arkadaşlar, ben etrafımda çok sevilen, sıcakkanlı görülen, arkadaş canlısı biriyim. ve birine nazarım değdiği de görülmemiştir hiç. yani bunu yakın arkadaşım söyledi. nazar ile ilgili konu açılmıştı, "senin nazarın değmiyo ya, eğer değmiş olsa sana herşeyimi anlatmazdım" demişti. yani kısacası başkalarının birşeyini çok beğensem, imrensem bile nazarım değmiyor.
ama gelelim konuya.. hayatı yolunda giden biri değilim. üstelik 4 yıldır ölümden tutun da diğer bütün sıkıntılara kadar herşeyi yaşayacak kadar bir sürü sıkıntı yaşadım. yani hayatım imrenilecek cinsten değil. güzel de değilim. sabit bi işim de yok. mutlu da değilim, ama çok güleryüzlüyümdür, içim kan ağlasa da gülümserim, yani bu neşeli olma durumu üzerime yapışmış, isteyerek yapmıyorum. yani neyime nazar değecek diycem ama çoğu şeyime nazar da değmiştir ya da bana öyle geliyordur. bilemiyorum. yani neyi anlatsam olmuyor, şunu yapacağım diyorum, kesinlikle aksıyor, olmuyor.
Asıl mesele ise şu: hani insan kendi kendine konuşur ya.. mesela geçen gün begonya aldım, ve onu aldığım ilk günden beri "çiçeklerin ne güzel senin" diyip, gelip gidip ona bakıyodum. bikaç günde kurudu, öldü, gitti. geçen gün işyerimde dolap sıkıntsı yaşıordum, dün dolabım yapıldı, öyle sevindim ki, sürekli "oh be artık dolabım var, yaşasın diyip seviniyordum." iş çıkışı dolabı kapatırken anahtarım öyle biyerinden kırıldı ki tamiri imkansız, yeni kilit falan almam gerekiyor. yani dolabım yine yok.
dün istanbulda kar yağdı malum. iş çıkışı arkadaşla çıktık. "ayaklarım ıslandı ya" dedi. ben de dedim "benimkilerden alsana, biraz kaba ama su çekmiyo maşallah" dedim. neyse eve geldim. bi baktım o güne kadar gram su çekmemiş ayaklarım su içinde.
şimdi diyeceksiniz bunlar çok basit şeyler. bunu mu dert ediyosunuz diceksiniz. ama inanın böle binlerce örneğim var. bunlar son 3 günde olan basit bikaç örnek sadece.
ya arkadaşlar, kendimle ve hayatımla ilgili neyle memnun olsam, anında sorun yaşıyorum ya. manyadım mı bana mı öyle geliyor. KENDİME NAZARIM DEĞİYORRRR
son yıllarda çok büyük sıkıntılar yaşadım, hayatım sorunlarla dolu. kötü enerjiyle mi yüklüyüm acaba da, kendime nazarım değiyo, ne bilim bi tuhaf durum ya..
kk hanımları yorumlarınızı bekliyorum..
ama gelelim konuya.. hayatı yolunda giden biri değilim. üstelik 4 yıldır ölümden tutun da diğer bütün sıkıntılara kadar herşeyi yaşayacak kadar bir sürü sıkıntı yaşadım. yani hayatım imrenilecek cinsten değil. güzel de değilim. sabit bi işim de yok. mutlu da değilim, ama çok güleryüzlüyümdür, içim kan ağlasa da gülümserim, yani bu neşeli olma durumu üzerime yapışmış, isteyerek yapmıyorum. yani neyime nazar değecek diycem ama çoğu şeyime nazar da değmiştir ya da bana öyle geliyordur. bilemiyorum. yani neyi anlatsam olmuyor, şunu yapacağım diyorum, kesinlikle aksıyor, olmuyor.
Asıl mesele ise şu: hani insan kendi kendine konuşur ya.. mesela geçen gün begonya aldım, ve onu aldığım ilk günden beri "çiçeklerin ne güzel senin" diyip, gelip gidip ona bakıyodum. bikaç günde kurudu, öldü, gitti. geçen gün işyerimde dolap sıkıntsı yaşıordum, dün dolabım yapıldı, öyle sevindim ki, sürekli "oh be artık dolabım var, yaşasın diyip seviniyordum." iş çıkışı dolabı kapatırken anahtarım öyle biyerinden kırıldı ki tamiri imkansız, yeni kilit falan almam gerekiyor. yani dolabım yine yok.
dün istanbulda kar yağdı malum. iş çıkışı arkadaşla çıktık. "ayaklarım ıslandı ya" dedi. ben de dedim "benimkilerden alsana, biraz kaba ama su çekmiyo maşallah" dedim. neyse eve geldim. bi baktım o güne kadar gram su çekmemiş ayaklarım su içinde.
şimdi diyeceksiniz bunlar çok basit şeyler. bunu mu dert ediyosunuz diceksiniz. ama inanın böle binlerce örneğim var. bunlar son 3 günde olan basit bikaç örnek sadece.
ya arkadaşlar, kendimle ve hayatımla ilgili neyle memnun olsam, anında sorun yaşıyorum ya. manyadım mı bana mı öyle geliyor. KENDİME NAZARIM DEĞİYORRRR
son yıllarda çok büyük sıkıntılar yaşadım, hayatım sorunlarla dolu. kötü enerjiyle mi yüklüyüm acaba da, kendime nazarım değiyo, ne bilim bi tuhaf durum ya..
kk hanımları yorumlarınızı bekliyorum..