Tatlım benim samimi bir arkadaşım da senin gibiydi.Hatta bankayı arar müşteri temsilcisiyle onun adını vererek ben konuşur işlemleri bile telefonda oymuş gibi ben yapardım.Birlikte zaman geçirirken onu hep teşvik ettim hatta bazı zamanlarda mecbur bıraktım onu konuşmaya.Karşındaki de senin gibi bir insan neticede.kendine güvenmelisin hayatta ben de varım demeyi öğrenmelisin.Bunu ses tonunu ayarlayarak be karşındaki insanı sıradan biri olarak görmeye başlayarak yapabilirsin.Unutma ki her şeyden önce herkes kendi evinde anne-baba-çocuk-kardeş birilerinin arkadaşı tıpkı senin gibi.Ailenden kaynaklı bir sorun yaşıyorsun.Olmazsa üniversitenin psikoloğundan ücretsiz seans alabilirsin.Ben 9 Eylül Üniversitesi mezunuyum bizde mediko vardı sadece öğrencilere ve personele bakıyordu.Bazı öğrenciler danışmana gidiyordu oradan biliyorum.Aşılamayacak bir problem değil.Bol şanslar canım
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
Genc kiz ken ben de oyleydim biraz ve ben baba evinde dayak falan da gormedim evde goruslerime hep onem verilirdi.ama ben de hocalarla fakan hic konusamazdim benden buyuklerle konusacak bisey bulamazdim sonra mecbur kaldikca bu duygudan kurtuldum butur seylerin ustune gittikce kurtuluyorsun eski halimden eser yok su anda
Anladigim kadariyla ogrencisin. Su an tatil doneminde olmalisin. Firsatin varsa cagri merkezlerinde veya kafelerde calisabilirsin. Yararli olur.
yani ısrarla birileriyle konuşmak geri durmamakmı öneriniz..
Evet.yani o tur durumlarda o isi ertelememek.ben mesela bankaya gidicem isim acil degilse hep ertelerdim veta baskasina yaptirirdim.her isini kendin yap zamanla alisacaksin ve kendinle uyumsuz hussettigin o duygu zamanla kaybolacak.ben bizzat yasadim ve artik rahatim
yani insanlarla iletişime gireceğim ortamlarda bulunmam lazım..bunu hiç düşünmemiştim.çalışmama ailem izin vermez zaten ama gönüllü bazı işlerde bulunabilirim sanırım..
evet bazen sizin dediğinizi yapmaya çalışıyorum.hazır hissediyorum kendimi o an cesaret tavan yapıyor sanki ama içimde uyumsuz bi duygu..Sanki kendime güvenerek konuşmak bana fazla geliyor.hep susmam gerekirmiş geri planda kalmam gerekirmiş.ve ben yıllar geçtikçe anladımki annemdede aynı problem var.üzgünüm.anneme kendi çapımda yardım ettiğim olur.kelin ilacı olsa kendi başına sürer misali oda..
Anladığım kadarıyla ataerkil ağırlığı olan bir aile yapınız var.İnsanlarla konuştukça çekinilecek bir şey olmadığını anlayacaksın.Hatta hemen dene bir kere yaptığında ardı gelir.Ben de çalışma fikrine katılıyorum mutlaka konuşarak yapılacak bir iş bul kendine
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
yani insanlarla iletişime gireceğim ortamlarda bulunmam lazım..bunu hiç düşünmemiştim.çalışmama ailem izin vermez zaten ama gönüllü bazı işlerde bulunabilirim sanırım..
Bend sen gbydm kuçkken hep dşlandm ailem tarafndan dayakta yedm hor goruldm annem uveydi çnku.liseye bşlamadan önce knusmazdm hç naslsn sorusuna ble cvp veremezdm lisede yurtta kaldm azda olsa kendmi actm pskologa falan gttm işe yaradı az da olsa.çagrı merkeznde çalştm nrdyse 1 sene boylece braz daha açldm şuanda evlym eşm dogulu ailesiyle ayni apartmandayızve onlar beni hala soguk buluyolar cnku çok knuşkanlar susan insn onlara gore aptal.ben yne pskologa bşladm ve ise yaradgnı duşuntyorm tavsye edrm
psikolog size neler öneriyor mesela..?
Ablamın bi arkadaşı gitmiş doktor demişki uçuk şeyler yap mesela kasaba git deki bi kilo domates verirmisiniz..onlar ne tepki verirse gül geç..bu tarz şeyler yap güvenin yerine gelir...bilmiyorum aklım ermedi..
Evlendiğinde çok konuşan ve susanı saf bişey bilmez diye nitelendiren boşboğazlarada sinir oluyorum zaten..
Bende çok knuşan insanları cahl olarak goruyorum ona bkarsan cnm bsey blmeyen insn çok knuşur boş knuşur.pskologum olaylar uzernde yogunlaşyo genelde sohbet edrek geçyo msela msafr geldi ben knuşamadm o anda ne hssettm ve nasl hssetmek isterdm sorularına cvp tan snra neler yapmam gerektgnı falan sohbt edrek knuşuyoruz.oda bunun kuçuklukten geldgni soyluyor birdn degsemeyecegni soylyor
evet haklısınız birden değil bi süre çabayla belki düzelir.çünkü bunu aşanlar olmuş..
aha aynı benKızlar başlıktanda anlaşılacağı gibi tam olarak problemim bu.Mesela;yakın olmadığım biriyle telefonda görüşüyorum,Nasılsın iyimisinden başka bişey yok gelmiyor aklıma...
İletişim problemim var sanki biri zorla konuşturuyor beni bazen..ama yakın arkadaşlarımla öyle değilim konu çok uzun konuştuğumda var tabi..ama benim ailemde çocukluğumdan beri böyle..
Örneğin yaşça benden büyük biriyle sohbet edemiyorum.Çünkü evdede ne babamla nede abimle doğru dürüst konuşamam.küçüklüğümden beri dayak ve psikolojik baskı görmüş ve bunları aşmaya çalışan biriyim..24 yaşındayım üniversite son sınıftayım.Hocalarla konuşamadan önce bi heyecan hali...sonra bunun sesime yansıdığını düşünüyorum ve mecburen konuşuyorum.kısa kesmeye dikkat ediyorum..Bazende aile arkadaş ortamında çok konuşurum insanları sıkmadan.yani sorun benim sessiz içine kapanık biri olmam değil..
Yabancı insanlarla rahat konuşabilen insanlara özeniyorum bu sorunu nasıl aşarım..yaşayan düzelten veya önerisi olanlardan yardım bekliyorum..
Bu benim hayatımda büyük problem.
bi misafirliğe gitsem herkes sorarya nasılsın iyimisin?iyiyim teşekkür ederim..sonrası yok...sanki fazla bişey konuşsam aileden gelen o duyguyla..benimle alay edeceklerini düşünürüm.ses tonumu ayarlayamam..bu yaşta bu sıkıntıyı çekiyorum.yarın öbür gün iş hayatında ne yapıcam ben?
yada erkek arkadaşımın annesiyle ablasıyla tanışıyorum misal..o ilk konuşmadan sonra insanlarla nasıl sohbeti devam ettiriyosunuz taktikleriniz varmı..
kırılan özgüvenim nasıl yerine gelir lütfen yardım edin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?