geçtiğimiz mayıs ayındada ikizlerimi kaybettim 13 haftalıklardı toplamda 4 hamilelik ve kaybettiğim 6 bebeğim varYeniden bebeğiniz olmuyor mu?
inanlar öyle bencil işte ne yapacakın...senin acını hic anlarmı oo cünkü bebeğini almış kollarına
boşver sende yüzgöz olma başka işin mi yok cocuğuna alıyon ediyon ne hali varsa görsün
bence artniyetli değildir kuzeniniz üzerinden epey vakiy geçmiş canım zor bir durum senin için kabullenmesi çok zor ondan biraz alınganlık gösteriyosun sanki...seninde bebeğin olur Rabbim sanada anneliği tattırır.bence kuzenine karşı birşey deme çünkü seninde dediğin gibi insanlar senin derdini anlamayıp kolayından eleştirirler.benim 4 yıl bebeğim olmadı görümcemin kızı 1 yaşındaydı ve ben sevecek olsam annesi gelir alırdı hemen,hatta iş yapıyordu görümcem ben bakayım dedim bana sen anlamazsın demişti çok üzülmüştüm o zamanlar sonra ben doğum yaptıktan sonra ise tuaf bir tavır takındı bebeğim daha kırklıydı kızı kucağıma ver deyip duruyo 3 yaşındaydı bende tutamazsın daha küçük demiştim kaynanama kadar yetiştirmiş görmemişin bir çocuğu olmuş demiş..malesef insanları anlamak zor onun için en iyiysi çok sık muhattap olmamak ve sessiz kalmak Rabbim gönlüne göre versin
geçtiğimiz mayıs ayındada ikizlerimi kaybettim 13 haftalıklardı toplamda 4 hamilelik ve kaybettiğim 6 bebeğim var(((
Çok üzücü bir durum.
Allah sana ve eşine sabır versin inşallah.
Tez zamanda sağlıkla kucağınıza alacağınız bir evlat nasib etsin dilerim...
Tabii sizin yaşadıklarınız kolay şeyler değil.
İnsanlar bazen düşüncesiz ve bencil, densiz olabiliyorlar.
Siz bence bir gün karşınıza alın bu kişiyi, durumu madem ki anlamıyor, siz güzel bir dille anlatın.
Yaptıklarından kırıldığınızı, farkında olmadan sizi üzdüğünü anlatın ona.
İnşallah sizi anlar...
düzenli bir tedavi görüyor musun canım,çünkü sürekli düşüklerde şart..mutlaka her ay düzenli olarak yumurtlama dönemini falan kontrol edece bir dr. bul.bunun tedavisi mümkün artık.inş. biran önce bebeğini alırsın kucağına
teşekkür ederim iyi dileklerin için.
konuştuğumda beni anlamamasından korkuyorum...
geçtiğimiz mayıs ayındada ikizlerimi kaybettim 13 haftalıklardı toplamda 4 hamilelik ve kaybettiğim 6 bebeğim var(((
ama sende bu şekilde huzurlu olamıyorsun?
O yüzden ya konuşulup halledilecek bir durum, ya kestirip atacağın bir durum...
Ya da davranışlarına tahammül etmek zorunda kalacaksın...
Bebek kaybetmenin bir insanı ne kadar yaraladığını bilirim, kendim yaşamadım ama bizzat annem yaşadı.
Hiç kolay birşey değil, insan en küçük şeyde duygulanıp, alınganlaşıyor doğal olarak.
Allah hiç kimseyi böyle bir acı ile sınamasın, inşallah seninde bir daha başına böyle bir acı gelmez.
Sağlıklı, nur topu gibi evlatlar nasib etsin Allah...
Ama sende buna müsade ettikçe, o yaptığının farkında olarak veya olmayarak bu davranışlara devam edecek...
Rabbim sabır ve gönlündekini nasip etsin inaşallah...Kabul olurmu bilinmez ama oruçlu ağzımla sana gönülden dua edeceğim....
O patavatsızlıkla soruyor madem oyuncak yokmu sende cevap ver canım cocuk olmayan evde oyuncağın ne işi var de...farkında değilsin belki ama yaramı deşiyosun de....Belki alınır ama aklı başına gelir eminim....
Herşey gönlünce olsun inşallah...
haklısın en iyisi oturup konuşmak anlamazsada kendi bileceği hiç deilse ben çaba sarfetmiş olurum anlamazsa kaybeden kendisi olur ..
böyle söylediğin zaman ben üzülüyorum çünkü biliyorsun böyle böyle bi problemim var diye açık açık söylemelisiniz bence. ondan sonra da yapmaya devam ederse o zaman niyetini sorgulamaya başlayın bence. yaptığı şey yalnızca bebek heyecanından ve düşüncesizlikten kaynaklanıyor olabilir, belki de kötü niyetle söylemiyordur.
onunla bu konuyu sakince konuşmakta fayda var
Merhaba hanımlar sizlere uykusuz gecenin ardından derdimi dökmek istiyorum nasıl davranıcamı şaşırdım ne yapmam gerek lütfen akıl verin.
2010 yılında kuzenimin eşine hormon dengesizliği yüzünden bebeği olmuyacağı uzun tedavi gerektiği söylendi.kısa bir süre sonra hamile kaldı tedaviye gerek kalmadan,ondan 2 ay sonrada ben hamile kaldım.o rahat bir hamilelik geçirirken ben hep yatmak zorundaydım nerdese tüm hamileliğim hastanede geçmişti.ikimizinde kızı olucaktı buraya kadar herşey güzel taki ben 6 aylıkken bebeğimi doğurana ve doğumda kaybedene kadar.
benden 12 gün sonrada o doğum yaptı.ben 12 günlük lohusayken acımı ardıma atıp doğumda yanındaydı daha sonrada evine gittim sıksık giderkende misafirlerine ikram etsin diye tepsi tepsi kurabiyeler kekeler yapar giderdim.kızı 6 aylık olduğundada 6 ay kınası yapmak istedi ben bebek şekerleri yapıyordum onun içinde şekerler hazırladım.doğum günü yaklaştı kızına elbise almak için mağza mağza gezdim doğum günü pastası seçmesine yardım ettim.ya ben benim o günlerde ne halde oldumu hiç düşündümü acaba ben bebeğimi yüzünü görmeden toprağa vermiştim.yinede acımı hep gömdüm belli etmedim.şimdi kızı 1,5 yaşında ve bana her geldiğinde oyuncak yokmu diye soruyor söylermisiniz çocuk olmayan evde oyuncak ne arar.hadi aldım diyelim bu seferde yazık özeniyo demek demiceklermi.ben bunca şeyi yaparken bana yapılan hakmı revamı terslesem olmuyacak kuzenimin eşi üstelikte asla kendinde hata görmeyecek benim kıskandığımı düşünecek bıktım artık bu tavırlardan artık eve kimsenin gelmesini istemiyorum kızının altını değiştirirken bile eviniz bebek bokusu duysun sayemde diyor bu derece rahatsız edici durum ne yapmalıyım lütfen akıl verin((((((((((((((
4 hamileliğimde tüp bebekti canım bayramdan sonra yeni bir tedaviye başlıyoruz benim bünyem eşimin kromozomlarını kabul etmiyormuş bu yüzdende bebekleri atmak için uğraşıyor sürekli kanamalarım oluyor bayram sonunda adet olucam eşimden kan alıp bana serum olarak vericekler bünyemi eşmin kromozomlarına alıştırıp 3 ay sonrada dondurulmuş enbriyolarım var onların transferi olucak inşallah bu tedavi işe yarar.
Merhaba hanımlar sizlere uykusuz gecenin ardından derdimi dökmek istiyorum nasıl davranıcamı şaşırdım ne yapmam gerek lütfen akıl verin.
2010 yılında kuzenimin eşine hormon dengesizliği yüzünden bebeği olmuyacağı uzun tedavi gerektiği söylendi.kısa bir süre sonra hamile kaldı tedaviye gerek kalmadan,ondan 2 ay sonrada ben hamile kaldım.o rahat bir hamilelik geçirirken ben hep yatmak zorundaydım nerdese tüm hamileliğim hastanede geçmişti.ikimizinde kızı olucaktı buraya kadar herşey güzel taki ben 6 aylıkken bebeğimi doğurana ve doğumda kaybedene kadar.
benden 12 gün sonrada o doğum yaptı.ben 12 günlük lohusayken acımı ardıma atıp doğumda yanındaydı daha sonrada evine gittim sıksık giderkende misafirlerine ikram etsin diye tepsi tepsi kurabiyeler kekeler yapar giderdim.kızı 6 aylık olduğundada 6 ay kınası yapmak istedi ben bebek şekerleri yapıyordum onun içinde şekerler hazırladım.doğum günü yaklaştı kızına elbise almak için mağza mağza gezdim doğum günü pastası seçmesine yardım ettim.ya ben benim o günlerde ne halde oldumu hiç düşündümü acaba ben bebeğimi yüzünü görmeden toprağa vermiştim.yinede acımı hep gömdüm belli etmedim.şimdi kızı 1,5 yaşında ve bana her geldiğinde oyuncak yokmu diye soruyor söylermisiniz çocuk olmayan evde oyuncak ne arar.hadi aldım diyelim bu seferde yazık özeniyo demek demiceklermi.ben bunca şeyi yaparken bana yapılan hakmı revamı terslesem olmuyacak kuzenimin eşi üstelikte asla kendinde hata görmeyecek benim kıskandığımı düşünecek bıktım artık bu tavırlardan artık eve kimsenin gelmesini istemiyorum kızının altını değiştirirken bile eviniz bebek bokusu duysun sayemde diyor bu derece rahatsız edici durum ne yapmalıyım lütfen akıl verin((((((((((((((
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?