- Konu Sahibi flower_rose
-
- #1
Merhabalar. 6 ay kadar önce üniversiteden sınıf arkadaşımla netten konuşmaya başladık. Tabi 37 yaşındayım yıllar geçti yani. O zor bitirmiş okulu KPSS olmamış. Bir kurumda işçi statüsünde ama işte bilgisayar yazı işlerini yapıyor. Kadroya geçirmişler. Farklı illerdeyiz yakın da değil üstelik. İşte konuşma sevgililiğe evrildi. İkimizin de ilk ilişkisi. Pandemi dolayısı ile netten konuştuk hep. Yazlığa geçince orda görüştük. El üstünde tutuyor beni. Herkesi zorlarım ne desem tamam diyor. Sen nasıl istersen diyor. Tayin hakkı varmış. Yani yanıma o gelecek. Ben yer değiştirmek istemediğimi baştan söyledim. Bu yaşıma kadar hep eleyici davrandım. Şimdi ne bileyim bazen napıyorum ben diyorum. Bir yandan seviyorum da onun beni el üstünde tutuşu ne bileyim belki de hiç ilişki yaşamadığımdan iyi geliyor. Annemle tek yaşıyorum ben bu pandemi süresince her işi üstlendim. Bu da çok yıprattı bunun psikolojisi de olabilir bilmiyorum. Çok karışığım. Kolay kolay kimseye güvenmem. Şimdi o benim için tamam herşey diyor. Diğer gelişinde yüzük bile getirebilir. Ben aslında yaşadığı yere gidip bir görmek istiyorum. Ama pandemiden dolayı otelde kalmak sonrasında anneme bir şey taşırmıyım endişesinden gidemiyorum. Geldiğinde de diken üstünde görüştüm dışardan bir şey alırım da anneme gelir diye. Ne yapmalıyım 10 gün görüştük yüz yüze. Annem ile ablam da kararını ver diyor. Resmen sıkışmış hissediyorum şu an. Yani ayrılsam çok üzülürüm biliyorum ben de boş değilim. Ama bir anda karar da vermek istemiyorum. Pandemiden dolayı da elim kolum bağlı.