- 16 Mart 2014
- 3.543
- 2.435
- 248
Merhaba arkadaslar. Bir suredir icinde bulundugum durumu anlatacagim, su anda asiri derecede sinirimi bozuyor. Sevgilime patlamaktansa buraya icimi dokup biraz rahatlayayim dedim. Belki biraz uzun olabilir ama imla kurallarina uymak ve paragraflara ayirmak yazımı okunabilir hale getirecektir diye dusunuyorum
Erkek arkadasimla neredeyse besinci yilimizin icindeyiz. Belirtmeliyim ki onu gercekten cok seviyorum. Ama son zamanlarda bu iliski beni hayli yoruyor.
Bu son iki bucuk uc aydir kendisi surekli bir bunalım icerisinde. Sayesinde yaptigimiz guzel seylerden dahi keyif alamaz oldum. Cani derslere sıkılıyor bir hafta surat asiyor. Sonrasinda da bana da kusuyor, konusmuyor. Ne oldu dedigimde " bana sarilip teselli etmeni bekledim, yapmadin " falan diyor. Sonrasi malum, bana sariyor, sonra ozurler falan alttan aliyorum. Hakkini yemeyeyim benim cekilmez biri oldugum anlarda da o beni alir alttan ama bu mutsuzlugu beni de mutsuz ediyor dibe cekiyor. Cogu zaman mutsuzlugunun belli bir nedeni yok, en son kendisini bocek isirdi diye mutsuzdu misal. Takip edemiyorum.
Ikinci ve su an asil canimi sikan konuya geleyim. Beni yeterince onemsedigine inanmiyorum. Sevgilim insanlara ayip etmekten cok korkan ve onlara bir soz verdiyse iki eli kanda olsa yapan birisi. Ancak bana geldiginde is degisiyor. Bir soz verdiyse ve o an onu yapamiyoraa beni zor durumda da biraksa asla umrunda olmuyor. Nasil oluyorsa hep abartan tarafin ben oldugumu dusunuyor. Verdigi sozler ufak seyler evet ancak bazen beni zor durumda birakabiliyor yapmayinca ve bana ayip oldugunu dusunmuyor. Her daim anlayisli olmami bekliyor.
Yapim itibariyle iliskide cok sey bekleyen biri degilim. Hatalarim illa ki oluyordur ama bu konuda iyiyim diyelim. Cok sey beklemiyor olmam mi bunun sebebi ? Bu kiz ne yaparsam yapayim bir sey demiyor veya cok uzatmiyor diye mi dusunuyor ? Bu tavrimin beni onun gozunde degersizlestirdigini ve dikkat etmemeye basladigini dusunmeye basladim. Nasil bir tavir almam gerektigi konusunda kararsizim. Fikirlerinizi bekliyorum :)
Erkek arkadasimla neredeyse besinci yilimizin icindeyiz. Belirtmeliyim ki onu gercekten cok seviyorum. Ama son zamanlarda bu iliski beni hayli yoruyor.
Bu son iki bucuk uc aydir kendisi surekli bir bunalım icerisinde. Sayesinde yaptigimiz guzel seylerden dahi keyif alamaz oldum. Cani derslere sıkılıyor bir hafta surat asiyor. Sonrasinda da bana da kusuyor, konusmuyor. Ne oldu dedigimde " bana sarilip teselli etmeni bekledim, yapmadin " falan diyor. Sonrasi malum, bana sariyor, sonra ozurler falan alttan aliyorum. Hakkini yemeyeyim benim cekilmez biri oldugum anlarda da o beni alir alttan ama bu mutsuzlugu beni de mutsuz ediyor dibe cekiyor. Cogu zaman mutsuzlugunun belli bir nedeni yok, en son kendisini bocek isirdi diye mutsuzdu misal. Takip edemiyorum.
Ikinci ve su an asil canimi sikan konuya geleyim. Beni yeterince onemsedigine inanmiyorum. Sevgilim insanlara ayip etmekten cok korkan ve onlara bir soz verdiyse iki eli kanda olsa yapan birisi. Ancak bana geldiginde is degisiyor. Bir soz verdiyse ve o an onu yapamiyoraa beni zor durumda da biraksa asla umrunda olmuyor. Nasil oluyorsa hep abartan tarafin ben oldugumu dusunuyor. Verdigi sozler ufak seyler evet ancak bazen beni zor durumda birakabiliyor yapmayinca ve bana ayip oldugunu dusunmuyor. Her daim anlayisli olmami bekliyor.
Yapim itibariyle iliskide cok sey bekleyen biri degilim. Hatalarim illa ki oluyordur ama bu konuda iyiyim diyelim. Cok sey beklemiyor olmam mi bunun sebebi ? Bu kiz ne yaparsam yapayim bir sey demiyor veya cok uzatmiyor diye mi dusunuyor ? Bu tavrimin beni onun gozunde degersizlestirdigini ve dikkat etmemeye basladigini dusunmeye basladim. Nasil bir tavir almam gerektigi konusunda kararsizim. Fikirlerinizi bekliyorum :)