Merhabalar ,
Aslında gizliden gizliye bu forumu takip ederdim ancak konu açacağım açıkçası aklıma gelmezdi. Belki yaşayan vardır belki önerisi olan vardır bellide sadece içimi dökmek için bile iyi gelir diye yazıyorum bilmiyorum.
12 yıllık evliyim bir çocuğum var .eşimle uzun yıllar flört ederek evlendik çocuktan kaynaklı her ailede olan sorunlar bizde de vardı ama eş olarak mutlu bir çifttik yani 1,5 ay öncesine kadar öyle olduğunu sanıyordum . Yoğun iş temposunda çalışıyorum ve işim gereği sorumluluk stres oldukça fazla iş yerimde . Kah is sıkıntıları eve yansıdı , kah çocuğun davranışları , kah ödevi vs çalışmaktanda söylenir oldum yani yanlışlarım oldu tabi .
1,5 ay önce eşimle yine çocuktan dolayı ev işlerinden dolayı yine bir gerilme yaşandı her zamanki gibi bir tartışmaydı ama biseyler olduğunu anlayamadım bir gün ona yanaşmaya çalıştım hastayım dedi yattı . Hastalığındadır dedim sustum ertesi gün oldu erken yattı dedim uykusu geldi heralde , 3. Gün oldu yattığımızda sarıldım sarılmadı o an anladım biswyler olduğunu , ertesi gün aramadı beni hiç sorun mu var dedim cevap vermedi ama biliyorum ki telefonu elinden düşmez . Yineledim sorumu aksam konuşuruz dedi . Akşam oldu eve gittim başladı içine attığı sorunları anlatmaya . Yok ev işleri , çocukla ilgilenmem , çalışmam , olumsuz enerjim , tek çalışan benimiymişim , tek çalışan anne benimiymişim , hep stres hep olumsuzluk artık ses tonum , yürüyüşüm hersey itici geliyormuş , soğumuş , kadınlık yapmıyormuşum , seksten soğutmuşum , cilvem yokmuş bunlar yuzeysel anlattıklarıymis derinlere girse daha kırıcı olabilirmiş kırmamak için söylemiyormuş falannnnn filan . Geçer dedim bekledim , susayım diyorum içim içimi yiyor iletişim kurmaya çalışıyorum beni rahat bırak ben kendimle kalmak istiyorum bu şekilde daha mutluyum sende kendi hayatına bak diyor . Ayrılmak mı istiyorsun diyorum bu bu seçenek olabilir diyor ama net bir ifadesi yok . Biri mi var dedim çok çok çok kızdı , bunu ona yakıştırmama o zaman ne diyorum rahat ver diyor . Konuşma çok diyor ben doğal bir insanım içimden gelmedikçe bosey yapamam seks mi istiyorsun görev olarak yapayım ama içimden gelmez diyor yani hem kendime kızıyorum hem durumu anlamaya çalışıyorum anlayamadıkca saldırgan oluyorum offff sıkıştım kaldım . Seviyorum diyorum hayır sevmedin hiç diyor beni yollarca yanlız bıraktın şimdi 1,5 ayin hesabını mı tutuyorsun diyor . Gel terapiste gidelim diyorum benim buna ihtiyacım yok beni rahat bırak diyor . Soğudum senden diyor . Takil kafana göre beni yalnız bırak sürekli bu konuyu açma diyor ben ne yapayım . Artık şaşırdım kendimi gururumu da ayaklar altına aldım utanıyorum kendimden . Kendimi bu duruma soktuğum için çok kızıyorum kendime . Kocamı seviyorum ama hiç bunu ona histtetirmemisim heralde hatalarım çok olmuş ama bende görmemişim bisey ki böyle olmuşum bilmiyorum akıl verin fikir verin ne yapayım da evliliğim düzene girsin artık . Küçük çocuğum var boşanmak istemiyorum ama tamam desem itiraz etmeyecek onunla farkındayım ne yapabilirim ben . Özgüvenimi yitirdim artık