Yazdığını anlamak biraz zor oldu çünkü karmaşık yazmışsın.
1. soruna gelince, artık sıra bekleme devri diye birşey yok. O eskilerde kalmış. Bence ailenin de (anlattıklarına istinaden) bu konuda çok takıntılı olacağını sanmıyorum. Ama tabii ki ablana da bir fikir danışmanda fayda var, maksat gönül almaktır. Gönlünü kırmadan onun rızasını alabilirsin eğer bu şekilde bir davranışı bekler dersen. Maksat ikiniz arasında sıkıntı çıkmasın. Vay efendim beni beklemedin bana sormadın bile olmasın.
Diğer anlattıklarına gelince, senin gibi bir aile bu çocuğun gibi bir aile ile denk değil malesef. Çocuk kendisini geliştirmiş, maddi anlamda birşeylerini oturtmuş olabilir, fakat ailesi belli ki çok düşünceli değil.
Fakat genel anlamda, ben de evlendiğimde eşimin arabası yoktu, evi de yoktu. 2 erkek kardeşler, abisinin de evi yoktu. Hala da yok evimiz, kiradayız. Bu kıstas değildir zaten. Her aile evladına ev yapacak, araba yapacak ondan sonra evlendirecek diye bir kaide yok. Öncelikle bunu bir aklınızdan silin.
Bu noktada en önemli şey sizin ne şekilde bu durumları idare edebileceğiniz?
Burada neler okuyoruz. Ne evli kadınlar "kayınpederim ve kayınvalidem çok düşüncesiz bizden habire para alıp ödemiyorlar" veya ne bileyim "kaynım bütün masraflarını abisinin üzerine yıktı" gibi bir ton konu var (bkz. BDV).
Siz bunları sindirebilir misiniz? Bunları yaşamanız anlattıklarınıza göre muhtemel. Kendi çalıştığı halde yemeğin parasını hala abisine ödeten bir tip (kız arkadaşı yanındayken) ilerde aynı uslup ile devam edebilir başka konularda. Bunun gibi bir çok soru işareti var geleceğe dair. Sonuçta aile ilişkisidir, onların arasında olan sessiz bir anlaşma vardır, fakat bu sizi rahatsız edebilir. Evlilik farklı sonuçta. İki tarafın oturtmaya çalıştığı yeni bir düzen olacak. Bunu iki taraflı nasıl kaldırabilir nasıl hale yola koyarsınzı büyük bir soru işareti.
Ben de zamanında anne babama destek oldum, evlat olarak o dönem öyle gerekiyordu ben de elimden geleni yaptım. Fakat hiç bir zaman benim ailem benim onlara sağlamış olduğum destek ile düşüncesizce davranmamıştır. Tatil konusu bana keyfi olan birşey gibi gelir her zaman. Paran varsa gidersin tatile yoksa gitmezsin bu kadar net. Hele ki çocuğunun parası ile tatile gitmek, bence çok yanlış. Kişi kendinin zevklerinden mahrum kalmasın diye evladını zor duruma sokuyorsa (ki durum o olmasa bile, kendi zevkinin masrafını evladına yüklemek) bence çok yanlış. Tabii ki bu benim şahsi görüşüm, herkeste benim görüşüme uyacak diye bir kaide yok.
Düşüncem böyle.
Sen oturup bunu ölçüp biçeceksin.
Baktın işin içinden çıkamıyorsun, o zaman ailene danış.
Emin ol aileler en büyük kılavuzdur bu konularda.
Hem tecrübe, hem de kendi ailenden başka seni en iyi düşünen bir kişi/kişiler daha olamaz.
Genelde de hep doğrusunu söylerler.
Hakkında hayırlısı olsun ama bence daha vakit erken, beklemeli ve gözlemlemelisin.
Daha iyi tartmalısın ki kafanda soru işaretleri kalmasın.
aksi halde şimdi atacağın bir adım ilerde önüne çıkacak bir sorun haline dönüşür.