nasıl söylüyorsunuz?

beutyandbeast

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
9 Temmuz 2017
260
141
33
35
bana tüm ilişkilerimde öz güvensizlik veren bu durumu Size kısaca özet geçeceğim.
-28 yaşındayım. 4 yıl önce üniversiteden mezun olur olmaz o zamanki sevgilimle evlendik.(3 yıllık bir ilişkimiz vardı). İşi dolayısı ile farklı projelerde Türkiye'nin farklı şehirlerinde birkaç ay kalıyordu. Dolayısı ile artık ayrı kalmamak ve benim mezuniyet sonrası dönemde hayatımı ona göre şekillendirebilmem için evlendik.
Fakat balayından döndükten sonra beni , o sıralar kalması gereken şehre, götürmeyeceğini ve ailesi ile 1 ay kalmam gerektiğini söyledi ve bunda çok güçlü bir şekilde ısrarcı oldu. Kabul etmedim. Ailesi devreye girdi, gurur kırıcı şekilde (tüm söylenenleri uzun uzun yazamayacağım ama ağır olduğunu bilin) onlarda kalmam gerektiğini artık hayatımın böyle olacağını söylediler. Tabii ki ciddi bir hayal kırıklığı sinir atakları vs... Sonra benim ailem devreye girdi. Sonra onun akrabaları sonra benim akrabalarım. Olay çok çok büyüdü ve evlendikten 1 ay sonra ayrılmış olduk. Onu o dakikadan sonra ne gördüm ne sesini duydum ne bir haberim var. 1 aylık gelinken boşanmış oldum. Bu 4 yıl süresince birileri ile flört ettiğim oldu ama hiçbirine boşanmış olduğumu söyleyemedim. Doğru zaman ne bilemedim. Alacağım tepkinin psikolojimi bozmasından beni daha çok düşürmesinden korktum ve ilişki hep bir noktaya gelmeden sonra ayrıldım.
Şuanda da birisi ile flört ediyorum ama bu sefer biraz farklı. Aşk gibi bir şey oldu. Yanında 15 yaşında gibi hissediyorum, ve de sanırım karşılıklı. 3 haftadır görüşüyoruz ve hiç eskilerden konuşmadık. Konusu açılırsa da nasıl söylerim bilmiyorum çünkü ben o olay hiç olmamış gibi yaşıyorum. bir travmaydı benim için, en yakınlarımla bile yıllardır konuşmadığım, konuşmakta istemediğim. Hatta filmin bazı parçalarını hatırlamıyorum bile.
Ona anlatmalıyım biliyorum. Ama ne zaman?
 
Şöyle düşünün karşıdaki bu durumda olsaydı size en son raddede mi söylesin isterdiniz yoksa uygun bir zamanda daha erken bir evrede mi. Kimsenin böyle bir haberi en son almak isteyeceğini sanmıyorum en baştan söylememişsiniz, artık o geçmiş, biraz bir şeyler oluyor olacak gibi görünüyor bence biraz daha devam edin birbirinize daha alışın paylaşımınız artsın sonra fazla uzatmadan söyleyin derim.
 
Görüştüğünüz bir erkeğe tanışma aşamasında durumu mutlaka söylemelisiniz.
Anormal olduğundan değil bilakis nereli olduğunuzu konuşmak kadar sıradan bir durum.
Siz yaşanmamış kabul etseniz de karşı taraf için önemli bir şey olabilir.
Onu kandırmış olursunuz, ha mesleğinizi gizlemişsiniz ha evliliğinizi ikisi de aynı derecede yalanlar olur.
Ve bu durumda barışın, ne var boşanmışsanız?
İş değiştirmek gibi olağan bir şey.
 
Bence artık söylemelisiniz, çünkü işler daha da ciddiye bindiğinde söylerseniz normalde buna takılmayacak birisi bile bu durumu ondan sakladığınızı düşünerek size güvenini kaybedebilir.

Empati yapın, size şimdi söylese belki normal karşılarsınız. Ama size boşandığını nişandan yada düğünden biraz zaman önce söylese , sizden sakladığı için güveniniz kırılmaz mı?

Boşanmış yada nişan atmış olmak bir kusur değildir ama bunu karşımızdakine söylememek yada geç söylemek bir kusurdur bana göre.
 

Işler ilerlemeden ilk tanıştigınizda soylemeniz gerekiyordu. Gec kalmiş degilsinz. Baskasindan duysa cok daha kötü
 
Kendini eksik veya hatalı görme. Boşanmış olman kötü birşey değil. Yaşanmış bitmiş. Kendini kapalı kutu olarak tutma derim. Profesyonel destek almayı düşündünmü hiç. Kendin bir geçmişinle yüzleş kapat sonra o defteri bu şekilde kendine eziyet ediyorsun. Hayatta herkesin başına bişeyler geliyor. Kimin hayatı dört dörtlük. Veya dört dörtlüktü. Bazı şeyler yaşanmalıymış ve geçmiş bitmiş.
 
Boşanmanın günümüzde ne kadar sıradanlaştıgini biliyoruz hepimiz. Laf arasında birbirinizle ilgili konuşurken söyleyebilirsiniz. Cok normal birsey bence. Ki erkeklerde böyle görüyordur artık eminim. Evlenenlerin yarısı boşanıyor nerdeyse. Küçük düşülecek bir durum değil.
 

Hemen. Yoksa olacağı varsa da olmaz.
 
Ya o degil de ben boşanma sebebine sok oldum. Yahu zaten ayri kalmamak icin evlenmissiniz. E madem o is icin gidince 1 ay onun ailesinin yanında kalacaksın madem seni goturmeyecek e ne demeye evlendi o zaman? Ayri kalmamak icin evlenipte ayri kalmaya calismak nedir? O zaman hic evlenmeyip sevgili olarak görüşüp kendi ailenin yaninda da yaşardın. Aileyle yasamak icin mi evleniyosun ne biçim insanlar var ya nesilleri tükenesiceler.
 
Bulduğunuz ilk uygun vakitte söyleyin Ne kadar geç o kadar kötü karşıdakinin güven duygusu zedelenir her anlattığınız şeyde eksik bişeylerin Olup olmadığını sorgular..
 
Boşanma sebebiniz çok garipmiş ya. Ne saçmalık 1 ay git annemde kal demek. Sanki çocuksunuz.

Bence bu durumu da söylemelisiniz. İleride kandırmış olursunuz.
 

Siz kendinizi nasıl görürseniz karşınızdaki de öyle tanır. Boşanmak tatsız bir şey olsa da saklanması gereken kötü bir durum değil, gayet doğal , insan hayatına ait bir olay. Hemen söyleyin uzatıp kendinizi strese sokmanın manası yok ve tabi karşınızdaki buna abuk bir tepki verirse aşık olmaktan vazgeçin evlenilecek adam değildir
 
soylemenin zamani gelmiş bence
ilk bulusmalarda soylemeyi ben olsam bende dusunmezdim once karsidakinin niyetini amacini ogrenmek adina sonrasinda soylerdim eger gorusmeye devam etmek istiyorsam
 
evet ya :) detayları duysanız ağzınız açık kalır.. Balayından döndüğümüz gün annesi bize gelmişti, kurban bayramıydı et yapılacak. Ben çiğ ete tavuğa balığa dokunamam, helede kanlıysa. Kadın kendi kafasınca benden yardım almak için gelmiş ama yapamadım. Bozuldu.. Bide o gün, eşyalar falanda yeni ya, halının havları çıkmış heryer pamukçuk pamukçuk, temizleme vaktide olmadı yeni gelmiştik. Onu sorun etti, ben tuvaletteydim, kavga ettiklerini duydum benim ex ' anne yeni geldik, ev temiz işte, karışma anne' falan diye bağırıyordu. Sonra kadın apar topar gitmek istedi. Bu ex de onu eve götürdü ama 3-4 saat geri dönmedi, aramalarıda açmadı. Ertesi gün geri yola çıkıp yaşayacağımız şehre gitcektik.
Bi geldi ben seni götürmücem 1 ay kal annemlerde sonra götürücem diye. ANNESİ BENİ EĞİTECEKMİŞ!!! ... ( buarada bunların olduğu gün 1 haftalık evliydim)..
Sonra çok üstüme geldi, bende bir melaike değilim yani, kırdım döktüm bağırdım, sinir krici geçirdim. Evden apar topar kaçtı, gitti o şehre de, sonrası tuzla buz.... Bir daha hiç görmedim onu sonra zaten en son o gün ..
Sevgili anneciği ortalığı kastı kavurdu o yokken. Benim ailem, akrabalarım herkese gitti beni kötüledi, yırtık kotlarım, sneakers larım, converselerim, sigara kullanmam falan sorunmuş, utanıyorlarmış benden, en azından aklı başında olsam evlendikten sonra düzelip öyle giyinmez sigara içmezmişim, ailelerine yakışmıyormuşum.... Eğitilmem gerekiyormuş, ya gider onlarda 1 ay yaşar her dediklerini yaparmışım, yada boşanma davasını açarlarmış.... Neler neler...
Sonra o dönemki psikolojim işte, gitmek ve kalmak istedim.. Boşanmaktan korktum.. Annem babam birkaç akrabam ayaklarına götürdüler beni, ama orada da kadın bizi evden kovdu ..
bu çok utanç verici gerçekten, kendimi ailemi böyle insanlarla muhattap ettiğim için üzgünüm. Ben de ailem de yakın akrabalarım da düzgün eğitimli herbiri üniversite mezunu vs.., cahil bir kesim sayılmayız.. Bu tarz bir seviyesizlik sadece benim olayımda yaşandı sülalede ve ben çok utandım, birazda o yüzden kaçtım hep.. İnsanların yüzüne bakamadım..
 
Ay yazdım iyi geldi:) .. Ama bunları ona ve yüzyüze baktığım kimseye hala anlatmak istemiyorum....
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…