Bir buçuk senelik ilişkim, ilk sevgilim, ilk aşkım, ilk heyecanım az önce bitti. Çok direndim çok tahammül ettim alttan aldım çok sevdim ama bitti. Öyle canım yanıyor ki tarif edemiyorum bu hissi. Dünyanın sonu mu geldi derler ya başına kötü bir şey gelince, işte öyle hissediyorum. Oysa ne saçma hep derdim bir erkek için ağlanır mı diye. Meğerse bir erkek için değilmiş bu gözyaşları. Güzel anılar içinmiş, çok sevdiğin birini kaybetme hissi içinmiş, kalp ağrısı içinmiş. Çok canım yanıyor. Hiç geçmeyecekmiş gibi geliyor. Bir daha kimseyi sevemem gibi geliyor. Eksik, yarım hissediyorum. Böyle hissettiğim için de ağlıyorum. Güçlü olmadığım için ağlıyorum. Kendime nasıl geleceğim nasıl unutacağım bilmiyorum. Kimseyle konuşmak istemiyorum. Nasıl atlatırım bilmediğim için yazdım. Sizler nasıl atlattınız, geçecek mi bu acı?