Öncelikle insanların seni inancını yaşayış biçimine göre değerlendirmesine asla izin verme. Bu mantıkta olan insanlarla selamlaşma bile. Çünkü sana, saygı duyan insan lazım bu hayatta. Seni yadırgayıp yargılamak ya da inancına göre sınıflandırmak çok yanlış... Sen o konuda üzülme lütfen.
Eşinle evliliğin nasıl bilemiyorum, ama bir annesin. Kendin kadar kızına da bir insansın. İkiye bölünüyorsun esasında. Sana muhtaç bir evladın yaşamını idame ettirmesindeki ilk ve en önemli faktör sensin. O çocuğun sağlıklı ve doğru bir birey olabilmesi için kendine güvenen, kendinden emin bir insanla yetişmesi gerekecek. Kendini güçlü hissetmeden, güçlü bir evlat yetişir mi? Hayır. Anne olmuşsun, bundan ala güç mü var ? :) bir evlat, bir can getirmişsin. Allah'a şükür analık yapıyorsun ve onu çok seviyorsun... En kutsal şeye sahipsin maşallah ki... Hayatta her şey olabilir, aileyle tüm iletişim kopabilir, evlilikte boşanma olabilir, dostlukta küslükler olabilir. Ama insanoğu bu hayata tek geldiğini ve tek olarak da yaşayabileceğini unutmamalı. Güçlü olmaya sebep arama, var olman bile güçlü olman gerektiğine bir sebep... Ve bence güçlüsün :)