- 14 Şubat 2019
- 812
- 1.181
- 33
Çocuk yapmadan önce bunlar hep düşünülmeli...
Estağfurullah...kreş durumu ailevi sebeplerden dolayı bana uygun değil şu an yoksa çok isterdim.. Oğlum içinde benim için de çok iyi olurdu... Dediğim gibi uyuyan bir çocuk değil zor bir çocuk iş dışında aileme 1 saat dahi bırakıp ekstra yormak istemiyorum.. Eski eş ailesi de hiç olmadılar zaten.. Kv dem yoktu, görümce de.. Kp ve kayınlarda varken, yoktu zaten... Sanırım tek çare oğlumun biraz daha büyüyüp dinginleşmesini beklemek.. Teşekkürler güzel yorumlarınız için..çalışıyorsanız ve bu sürede çocuğunuzdan ayrıysanız, geri kalan vakti birlikte geçirmeniz daha doğru değil mi zaten?
2.5 yaş anneye bagımlı bir yaş.
bir kaç saat nefes alayım diye düşünüyorsanız aileniz yardımcı olur, öğle uykusunu onlarda uyutur çıkarsanız..
yada eski eş ailesi ile kötü ayrılmadıysanız, çocuk ayda bir, babaannesini dedesini görebilir.
6 ay kadar sabredip, kreşe verirseniz, full time çalışmadığınız için vaktiniz olur, rahatlarsınız.
bu kadar karalar bağlayacak bir gelecek planı değil.
üzmeyin kendinizi.
ben konularınızı bilmiyorum. çok havada kalıyor olabilir bu öneriler. öyle ise kusura bakmayın
İnşallah.. Çok teşekkür ederim...iyi geldi yorumunuz..Şu an ruhunuz çok yorgun , bu yüzden bu evlilikten size kalan yegane cevherin yükü fazLa geliyor olabilir ; öyle bir zaman gelecek ki inşaallah iyi ki yanımda diyeceksiniz.
Yakında uyumaya başlar, yakında size hep sarılmaya, sizi çok sevdiğini sürekli tekrarlamaya başlar.
Haftada bir de olsa kendi başınıza kalmak istediğiniz o günler olmayacak , hep birlikte kafa dagitacaksiniz.
Aşık olacaksınız :) 3.unuz birlikte çok mutlu olacaksainiz.
Hep bunlara odaklanın. O kişinin kaç gün göreceğini , ne yapacağını her olumsuz düşünceyi yok sayın.
Zamanla olacak tabi bu, sabredin olur mu ? Dönüp baktığınızda hatirlayacaginiz bir şey kalmayacak.
Giderse gitsin cok mu lazim oluyor bi devirde koca kalk toparlan yawrun ne kdr zor bir cocuk da olsa baba da gttigine gore onun da annesi babasi da sensin tut yawrunun elinden dimdik dur bol bol dua etRenksiz hayaller dolu dökülen gözyaşlarım, ezikliği kalbimde yaşanmış bu evliliğin, tüm acı anıları bana bırakıp gidecekmiş yurt dışına,ayda bir gelip oğlunu görecekmiş.. Miş de miş... Ne güzel ya.. Hastalığıyla, 2 yaş sendromuyla, ergenlik tripleriyle her şeyiyle ben tek ilgileneceğim, o da ayda bir gelip sevip gidecekmiş.. Ne ala memleket...
Cebimde sonradan görme bir yalnızlıkla, bir başıma, kucağımda 3 yaşında bir çocuk.. Kaldığım yer tam da burası.. O gelinliği giyerken, o imzayı atarken bunu mu hayal etmiştim,payıma düşen kader sana ne diyeyim..
Başka bir konuda çocuğu olan annenin, en azından çocuk reşit olup, kendini kurtarıncaya kadar evlenmemesi gerektiği tartışılıyor.. Onlar da haklı, karşı fikirdekiler de haklı.. Herkes haklı.. Suçlu kim peki, 26 yaşında elimde 2 yaş sendromunu dibine kadar yaşayan bir çocukla kalmışlığıma kırılan kalbim mi..
Estağfurullah...kreş durumu ailevi sebeplerden dolayı bana uygun değil şu an yoksa çok isterdim.. Oğlum içinde benim için de çok iyi olurdu... Dediğim gibi uyuyan bir çocuk değil zor bir çocuk iş dışında aileme 1 saat dahi bırakıp ekstra yormak istemiyorum.. Eski eş ailesi de hiç olmadılar zaten.. Kv dem yoktu, görümce de.. Kp ve kayınlarda varken, yoktu zaten... Sanırım tek çare oğlumun biraz daha büyüyüp dinginleşmesini beklemek.. Teşekkürler güzel yorumlarınız için..
Aynen.. Ben de, ruh halim de, düşüncelerim de, duygularım da her şey birbirine girdi.. Sanırım çözülmesi için bu karmaşık düğümleri, zamana ihtiyacım var... Zaman her şeyin ilacı diyenler, boşa dememiş olsa gerek.. Siz de kolaylıklar diliyorum..başkası da yaşıyor demek,
size teselli olacak mı bilmem.
ama o yaş grubunda, hele de zor çocuksa, baba olsa dahil, çocuk anneden ayrıldığı o bir kaç saatin acısını, geri kalan vakitte anneye yapışarak çıkarıyor.
dönemsel mi huy mu bilmiyorum.
eşim yardımcıdır, 3 küçük çocuğumuz var, ortanca 2 yaşında, günün 6-7 saatini kucağımda geçiriyor.
ve itfaiye sireni gibi ağlaması var
gerçekten uyuduklarında o rahatlama anında bir tutam suçluluk hissediyorum, sabaha kadar kurtuldum diye düşündüğüm için.
ki 5 aylık olanı emzirdiğini için, diğerleri gecede bir kaç kere uyandığı için neredeyse uyumuyorum :)
biraz sabır.
eski eşinize başka kızgınlıklarınız varsa birbirine girmiştir ruh haliniz :) ferahlık diliyorum.
Ayrilabilmek bile lüks bu zamanda.mesleginiz var çalışıyorsunuz.ya bunlar olmasaydı.cok önemli verilerRenksiz hayaller dolu dökülen gözyaşlarım, ezikliği kalbimde yaşanmış bu evliliğin, tüm acı anıları bana bırakıp gidecekmiş yurt dışına,ayda bir gelip oğlunu görecekmiş.. Miş de miş... Ne güzel ya.. Hastalığıyla, 2 yaş sendromuyla, ergenlik tripleriyle her şeyiyle ben tek ilgileneceğim, o da ayda bir gelip sevip gidecekmiş.. Ne ala memleket...
Cebimde sonradan görme bir yalnızlıkla, bir başıma, kucağımda 3 yaşında bir çocuk.. Kaldığım yer tam da burası.. O gelinliği giyerken, o imzayı atarken bunu mu hayal etmiştim,payıma düşen kader sana ne diyeyim..
Başka bir konuda çocuğu olan annenin, en azından çocuk reşit olup, kendini kurtarıncaya kadar evlenmemesi gerektiği tartışılıyor.. Onlar da haklı, karşı fikirdekiler de haklı.. Herkes haklı.. Suçlu kim peki, 26 yaşında elimde 2 yaş sendromunu dibine kadar yaşayan bir çocukla kalmışlığıma kırılan kalbim mi..
Bilemiyorum.. Yani giderse ilk defa yurt dışı deneyimi olacak... Evet düşündü, çok ilgilenir ve bi of demezdi, şu süreçte de sürekli ihtiyacı olan bi şey var mı diye sorar... Ama bilmiyor ki, bir çocuk mutlu ve huzurlu bir yuva ister, anne ve babasını yanında olduğunu görmek ister.. Asıl ihtiyacı olanı veremedikten sonra, gerisinin bir önemi yok..Konularını bilmiyorum ama çocuğuna düşkün demişsin
Belkide sallıyordur gidicem diye
Nabzını ölçmek istemiş bence oBilemiyorum.. Yani giderse ilk defa yurt dışı deneyimi olacak... Evet düşündü, çok ilgilenir ve bi of demezdi, şu süreçte de sürekli ihtiyacı olan bi şey var mı diye sorar... Ama bilmiyor ki, bir çocuk mutlu ve huzurlu bir yuva ister, anne ve babasını yanında olduğunu görmek ister.. Asıl ihtiyacı olanı veremedikten sonra, gerisinin bir önemi yok..
Eğer sorun eşinizin ailesi , anneci olması ya da ailesinden dolayı sizi ihmal etmesi ise ;Renksiz hayaller dolu dökülen gözyaşlarım, ezikliği kalbimde yaşanmış bu evliliğin, tüm acı anıları bana bırakıp gidecekmiş yurt dışına,ayda bir gelip oğlunu görecekmiş.. Miş de miş... Ne güzel ya.. Hastalığıyla, 2 yaş sendromuyla, ergenlik tripleriyle her şeyiyle ben tek ilgileneceğim, o da ayda bir gelip sevip gidecekmiş.. Ne ala memleket...
Cebimde sonradan görme bir yalnızlıkla, bir başıma, kucağımda 3 yaşında bir çocuk.. Kaldığım yer tam da burası.. O gelinliği giyerken, o imzayı atarken bunu mu hayal etmiştim,payıma düşen kader sana ne diyeyim..
Başka bir konuda çocuğu olan annenin, en azından çocuk reşit olup, kendini kurtarıncaya kadar evlenmemesi gerektiği tartışılıyor.. Onlar da haklı, karşı fikirdekiler de haklı.. Herkes haklı.. Suçlu kim peki, 26 yaşında elimde 2 yaş sendromunu dibine kadar yaşayan bir çocukla kalmışlığıma kırılan kalbim mi..
Çocuk mutlu ve huzurlu bir yuva ister evet...ama elden gelen hersey yapılmasına rağmen mevcut yuva mutsuz huzursuzsa ?yuksek sesli diyaloglara isyanlara maruz kalıyorsa ? Çocuğun Asıl ihtiyacı olan ruhu sağlıklı ANNE dir...annenin de asıl ihtiyacı olan çocuk...bir de çocuk için velayet davaları vs ugrassaydiniz bu süreç çok ama çok daha zor olurdu.soylediginiz şartlarda erkkeklerin çocuğa düşkünlüğü çocukların market ihtiyaçlarını karşılayabilmeyle sınırlı.ha bir de canım oğlum aslan oğlum söylemleriyle sarilmalar .ama haber yada mac izlerken çocuk baba dese ya duymaz ya azarlarlar.gercekten çok temiz ayriliyorsunuz.bu hissettikleriniz de sürecin doğal parçası.Bilemiyorum.. Yani giderse ilk defa yurt dışı deneyimi olacak... Evet düşündü, çok ilgilenir ve bi of demezdi, şu süreçte de sürekli ihtiyacı olan bi şey var mı diye sorar... Ama bilmiyor ki, bir çocuk mutlu ve huzurlu bir yuva ister, anne ve babasını yanında olduğunu görmek ister.. Asıl ihtiyacı olanı veremedikten sonra, gerisinin bir önemi yok..
Alla allah ilginç , boşanmak diye bir şey var duymuş olmalısınız. Evlenirken de düşünülmeli bu ihtimal mesela günün birinde boşanırsam ayaklarım üzerinde durabilir miyim? Hayatıma devam edebilir miyim? Çocuk yaparken de ... Ola ki boşanırsak bu adam babalık yapacak kapasitede mi? Yok değilse ben tek başıma çocuk bakmak istiyor muyum? Buna hazır mıyım? Bakın düşünülecek ne kadar çok şey çıktı daha da uzatabilirim.. Yoksa yap geç yani tabi ne var.. Ama sonrası sıkıntılı sorunlu kadınlar çocuklar...Ne dusunulmeli ? Nereden bilebilir insan ayrılacağıni ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?