- 15 Ağustos 2020
- 336
- 305
- 53
Arkadaşlar kıskanç biri değilim sevdiklerim hep mutlu olsun istiyorum çevremdeki herkes kaliteli olsun istiyorum ama dönüp kendime bakıyorum ıleri gitmem gerekirken hep geri gidiyorum sanki ya da takılıp kalıyorum bir de bazı insanlar doğuştan şanslı, doğuştan çok güzel, hep biliyosun onların ileride iyi yerlere geleceğini de kendin gelemeyeceksin bunu taaa çocukluktan anlıyosun sanki.. Benim uzaktan akrabam çok da güzel bir kız arkadaşım var. Ama çok çok güzel. O kadar güzel ki Onun benim akrabam olması arkadaşım olması bile bana gurur verdi hep. Hep bildim bir gün o çok iyi yerlere gelecek. Geldi de. Ben evlendim. Dedim o da eminim muhteşem bir evlilik yapacak. Öyle de oldu.. gerçekten gözüm olduğundan değil çok seviniyorum onun adına ama ben neden ezik gibi hissediyorum. Başkalarıyla ilgili öngörüde bulunuyorum sadece bu arkadaşım değil etrafımda birilerinin hep iyi yerlere geleceğini biliyorum ama ben gidemiyorum. Çok çabalıyo muyum oda ayrı. Bu kıskançlık değil yemin ederim. Kendimi tuhaf hissediyorum sadece şunu düşünüyorum. Bazı insanlar doğuştan şanslı. Zaten çok güzel olmalarıyla 1 sıfır önde başlıyorlar her durumda 1 0 öndeler.. ben neden bu kadar yetersiz hissediyorum lütfen kırıcı yorum yapmayın dertlenmek istedim sadece bende bir anormallik mi var? Şanssız miyim, yoksa başarısız mi..