ben 18 yaşında üniversite birinci sınıf öğrencisiyim. sevgilim de üçüncü sınıf ve 20 yaşında. çok iyi bir bölümde okuyoruz. 3,5 aylık bir ilişkimiz var. ben onun ikinci, o benim ilk sevgilim. haliyle bende inanılmaz bir tecrübesizlik var. ilk sevgili olduğumuzda (belki size saçma gelir, olmaz dersiniz ama) ciddi düşüneceksek başlayalım minvalinde konuştuk ikimiz de. şahsen ben okuldan birini bulup evlenmek isterim hayat arkadaşım meslektaşım olsun bazı yolları beraber geçelim isterim.
her neyse, biz 2 aydık uzak mesafe ilişkisi yaşıyoruz. bana inanılmaz değer veriyor, bu süreç içinde cinsellik içeren bir konuşma açmamıştır, elimi tutmak için erken dediğimde saygı duyup tutmadı, iznim olmadan sarılmadı vs. eski sevgilisinden bir kere kötü bahsetmedi, öyle ortamcı bir tip değil az çok anlarsınız muhafazakar bir ailenin haylaz çocuğu diyebiliriz. aile yapılarımız da çok benziyor zaten.
gelgelelim konuya. ben sevgilimle cinsellik konuşurken çok utanıyorum. bir iki hafta önce başka bir mevzudan konu açıldı, onun üzerine “sana bir şey sormak istiyorum ama daha erken mi bilmiyorum.” diye söze başladı. onun utandığını anlayınca “evlilik öncesi bir şeyler yaşamaktan mı bahsediyorsun” diye ben atladım rahatlatmak için. aynen fikrini merak ettim dedi, ben de evlilik öncesinde cinsel bir birleşmenin asla mümkün olmayacağını, bunun kadın için bir tabu olduğunu ve en başında bu çok mahrem şeyin sadece kocam için kalması gerektiğini söyledim. anlayışla karşıladı, hiç laf etmedi, benim de öyle bir beklentim yok dedi. ama ben biraz fazla sert çıktım, evlenene kadar (bu en iyi ihtimalle 7 seneyi bulacaktır) yanağımdan öpmek dışında bir şey yaşayamayız dedim bir anlık sinirle. açıkçası bu bana bile saçma geldi ama öyle büyütülmüşüm biraz bir de ilk ilişkim sonuçta. o bu konuda benden daha rahat. “beni yanlış anlamanı istemirorum ama ben seni düşünüyorum hep, başkasını değil. bir şeyler yaşayacaksam sadece seninle yaşamak istiyorum. öpmek, öpüşmek dokunmak…her şeyin bir zamanı var ama ben 7 senenin bunun için çok uzun olduğunu düşünüyorum” dedi. ben açmasam belki açılmayacak bir konuydu ama sonuçta sevgiliyiz, bu konular ve beklentilerimiz de konuşulmalı. “benim de senin de bazı ihtiyaçların olacak, tamam seks yapmayalım ama ben 7 sene boyunca sana elimi bile nasıl sürmeyeceğim”e getirdi. istemediğim bir şeyi bana zorla yaptıracak bir adam değil. “sen öyle diyince ben kendimi suçladım çekici bulmadığını düşündüm” dedi buna ayrı bir üzüldüm. çünkü ben de her gece onun hayalini kuruyorum, nasıl öpeceğimi nasıl seveceğimi…sadece daha önce yaşamadığım için elini bile tutsam kirlenecekmişim gibi geliyor. sizce erkek arkadaşımın dedikleri mantıklı mı? her sevgilinin yaşadığı şeyler aslında ama ben görmediğim/deneyimlemediğim için garip geliyor. ben erkek arkadaşımın yanında hep çok bol ve çok kapalı giyindim, vücudumu o sevsin, o baksın isterim orası ayrı ama bunu istediğim için bile kendimi kötü hissediyorum. sizce onunla bunu nasıl konuşmalıyım? o hayat görüşü olarak biraz daha “gençliğimde her şeyi yaşayayım, pişman olmayayım” kafasında, ben öyle değilim daha temkinliyim. bekaretle alakalı bir sıkıntım yok, ondan eminim oraya çekmeyelim de konuyu. bekaretimi bozacak ona yeltenecek bir adam değil. ama sizce zamanla öpmem, dokunmam bile sorun mudur? ya da kötü şeyler midir
ondan ayrılırsam kendimi kirlenmiş hissederim diye korkuyorum sadece…
Ne desek boş yaşa gör ama boş düşüncelere dalıyorsun 7 sene içinde ne olacak belli değilken.Ama kimse 7 sene hayatında birini tutup sadece yanağından öpmez tatlım
bir insanın kendisini bu kadar önemli görmesi bile çok ilginç.
