Ne yapacağımı bilmiyorum artık

Çok teşekkürler, özellikle sizin desteğiniz ekstra iyi geldi. İnsanlarla konuşmuyor değilim. Sürekli her konuya konuşuyorum ve yardımcı olmaya çalışıyorum herkese. Soğuk biri de değilim. Ama aralarına almak istemiyorlar kimseyi. Mesela 4 5 kişi ortamda oturuyoruz, ben de varım orada. Birlikte gezi planı yapıyorlar ama ağız ucuyla sormuyolar bile bana. Yeni atanan diğer arkadaşıma da aynı şekilde. O erkek olduğu için sadece erkekler biraz daha içine alıyor çağırıyorlar onu. Beni kimse çağırmıyor. İdare de ekstra işimi zorlaştırıyor. Yani üstümdeki yüke ektra dayanmaya çalışıyorum. Ama burada bile insanlar tam anlamamış beni. Direkt yargılamışlar. Geldiğim yerde böyle şeyler görmedim hiç. Farklı ortam farklı kültür ve farklı dil çok yorucu oluyor bazen. Okulda da bu şekilde yalnız hissedince ve anlaşılmayınca iyice gitmek istemez oldum. Beni anladığınız için çok teşekkür ederim size
Yeni atananlar siz de beraber takılın. Öyle gariban durmayın çıkın gezin atandığınız şehri. Onların sonunu söyleyeyim kavga edecekler ve grupları dağılacak. Hiç şaşmaz. Mutlu ol enerjik ol dersine gir çık teneffüslerde otur dinlen yeni arkadaşlarla konuş. Boşver ya.
 
Bence kendinizi çok soyutlamayın. Belki de sizi henüz tanımadıklarından çağırmıyorlar. Zamana bırakın mesafeli olun öğretmenler odasında telefonunuzla oynayın. Zamanla illa siz de birileriyle iletişime geçecek, insanlar da sizi yavaş yavaş tanıyacaktır
 
Back