıyor. Ayakta durmak zorundaym başka şanszm yok

Bu nasıl bir aile?
Nasıl bir karakter yapısı?
Nasıl bir aşk çözemedim doğrusu.
Sanki çocukları Filozofta illada okumuş gelin istiyorlar.
Aşk bu ya eğitime mi bakar?
Ailesinin sözünü sırf bu saçma sapan sebepten dolayı dinleyecek birine ben adam dahi diyemem.
Kusura bakmayın ama sevgisi gerçek bir sevgi değilmiş.
Yani inanın istememe sebepleri öyle saçma geldi ki yazacak birşey bulamıyorum ...
 
Bu nasıl bir aile?
Nasıl bir karakter yapısı?
Nasıl bir aşk çözemedim doğrusu.
Sanki çocukları Filozofta illada okumuş gelin istiyorlar.
Aşk bu ya eğitime mi bakar?
Ailesinin sözünü sırf bu saçma sapan sebepten dolayı dinleyecek birine ben adam dahi diyemem.
Kusura bakmayın ama sevgisi gerçek bir sevgi değilmiş.
Yani inanın istememe sebepleri öyle saçma geldi ki yazacak birşey bulamıyorum ...
Ne yazıkkı öyle aileler var demekki.. İş zaten o aileden ckmış başka ailelere girmişler baksana :D
 
Nişanlımla çok şükür bir problemim yok. Onu seviyorum yanyanaylen aklıma dahi gelmşyo.. ama sadece yataga başımı koyduğumda geliyo aklıma bunlar bu bir kaç aydır arttı. İnşallah evlenince tüm bu düşüncelerimden kurtulurum :KK43:

Bence bu düşüncelerinden kurtulmadan, evlenme!
Kendine de yazık edersin, nişanlına da.
Hepimiz hatalar yaparız, kimse kimseyi bağışlamasaydı bu dünyada mutluluk diye birşey olmazdı
Sen de yapılan bir hataya karşı çok gurur yapmışsın, o kadar çabalamış oysa ki...

Fakat artık
Evlenmiş çocuğu var
Herşey için çok geç
Eminim için acıyordur, aşk böyle birşey
Belki kendine de kızıyorsundur, bu da çok yorucu bir duygu
Mutlaka düşünmeyi bırakmalısın
Unutmalısın diyemiyorum, zaman zaman gelip gidip içini acıtır o duygu, çünkü yarım kalan şeyler bitenlerden daha uzun süre acı verir
Ama düşünmeyi bırakmalısın

Nişanlım çok iyi insan, seviyorum yazmışsın

ama bence aşık değilsin
aşık olsaydın, aşığım yazardın
ve önceki sevgilin bu kadar aklına gelmezdi
yatağa başını koyduğunda eski sevgilini değil, nişanlını düşünürdün

o çok iyi bir insan diye evlenme sakın
aşık olduğun biriyle evlen
yoksa tüm bu duygularla mutsuz olabilir, mutsuz edebilirsin...
 
Böyle olması gerekiyormuş evet. Ah o nasip değilmiş şarkısını bende çok dinledim. Tam bizi anlatıyo. Birde neslihan hiç sevmedim kimseyi senin kadar şarkısı var tabi...Duygularıma ortak olduğun için tşkkrler
Canım sen nişanlını tekrar düşün bence.. Sen suan bunları düşünerek bile ona haksızlık yaptıgın farkında değilmisin:?
 
Nişanlımla çok şükür bir problemim yok. Onu seviyorum yanyanaylen aklıma dahi gelmşyo.. ama sadece yataga başımı koyduğumda geliyo aklıma bunlar bu bir kaç aydır arttı. İnşallah evlenince tüm bu düşüncelerimden kurtulurum :KK43:
Eğer sadece başını yastığa koyduğunda geliyorsa aklına seninkisi psikolojik. Kavuşamadığın için acabalarla keşkelerle vicdanınla boğuşuyorsun bu aşk ya da sevgi değil. İçin rahat bir şekilde nişanlınla evlenebilirsin tamamen psikolojik.
 
Kusura bakma ama Olmayacağını anladın bıraktın. Ve dönüp dönüp ortak kişilerden onunla ilgili şeyleri sormak ve ya dinlemek şimdiki nişanlına son derece haksızlık. İnsan kalbine birini gömüp başkasıyla evlenebilir.
Bazen hatırlayabilir. Ama peşini bırakmalıdır.

Madem böyle olacaktı , onunla olmalıydın. Burnunun dikine gitmeyecektin.
Buraya konu açacak kadar tazeyse duygun, nişanlına haksızlığın daniskası bu.
5 yılda hala bu şekilde olman aşık olduğunu değil, tedavi olman gerektiğini gösteriyor.
İnsan sevmeye devam edebilir ama içine gömerek. Sevmek de değil ya arada sızlayan bir yara.[/QUOTE]
Kusura bakma ama Olmayacağını anladın bıraktın. Ve dönüp dönüp ortak kişilerden onunla ilgili şeyleri sormak ve ya dinlemek şimdiki nişanlına son derece haksızlık. İnsan kalbine birini gömüp başkasıyla evlenebilir.
Bazen hatırlayabilir. Ama peşini bırakmalıdır.

Madem böyle olacaktı , onunla olmalıydın. Burnunun dikine gitmeyecektin.
Buraya konu açacak kadar tazeyse duygun, nişanlına haksızlığın daniskası bu.
5 yılda hala bu şekilde olman aşık olduğunu değil, tedavi olman gerektiğini gösteriyor.
İnsan sevmeye devam edebilir ama içine gömerek. Sevmek de değil ya arada sızlayan bir yara.
Ne münasebet peşinde olduğum falan yok! Kimseye sordurduğum ve haber aldırdığımda yok! Nişanlıma ihanet edici hiç birsey yapmadım yapmam da yalnızca aklma geliyor bu aralar kafamı yastığa koyduğumda elimde olmadan bende bundan dolayı üzülüyorum ve o yüzdendir ki buraya yazıyorum. Aklıma gelmesinden hoşnut değilim zaten yargılayıcı olmak yerine anlamak için okusaydın bu yorumu yapmazdın eminim
 
Valla sandigin kadar buyuk bir ask degil bu o oglan seni gercekten sevseydi asla gidip baskasiyla evlenmezdi. Adama kiz bulmuşlar oda gidip evlenmis sonra ajitasyon falan yapmalar bunlar laf bence. Adam evlenmis barklanmis ustune cocukta yapmis sen ne diye dusunuyosun ki nisanlina baglanmaya calis ille de unutamiyorum diyosan ayril nisanlindan sonuc degismez ama yine de.
Bi de bisey soyliyim mi seytan nisanli ciftlerin aklina cok girermis is bozulsun diye dikkat et duygularina yenilme ..

Not: zaman cok degismis eskiden okumamis kiz ararlardi simdi okumus ariyolar vay canina :KK12:
 
Eğer sadece başını yastığa koyduğunda geliyorsa aklına seninkisi psikolojik. Kavuşamadığın için acabalarla keşkelerle vicdanınla boğuşuyorsun bu aşk ya da sevgi değil. İçin rahat bir şekilde nişanlınla evlenebilirsin tamamen psikolojik.
Aynen öyle yoksa nişanlıma karşı soğuk hislerim yok onunla mutluyum
 
Kusura bakma ama Olmayacağını anladın bıraktın. Ve dönüp dönüp ortak kişilerden onunla ilgili şeyleri sormak ve ya dinlemek şimdiki nişanlına son derece haksızlık. İnsan kalbine birini gömüp başkasıyla evlenebilir.
Bazen hatırlayabilir. Ama peşini bırakmalıdır.

Madem böyle olacaktı , onunla olmalıydın. Burnunun dikine gitmeyecektin.
Buraya konu açacak kadar tazeyse duygun, nişanlına haksızlığın daniskası bu.
5 yılda hala bu şekilde olman aşık olduğunu değil, tedavi olman gerektiğini gösteriyor.
İnsan sevmeye devam edebilir ama içine gömerek. Sevmek de değil ya arada sızlayan bir yara.

Ne münasebet peşinde olduğum falan yok! Kimseye sordurduğum ve haber aldırdığımda yok! Nişanlıma ihanet edici hiç birsey yapmadım yapmam da yalnızca aklma geliyor bu aralar kafamı yastığa koyduğumda elimde olmadan bende bundan dolayı üzülüyorum ve o yüzdendir ki buraya yazıyorum. Aklıma gelmesinden hoşnut değilim zaten yargılayıcı olmak yerine anlamak için okusaydın bu yorumu yapmazdın eminim[/QUOTE]

Canım bence sen yaptıgın yorumları oku bi kendinle çelişiyosun..
 
Selin 27 yaşındaki koskoca meslek sahibi adam, aşkının, sevgisinin arkasında duramıyorsa, ailesine ben sevdim, aşık oldum, istiyorum, siz karışmayın diyemiyorsa, sence bu insanla evlensen, o evlilik nasıl olurdu?

Seni aramış, peşinden koşmuş, pişman olmuş falan filan.. Peki ya geri dönseydin? Seni bu pasiflikle ailesinden koruyabilir miydi? Çalışan gelin istediklerine göre, ailesinin maddi beklentileri olabilir. Belki de şuan buraya kocamın ailesi bizden sürekli para istiyor diye konu açacaktın.

İhtimaller üzerine yaşama. 27 yaşındaki koskoca adamın yaptığını, benim 17 yaşındaki kardeşim yapmaz. Pişman olsa da , emin olamamışsın, gurur yapmışsın, ve geri dönmemişsin. Bu kararı sen almışsın ve arkasında durması gereken sensin.

Nişanlını seviyorsan, onunla birlikte olmak seni yormuyorsa, aynı yatağa girdiğinde pişmanlık duymayacaksan, evlenmelisin. Ama aksi düşünceler varsa, bu ruh halinle nişanlını sığınılacak liman gibi görme. Ona bunu yapma.

Aklını başına topla. Kendine gel. Olan olmuş, biten bitmiş. Şuan bu şekilde hissetmen aşktan, sevgiden değil, yaşayamadıklarından kaynaklanıyor. Ama yaşasaydın da, bu pasif adamla iyi şeyler yaşamazdın zaten.
 
Bence bu düşüncelerinden kurtulmadan, evlenme!
Kendine de yazık edersin, nişanlına da.
Hepimiz hatalar yaparız, kimse kimseyi bağışlamasaydı bu dünyada mutluluk diye birşey olmazdı
Sen de yapılan bir hataya karşı çok gurur yapmışsın, o kadar çabalamış oysa ki...

Fakat artık
Evlenmiş çocuğu var
Herşey için çok geç
Eminim için acıyordur, aşk böyle birşey
Belki kendine de kızıyorsundur, bu da çok yorucu bir duygu
Mutlaka düşünmeyi bırakmalısın
Unutmalısın diyemiyorum, zaman zaman gelip gidip içini acıtır o duygu, çünkü yarım kalan şeyler bitenlerden daha uzun süre acı verir
Ama düşünmeyi bırakmalısın

Nişanlım çok iyi insan, seviyorum yazmışsın

ama bence aşık değilsin
aşık olsaydın, aşığım yazardın
ve önceki sevgilin bu kadar aklına gelmezdi
yatağa başını koyduğunda eski sevgilini değil, nişanlını düşünürdün

o çok iyi bir insan diye evlenme sakın
aşık olduğun biriyle evlen
yoksa tüm bu duygularla mutsuz olabilir, mutsuz edebilirsin...
Çok iç rahatlatıcı bir yorum çok teşekkür ederim. Nişanlımla senelerdir birlikteyim aşıktım tabi ama zamanla yerini sevgiye bıraktı ona olan hislerimden şüphem yok yanyanayken çok iyiyiz ama teke düşünxw yastığa kafamı koyduğum an geçmiş aklıma neden geliyo bilmiyorm hatırlamak istemiyorum atlatırım umarım
 
Selin 27 yaşındaki koskoca meslek sahibi adam, aşkının, sevgisinin arkasında duramıyorsa, ailesine ben sevdim, aşık oldum, istiyorum, siz karışmayın diyemiyorsa, sence bu insanla evlensen, o evlilik nasıl olurdu?

Seni aramış, peşinden koşmuş, pişman olmuş falan filan.. Peki ya geri dönseydin? Seni bu pasiflikle ailesinden koruyabilir miydi? Çalışan gelin istediklerine göre, ailesinin maddi beklentileri olabilir. Belki de şuan buraya kocamın ailesi bizden sürekli para istiyor diye konu açacaktın.

İhtimaller üzerine yaşama. 27 yaşındaki koskoca adamın yaptığını, benim 17 yaşındaki kardeşim yapmaz. Pişman olsa da , emin olamamışsın, gurur yapmışsın, ve geri dönmemişsin. Bu kararı sen almışsın ve arkasında durması gereken sensin.

Nişanlını seviyorsan, onunla birlikte olmak seni yormuyorsa, aynı yatağa girdiğinde pişmanlık duymayacaksan, evlenmelisin. Ama aksi düşünceler varsa, bu ruh halinle nişanlını sığınılacak liman gibi görme. Ona bunu yapma.

Aklını başına topla. Kendine gel. Olan olmuş, biten bitmiş. Şuan bu şekilde hissetmen aşktan, sevgiden değil, yaşayamadıklarından kaynaklanıyor. Ama yaşasaydın da, bu pasif adamla iyi şeyler yaşamazdın zaten.
Evet düğünüm yaklaştı ondan bu duygusallık sanırım. Çok haklısınız bu şekilde bakmamıştım hiç. Gerçektwn çoookk teşekkürler. Nişanlımı seviyorm ve pişmanda olmycam inş
 
Back
X