canim cok aciyor nedendir bilmiyorum.belki korkularimdan,belki yasantisal oluşan hissedislerimden..
Korkuyorum evlenmekten ;daha cokta evlenince yalniz birakilmaktan ,kendimi yalniz hissetmekten korkuyorum..
Cok fazla arkadasim olmadi hayatimda 10 parmagimi gecmezdi.olsun isterdim aslinda ara ara gorustugum bi grubum, sohbetinden de keyif aldigim. Olmadi.bundan sonra da olacagini sanmiyorum.cunku gorustugum tek tük arkadslarimla bile aman aman bi keyif almıyorum zaten.küçüklüğümden beri cogunluk bu duyguda oldum.arkadslik kuranlarin bir cogu menfaat icin zaman gecirmek icin vardilar samimi sicak arkadasliklar dostluklar yasamak istemistim oysa ben. O nedenle arkadslarimin olmasi da hep sacma ve gereksizdi.
Su da var ki en cok ailemle yaptiklarimdan mutluluk duydum keyif aldim.
Gelmek istedigim asıl nokta su ki esim olacak kisi fazlasiyla sosyal her yerde eli kolu var .birsuru arkadas cevresi var.her aksam disarda onlarla .
Ilerde cok korkuyorum ben asosyal o sosyal .yalnizlik ceker miyim diye.benim halim onu rahatsiz eder mi diye ve onun hali.beni.rahatsiz eder mi diye.ben artik kendi kendime mutluyum cok kimseyi aramiyorum tek ailem olsa yeter bana.ama onunla evlenince durum degismis olacak bu beni korkutuyor.
Surekli elinde telefon, birsuru grup kurmuslar arkadslariyla ayri ayri onlarla mesajlasmalar,biz birlikte iken illa biri arar arkadslarindan biseyler yapmaya .birimiz sosyal ,birimiz asosyal nasil olacak dedim.sen hergun aksam disardasin arkadslarinla, evlenince de sık sık gidecen nasil uyusabilecez dedim.onemli bisey olmadikca gitmem
Diyor.e dedim zoraki olmus olmayacak mi gitmeyisin? Ozamana bagli simdi bilemem diyor.bunu bilemeyisini caninin kalacagini gostermiyo mu ,bana nekadr uyum saglayabilir ki,eninde,sonunda cok muhimmiscesine bi mesele bahane edip kalkip gidecek arkadslariyla olmaya.
Aslinda duymak istedigim bir sey var asil onu duyamayisimda.canimi cok acitiyor ,benimle olmaktan vakit.gecirmekten hic bir an bikmayacagini kesinlikle zorakilik olmayacagini.vs.bunlari duyamiyorumda.ozmana bagli zoraki olup olmayacagi demesi hosuma gitmiyor.benimle benim istememle kalmasi elbette guzel kirmayip kaliyor,lakin gonulden benimle vakit gecirmeyi tercih etmedikten sonra kendi benimle akli dışarda kaldiginda.bi anlami yokki benim icin.
Korkuyorum evlenmekten ;daha cokta evlenince yalniz birakilmaktan ,kendimi yalniz hissetmekten korkuyorum..
Cok fazla arkadasim olmadi hayatimda 10 parmagimi gecmezdi.olsun isterdim aslinda ara ara gorustugum bi grubum, sohbetinden de keyif aldigim. Olmadi.bundan sonra da olacagini sanmiyorum.cunku gorustugum tek tük arkadslarimla bile aman aman bi keyif almıyorum zaten.küçüklüğümden beri cogunluk bu duyguda oldum.arkadslik kuranlarin bir cogu menfaat icin zaman gecirmek icin vardilar samimi sicak arkadasliklar dostluklar yasamak istemistim oysa ben. O nedenle arkadslarimin olmasi da hep sacma ve gereksizdi.
Su da var ki en cok ailemle yaptiklarimdan mutluluk duydum keyif aldim.
Gelmek istedigim asıl nokta su ki esim olacak kisi fazlasiyla sosyal her yerde eli kolu var .birsuru arkadas cevresi var.her aksam disarda onlarla .
Ilerde cok korkuyorum ben asosyal o sosyal .yalnizlik ceker miyim diye.benim halim onu rahatsiz eder mi diye ve onun hali.beni.rahatsiz eder mi diye.ben artik kendi kendime mutluyum cok kimseyi aramiyorum tek ailem olsa yeter bana.ama onunla evlenince durum degismis olacak bu beni korkutuyor.
Surekli elinde telefon, birsuru grup kurmuslar arkadslariyla ayri ayri onlarla mesajlasmalar,biz birlikte iken illa biri arar arkadslarindan biseyler yapmaya .birimiz sosyal ,birimiz asosyal nasil olacak dedim.sen hergun aksam disardasin arkadslarinla, evlenince de sık sık gidecen nasil uyusabilecez dedim.onemli bisey olmadikca gitmem
Diyor.e dedim zoraki olmus olmayacak mi gitmeyisin? Ozamana bagli simdi bilemem diyor.bunu bilemeyisini caninin kalacagini gostermiyo mu ,bana nekadr uyum saglayabilir ki,eninde,sonunda cok muhimmiscesine bi mesele bahane edip kalkip gidecek arkadslariyla olmaya.
Aslinda duymak istedigim bir sey var asil onu duyamayisimda.canimi cok acitiyor ,benimle olmaktan vakit.gecirmekten hic bir an bikmayacagini kesinlikle zorakilik olmayacagini.vs.bunlari duyamiyorumda.ozmana bagli zoraki olup olmayacagi demesi hosuma gitmiyor.benimle benim istememle kalmasi elbette guzel kirmayip kaliyor,lakin gonulden benimle vakit gecirmeyi tercih etmedikten sonra kendi benimle akli dışarda kaldiginda.bi anlami yokki benim icin.