Merhabalar. Uzun uğraşlar ve çabalar sonucu çok zor şartlar da atandım, evlendiğimizden bu yana hep maddi sıkıntı çektik, eşimin maaşı hep asgari ücretin bir tık üzeriydi çocuğumun geleceğini düşündüm ona iyi bir hayat sunmak için çabaladım hep sonunda çok şükür banada nasip oldu atanmak
memleketim dışında bir yere atandım eşimde iyi kötü bir iş buldu yine. ZOR OLDU sil baştan bir düzen kurmak rayına oturtmak gurbet bir yandan.. Küçük bir ilçeden koca bir şehire gitmek hiç kolay olmadı

Ben atandık tan 2 ay sonra piyasa ekonomi kiralar gıda herşey Allah bullak oldu. Koca şehirde aldığımız gitmeye başladı en çocuk çocuğuma gidiyor zaten kiralar 5 6 bin oldu en düşük ev bile bulunduğum şehirde. Hal böyle olunca önümüzü göremez olduk şartlar çok zorlaştı aldığımız gitmeye hatta eksiye bile girmeye başladık böyle olunca insanın zoruna gidiyor bi evimiz olsun dedik böyle kiralar da nereye kadar o bile imkansız önümü göremiyorum..

Ne çok emek verdim ne umduk ne bulduk diyoruz çok stres yapıyorum üzülüyorum. Biraz içimdekileri paylaşmak istedim elin gurbet elinde bu şartlar da nasıl dayanacağımızı bilmiyorum dayanacak gücüm kalmıyor bazen memleketime gitme durumum da yok adalet bakanlığındaym becayiş vs durumları olması lazm gibi gibi maleesef onlarda yok eş durumu zaten yok.. Tayin çok zor imkansız hatta. İnanın ne yapacağımı bilmiyorum çocuk durumu bakma bakıcı konusu ayrı sıkıntı zaten. Bayram tatili dolayısı ile memleketimdeydim şimdi dönüyoruz içime öyle bir ağırlık oturdu ki büyük şehir gurbet çocuk ayrı bir zor iken birde bu ekonomik durum..bu kadar emek verdikten sonra daha zor duruma düşmek
