Merhabalar. Bir konuda çaresiz kaldım, ne yapsam bilemiyorum fikirlerinize ihtiyacım var. Şubat ayında Berlin'de 3 haftalık bir eğitim için davet aldım bizzat oradaki üniversitenin enstitü başkanından ve gidersem üniversiteye orada devam etme şansım var. Geleceğim için çok büyük bir fırsat anlayacağınız. Sorunum şu ki evde bir tane canımdan çok sevdiğim bir muhabbet kuşum var ve onu kime emanet edeceğimi bilmiyorum.
Ailemle kalıyorum fakat hayvanları çok sevdikleri söylenemez. Yani aynı evdeyiz fakat kuşu en son ne zaman gördüler deseniz belki bir hafta önce benim omzumda salona gittiğinde görmüşlerdir. Sürekli pisliğinden şikayet ederler falan. Sözde ben gidince bakarız diyorlar ama inandığımı söylemem çünkü bir kere 4 günlüğüne bir yere gitmek zorunda kalmıştım ve bir sürü tembihlerle babama emanet ettim, gözüme uyku girmemişti korkudan ve haklı da çıktım. Adam yemliğini bile düzgün takmaya cüret etmemiş. Yamuk yumuk sıkıştırmış araya. O plastiği çıksaydı kuş sert demirlerin arasına sıkışabilirdi. Geldiğimde kuşum strese girmiş, deli gibi tüy dökmeye başlamış ve zayıflamıştı. Ufacık şey ya çok mu zordu azcık laf atıp ilgi göstermek
Bu akşam da yine kavga ettik bu yüzden. Anneme kuşu veriyim mi azcık alışsın sana gidersem diye dedim. Demez olaydım. Yorgunmuş da daha oturmamış da, bütün gün evde oturuyorsun kafayı yedin kuşla diye deli gibi bağırmaya başladı, babam da diğer taraftan hayvan için kadını üzüyorsun diye bağrındı. Ulan alt tarafı kuş be, üzerinde durup kaşınacak, arada öpücük atacaksın falan, ne kadar zor olabilirdi ki. Nasıl kalbim kırıldı, nasıl ağladım anlatamam, çok hassasım bu konuda ve ciddiye bile almıyorlar. Hayır ben şimdi bu insanlara nasıl güvenip de bırakayım canım kadar değer verdiğim kuşu. O zaman ilgileniriz diyorlar ama ilgilenmeyecekler biliyorum. Yanımda da götüremem. Ne yapayım iptal mi etsem etkinliği? Siz olsanız ne yapardınız, fikirlerinize ihtiyacım var. Çok kötü bir durumdayım
Ailemle kalıyorum fakat hayvanları çok sevdikleri söylenemez. Yani aynı evdeyiz fakat kuşu en son ne zaman gördüler deseniz belki bir hafta önce benim omzumda salona gittiğinde görmüşlerdir. Sürekli pisliğinden şikayet ederler falan. Sözde ben gidince bakarız diyorlar ama inandığımı söylemem çünkü bir kere 4 günlüğüne bir yere gitmek zorunda kalmıştım ve bir sürü tembihlerle babama emanet ettim, gözüme uyku girmemişti korkudan ve haklı da çıktım. Adam yemliğini bile düzgün takmaya cüret etmemiş. Yamuk yumuk sıkıştırmış araya. O plastiği çıksaydı kuş sert demirlerin arasına sıkışabilirdi. Geldiğimde kuşum strese girmiş, deli gibi tüy dökmeye başlamış ve zayıflamıştı. Ufacık şey ya çok mu zordu azcık laf atıp ilgi göstermek
Bu akşam da yine kavga ettik bu yüzden. Anneme kuşu veriyim mi azcık alışsın sana gidersem diye dedim. Demez olaydım. Yorgunmuş da daha oturmamış da, bütün gün evde oturuyorsun kafayı yedin kuşla diye deli gibi bağırmaya başladı, babam da diğer taraftan hayvan için kadını üzüyorsun diye bağrındı. Ulan alt tarafı kuş be, üzerinde durup kaşınacak, arada öpücük atacaksın falan, ne kadar zor olabilirdi ki. Nasıl kalbim kırıldı, nasıl ağladım anlatamam, çok hassasım bu konuda ve ciddiye bile almıyorlar. Hayır ben şimdi bu insanlara nasıl güvenip de bırakayım canım kadar değer verdiğim kuşu. O zaman ilgileniriz diyorlar ama ilgilenmeyecekler biliyorum. Yanımda da götüremem. Ne yapayım iptal mi etsem etkinliği? Siz olsanız ne yapardınız, fikirlerinize ihtiyacım var. Çok kötü bir durumdayım
