- 28 Nisan 2019
- 45
- 22
- 8
- 30
- Konu Sahibi meltemsayan3
- #1
Şimdi mevzu öyle uzun ki kısaltıcam mümkün olduğunca. Ailem beni 16 yaşımda 9 yaş büyük kuzenimle zorla nişanladı istemiyorum dedim iğreniyordum. ölsen kalsanda bu iş olcak dediler çocuktum boyun eğdim evlendik. İyi bişey gibi 2 de çocuk yaptık. Şimdi 24 yaşımda ne iğrenmem geçti ne de sevebildim. Bir ara boşanma fikrimi açıkladım çocuklarımla tehdit ettiler yine korktum oturdum yerime. Şiddet filan yok. Ama benim duygularım hala aynı. Gönülle olmayınca olmuyor işte. Okulum yarım kaldı hayallerim heveslerim yarım kaldı çocukken. Ara ara kendi dünyamı yarattım sahte hesap açıp bekar gibi takıldım güzel sözler hoşuma gidiyordu aşka hevesim vardı. Ruhum hiç okşanmamıştı. İki gün önce babam bu hesabımı buldu kapattı ne bana ne kimseye tek kelime etmedi. Normal davranıyor çok kötü hissediyorum kendimi. Ben çok mu kötü biriyim
Gizli gizli ağlarım hala kimseler bilmez
Ne eş olabildim ne evlat ölsem diyorum keşke
16 yaşıma geri dönebilsem keşke evden kaçardım bir ömrüm heba olmazdı
Annem kızar arada bir eş olamadın diye 




