Ne konuşacağını bilememek...

baloon .!.:

Ben de böyleyim.
Çünkü bugüne kadar her işimi annem ve babam yaptılar.
Alışveriş yaparken bir pantolonun küçük bedenini bile sormazdım annem sorardı.
Bir yere mi kaydolcam diyelim, babam gider konuşurdu.

Ben de bu yüzden sadece yakın çevremle iletişim kurarak geçirdim bunca yılı.
Geri kalan her şeyi annem ve babam hallediyordu zaten. hiçbir zaman bi yabancıyla muhattap olmak zorunda kalmazdım.
Onlarda benim iyiliğim için yaptılar gerçi. 4. sınıfa giderken başka bir şehre taşınınca çok içine kapalı biri haline dönüştüm. Keşke her işimi halletmek yerine teşvik etselerdi.

Ama artık kendimi zorluyorum.
Normalde az tanıdığım bir insanı yolda görünce gülümser geçerim.
Artık duruyorum konuşuyorum, halini hatrını soruyorum. Zorluyorum kendimi ama yine de yapıyorum.
Bir kaç arkadaş toplanıp hocaya bir şey sormaya gidiyorsak, geride durmuyorum. Utansam da sıkılsam da ben sorarım diye atlıyorum.

Ben böyle zorlaya zorlaya, utana sıkıla açtım biraz kendimi.

Genişletmek için tıkla...

umudum89 .!.:

yani biçok ortama girip konuşmak için kendimizi zorlayalım.zamanla alışırız..işte o anlarda sanıyorumki karşımdaki insan bunun farkında herşeyi hissediyor..zorla konuştuğumuda..

Genişletmek için tıkla...

baloon .!.:

Fark eden de oluyor, anlıyorum bazen yüzlerinden :)
Ama bir kere oluyor bu. İkinci karşılşama da her şey gayet normale dönüyor.

Mesela ben sınıfta yakın arkadaşlarım dışında kimseyle konuşmazdım. Anca selam verirdim.
Onlar da ben konuşmuyorum diye, yolda denk geldiğimizde bi kafa selamı verip geçerlerdi.
Ama bir iki kere ben durdum, hallerini hatırlarını sordum. Şaşırdılar da, fark ettim :) Ama şimdi ben görmesem bile seslenip, gelip sarılıyorlar, muhabbet ediyorlar. Ben de daha rahat konuşur oldum. Ki bunlar hiç samimiyetim olmayan insanlar.

Genişletmek için tıkla...

umudum89 .!.:

güzel bi gelişme evet bende bu duruma şaşırrılar diye sadece tebessüm ediyorum öyle gidip sormuyorum.onların şaşkınlıklarını düşünüp :/

Genişletmek için tıkla...

baloon .!.:

En fazla bir kere, iki kere şaşırırlar.
Madem bu durumdan rahatsızsın, bir iki kere utanıp, sıkılmaya değer bence.

Genişletmek için tıkla...