- 23 Ocak 2013
- 1.055
- 865
- 123
- Konu Sahibi herdaimumutlu
-
- #1
Merhaba bu konularda çok böyle yorum yapmam ama açıkçası diyesim geldiGeceleri hiç uyuyamiyorum.Tek derdim bir bebek sahibi olmak.Ne yaptiysam atamiyorum bu fikri aklimdan.4 tane düşüğüm var,çevremdeki herkes bir evlat sahibi oldu.Hatta zamaninda bizim dugunumuzdeki coluk cocuk bile evlendi simdi bebek bekliyor.
Çok kiziyorum kendime çok,neden bu evlat özlemi hiç bitmiyor.Doktorum birsürü aktivite verdi oyalanayim da unutayim diye ama yok yapamiyorum hiçbirşey yapmak istemiyorum.Yarim hissediyorum kendimi,bu eksiklik hissi hiç gecmeyecek mi?Şimdi bir yeğenim olacak,hala olucam yani ama sevinemiyorum ve bu sebepten çok vicdan azabi duyuyorum.Biz 4.5 yildir istiyoruz ama abim evleneli 1 yil oldu ve karisi 8 aylik hamile.Abimi de,gelinimizide cok seviyorum ama bu durum bana cok aci veriyor.Sonrada boyle dusundugum icin sucluluk hissedip aglama krizlerine giriyorum.Benim durumumda olan varmi? biliyorum belki hicbir zaman anne olamayacagim ama bu evlat hasreti bitsin artik ben bittim artik çünkü.
İnşallah siz de en yakın zamanda gönlünüze göre bi eş bulup evlenirsiniz:)En yakın zamanda senin de hayırlı bir evladın olur inşallah. Bazen biz bilemiyoruz ama Allahın bir bildiği vardır. 4yıl cokda uzun bir süre değil en yakın arkadasım 4 .yılında anca hamile kaldı. 10 yıl sonra ikiz bebek doğurdu bi teyzem.üstelik doğal yolla. Bu özlemi cekmeni cok normal ben daha evlenemedim bile.Bende cok istiyorum her cocuğu görünce içim gidiyor lakin evli bile değilim. Sen yolu yarılamışsın.Gördüğün gibi her insanın sıkıntısı var.Üzülme,sıkıntılar dua vakti nin geldiğine işaretr.İçtenlikle Herseyi bilen gönlünden gecenleri bile senden iyi bilen Allaha yalvar.O seni duyacak ve duana icabet edecektir.Yeterki inanarak ve güvenerek dua et.
Canım senı öyle yurekten anlıyorum ki 1 yıldırda benım olmuyor. Daha guclu durmalıyız asla umudunu yıtırme. Hangi tedavıler uygulandı sana hangi asamadasın ..Geceleri hiç uyuyamiyorum.Tek derdim bir bebek sahibi olmak.Ne yaptiysam atamiyorum bu fikri aklimdan.4 tane düşüğüm var,çevremdeki herkes bir evlat sahibi oldu.Hatta zamaninda bizim dugunumuzdeki coluk cocuk bile evlendi simdi bebek bekliyor.
Çok kiziyorum kendime çok,neden bu evlat özlemi hiç bitmiyor.Doktorum birsürü aktivite verdi oyalanayim da unutayim diye ama yok yapamiyorum hiçbirşey yapmak istemiyorum.Yarim hissediyorum kendimi,bu eksiklik hissi hiç gecmeyecek mi?Şimdi bir yeğenim olacak,hala olucam yani ama sevinemiyorum ve bu sebepten çok vicdan azabi duyuyorum.Biz 4.5 yildir istiyoruz ama abim evleneli 1 yil oldu ve karisi 8 aylik hamile.Abimi de,gelinimizide cok seviyorum ama bu durum bana cok aci veriyor.Sonrada boyle dusundugum icin sucluluk hissedip aglama krizlerine giriyorum.Benim durumumda olan varmi? biliyorum belki hicbir zaman anne olamayacagim ama bu evlat hasreti bitsin artik ben bittim artik çünkü.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?