- 13 Mart 2019
- 761
- 715
- 103
- Konu Sahibi lightblue87
- #1
kızlar merhaba... anlık bir dert değil, genel bir dert sanırım benimki. güne yayılan türden yani.
erkek arkadaş mevzusu. aynı hikayeyi eş olarak da yorumlayabilirsiniz tabi...
ben bir iki konu açtım geçmişte, beni zerre takmayan, belki oynayan, belki gerçekten kendi sorunlarından dolayı beni ondan vazgeçmeye zorlayan bir adamla kısa bir ilişkim oldu. fakat aşıktım ve salakça aşkına inandım.
sonunda mecbur kaldım bıraktım hani "ben daha iyilerine layığımdır" ya klişedir... aynen öyleydi, kesinlikle öyleydi.
tam on gün önce nihayetlendi. teoride ben bitirdim ama pratikte bitiren oydu. davranışlarıyla beni vazgeçirdi.
on gündür deli deli hallerdeyim.
bu yaşıma kadarki ilişkilerim hep rayında gitti. böyle vazgeçmem gereken, benim adıma yarıda kalan bir ilişkim olmadı kısacası. şimdi bu adamı ben bıraktım güya... veya o bıraktı...
nasıl unutuluyordu?
yani kaç günde daha iyi olacağım?
mesela geçtiğimiz hafta bir sabah mutlu uyandım, bugün de işyerinde aşırı yoğundum az düşündüm. ne bileyim çiçek- tohum ekmeye başladım. her gün işten eve gelip dip köşe temizlik yapıyorum. e ama aynı şey, o his hala kemiriyor içimi?
tam "hadi bugün unuttum galiba, iyiyim" diyorum, aslında unutmadığım bir şeyden dank ediyor. az önce bir dizi açtım, bu gece geç yatarım diye. dizideki adam bana onu hatırlatıyor, tipi benziyor.
kızlar ben bu histen çok bunaldım.
dışarıdan bakınca şeyma subaşı gibi takılıyorum, sanki sürekli mutluyum rolleri. arkadaşlarımla çıkıyorum, eğleniyorum vs vs. ama içte kurtaramadım, kendimi kandıramadım.
eşe dosta hatta en yakın arkadaşıma "çoktan unuttum" dedim adını anmıyor kimse, o denli güzel oynuyorum. fakat... işte fakat...
aşık olduğunuz birini ne kadar zamanda unuttunuz? hani unutmak denmez belki de ne vakit acıyı yok saydınız?
ne kadar zamanda yeniden mutlu oldunuz kısacası?
en azından birkaç günde bir aklıma geleceği hale ne zaman geleceğim?
arasın diye beklemek istemiyorum. doğru kişi değildi. ama umut da ediyorum sanki. saçma sapan bir ruh hali. hiç tanımamış gibi nasıl olacağım ben?
erkek arkadaş mevzusu. aynı hikayeyi eş olarak da yorumlayabilirsiniz tabi...
ben bir iki konu açtım geçmişte, beni zerre takmayan, belki oynayan, belki gerçekten kendi sorunlarından dolayı beni ondan vazgeçmeye zorlayan bir adamla kısa bir ilişkim oldu. fakat aşıktım ve salakça aşkına inandım.
sonunda mecbur kaldım bıraktım hani "ben daha iyilerine layığımdır" ya klişedir... aynen öyleydi, kesinlikle öyleydi.
tam on gün önce nihayetlendi. teoride ben bitirdim ama pratikte bitiren oydu. davranışlarıyla beni vazgeçirdi.
on gündür deli deli hallerdeyim.
bu yaşıma kadarki ilişkilerim hep rayında gitti. böyle vazgeçmem gereken, benim adıma yarıda kalan bir ilişkim olmadı kısacası. şimdi bu adamı ben bıraktım güya... veya o bıraktı...
nasıl unutuluyordu?
yani kaç günde daha iyi olacağım?
mesela geçtiğimiz hafta bir sabah mutlu uyandım, bugün de işyerinde aşırı yoğundum az düşündüm. ne bileyim çiçek- tohum ekmeye başladım. her gün işten eve gelip dip köşe temizlik yapıyorum. e ama aynı şey, o his hala kemiriyor içimi?
tam "hadi bugün unuttum galiba, iyiyim" diyorum, aslında unutmadığım bir şeyden dank ediyor. az önce bir dizi açtım, bu gece geç yatarım diye. dizideki adam bana onu hatırlatıyor, tipi benziyor.
kızlar ben bu histen çok bunaldım.
dışarıdan bakınca şeyma subaşı gibi takılıyorum, sanki sürekli mutluyum rolleri. arkadaşlarımla çıkıyorum, eğleniyorum vs vs. ama içte kurtaramadım, kendimi kandıramadım.
eşe dosta hatta en yakın arkadaşıma "çoktan unuttum" dedim adını anmıyor kimse, o denli güzel oynuyorum. fakat... işte fakat...
aşık olduğunuz birini ne kadar zamanda unuttunuz? hani unutmak denmez belki de ne vakit acıyı yok saydınız?
ne kadar zamanda yeniden mutlu oldunuz kısacası?
en azından birkaç günde bir aklıma geleceği hale ne zaman geleceğim?
arasın diye beklemek istemiyorum. doğru kişi değildi. ama umut da ediyorum sanki. saçma sapan bir ruh hali. hiç tanımamış gibi nasıl olacağım ben?
aramadıgindan rahat unutamadın bence.
o moddayım. insan unuturken bir yandan iyileştiriyor sanırım karşısındaki kişiyi. ben adamı güzel hatırlamaya başladım.
