Merhaba hanımlar,
Benim derdim bilmeden vesile olduğum bir gönül ilişkisinde taraflardan birinin (kız olan) kafasını kurcalayan bir sorunla alakalı…
Aynı yerde çalıştığım bir (normal) erkek arkadaşım var,efendi sessiz sakin düzgün bir insandır arkadaşlığını çok severim. 1,5 sene önce motoruyla ölümcül bir kaza atlattığı için yüzünde bunun izleri var bir gözü aksıyor vs.
Bir de eski yaşadığım yerden tanıdığım bi kız arkadaşım var çok güzel çok alımlı hoş bir kızdır. Bir gün bu iş arkadaşımla gezerken bu kız arkadaşıma denk geldik. O da bize katıldı. Piknik alanı gibi bir yerde otururken bana telefon geldi 10-15 dk konuşmak için yanlarından ayrıldım. Bunlar bu süreçte samimiyeti epey ilerletmiş numaralar alınmış falan
Geçen ikisi baş başa buluşmuşlar bayağı gezip eğlenmişler,hatta ve hatta bu erkek olan arkadaşa evimin anahtarını vermiştim öğlen uğrayıp benim bir ekipmanımı eve bıraksın diye,ben gece ek işe çıkınca günü benim evde sonlandırmışlar
Gelelim sorunumuza, çocuk aşırı mutlu resmen uçuyor, sürekli gülümsüyor, bana (sanki aralarını bile isteye yapmışım gibi) habire kek çörek tatlı yağdırıyor, kızla ilerisini düşündüğünü iyice tanıyıp evlilik istediğini söyledi ama bugün mesai arasında kız arkadaşımla buluşunca gördüm ki onda bazı tereddütler vardı…O da hoşlanmış,karakterini beğenmiş,etkilenmiş,ilişki olarak olabileceğini ama evlilik düşünmediğini,ailesinin kabul etmeyeceğini (memleket etnik köken farkı vs. durumları da var aralarında),yüzündeki kaza izlerinin kafasına takıldığını söyledi…
Az önce işe döndüğümde çocuğun o mutlu halleri içimi acıttı çünkü kendisiyle aynı hisleri paylaşmayan biri için deli divane oluyor,ve ben aşırı vicdan azabı çekiyorum (ki hiçbir payım yok her şey tesadüfle başladı bunu biliyorum)…
Bir yanım karışma kenara çekil su akar yolunu bulur diyor bir yanım bir şeyler yapsana diye kafamı kemiriyor… Ne yapayım ben?