selam kızlar. yeni üyeyim derdimi kimseye anlatamadım sizlerden yardın almak istedim. benim bir yıllık bi ilişkim oldu benden tam 20 yaş büyüktü. ilk başlarda ben çok kaçtım o kovaladı sosyal hayatımdan hiç ödün vermedim normal erkek arkadaşlarımla görüştüm. sonra bu benim hayatımı yargıladı büyük kavalar ettik. aslında her kavga birbirimizi daha iyi anlamamıza ve daha çok sevmemize sebep oldu bence. kısacası ben buna aşık oldum. sonra ben ne kadar çok seversem o bir adım daha uzaklaştı sanki. benimki de inat ya daha çok bağlandım kendimden ödün vermeye çalıştım. erkek arkadaşlarımla bağlarımı kestim. çok kıskanıyor diye numaramı sosyal medya hesaplarımı değiştirdim. ben sevmeye çalıştıça o bana güvenilmez biri olduğumu hissettirdi. bende daha çok kanıtlamaya çalıştım kendimi. sonra ben hamile kaldım. istemedi tehdit etti sahip çıkmam rezil olursun falan.memurum bide doğuda küçücük b yer herkes yabancı. korktum bende aldırdım. uzun bi süre de etkisinden çıkamadım. sonra bu defalarca yalvardı evlenelim herşeyi unutalım teklifleriyle yine geldi. salaklık bende biliyorum tekrar kabul ettim. daha kötü oldu.biribimize olan saygıyı yitirdik. acılarım da dinmedi pişmanlıklarımda. iki gün önce şiddetli bi kavgayla ayrıldık. bana oru..sun sen dedi. işte o an nutkum tutuldu. onca emek verdiğim ömrümün en güzel çağlarını nice pişmanlıklarla dolduran adam bana hakaret etti. tamam ya dedim bitti öldürecem ben bunu ciddi ciddi. ben biteceksem oda bitsin dedim yaşamak istemedim ben yaşamayacaksam oda yaşamasın dedim yani. şimdiyse kocaman bi evde yabancı bi yerde ne yapacağımı bilmeden oturuyorum. ne yapmam gerektiğini bilmiyorum kızlar kendimi çok büyük bi çıkmazda hissediyorum lütfen yardım edin
evet bu etken olabilir, biz kız çocukları babalarımızı çok farklı bir yere koyarız, onların sevgisi anne sevgisi kadar önemlidir, babamızın biricik kızı olmayı, saçımızı okşamasını isteriz, baba sevgisinin eksikliği baba gibi sevecek birinin arayışına girmemize neden olabilir.
