Şöyle ki aslında Kemal Sunal sosyalist halkçı bir insandı. Ezilen halk, fakirlik, yokluk gören insanlarla duygusal bağları kuvvetliydi. Ve ünlü olduktan sonra komedi filmlerinden çok sıkılmıştı. Halka ayna tutmak istiyordu. Çoğu kişi bilmez ama filmlerinden çıkarılan bir çok sistem eleştiren sahneleri vardır.
Neyse Kemal Sunal ilerleyen yaşlarında kendi arkadaşlarıyla bir yapım şirketi kuruyor velhasıl. Artık senaryosundan, çekimine tüm işleri kendi elinden çıksın istiyor. böylece hasretini çektiği toplum sorunlarını çok daha rahat yapabilecek. Yaptı da. Ama nedense(!) televizyonlarda göremezsiniz, vermezler. Zaten halk da kendinin yansıtıldığı bu filmlere pek de rağbet göstermemiştir. Küsmüştür aslında biraz... Son filmi propagandayı da kendi ideolojisine yakın olduğu için kabul etmiş ama zor kabul etmiş derler.
Velhasıl şimdi yeni yeni Kemal Sunal'ın bu yönü ortaya çıkmaya başladı. Çünkü pek bilinmezdi Kemal Sunal popüleritesi ile birlikte bu eski sayfalar da açıldı. Ortaya çıkan manzara bazılarını pek memnun etmedi. Grevlere katılan, işçilere destek olan, önde yürüyen, mesajları olan bir sanatçı ile yani sanatçının bu yönü ile tanıştılar.
Başladılar her zamanki gibi sallamaya. İftiralar komplo teorileri havada uçusur oldu.
Bir de şu var ki eğer rahmetli yaşasaydı şu an ya içerde olurdu ya da belli bir güruhun hedef ismi..
Tıpkı Kemal Sunal'ın ebedi ve en yakın arkadaşlarının verdiği mücadeleyi verdiği gibi. Onları biliyorsunuz zaten
Ne olursa olsun bir sanatçı, dev, büyük, aydın, yeri doldurulamayacak büyük bir sanatçı.
Altın leke tutar mı? Tutmaz. Çok yaşa Kemal Sunal. Kalplerimizde :)
(Belki engellenirim ama yazmadan geçemedim. Olsun be. Bir kaç kişi bile okusa anlasa kardır)