ne yapcağımı şaşırdım

merhabalar

ben 17 yaşında bir kızım. ailem dinle alakalı bana küçüklükten beri bir sürü şey öğrettiler sağolsunlar.
ama bir sorun varki küçüklüğümden beri hep bol uzun şeyler giydiriyolardı yani bazı şeylerin bana haram olmadığı zamanlarda
bile sıfır kollu yada şort gibi şeyler giymemi hep engellediler. o zamanlar sorun yoktu annem alırdı ben giyerdim. ancak artık büyüdüm
ve halen aynı olaylar. dar bir pantolon giymek istediğimde babam annem hepsinin büyük tepkileri çok, yada kolu erkek kolu gibi olan tshirtler giymessem azcık kısa olursa yine hep sorun oluyor. bundan dolayı hayatım boyunca hiç etek giymedim bile çünkü bu sefer onun boyu sorun olur. Zaten böyle mini etekle gezicek şortlarla dolaşcak birisi değilim ancak hayatım boyunca içimde hep birşeyler kaldı artı olarak yaşadığım bölgenin dışına şuana kadar bir arkadaşımla ilk defa izin verdiler çıkmama. istanbulda yaşıyorum . evet tehlikeli şehirdir ancak hayatım boyunca hep ailemle gezmekten.. benimde duygularım var evet belki biraz ergenim ancak insanlarla çok kolay iletişim kurabilen birisi olsam bile asosyalim çünkü herşey o kadar kısıtlandıki. Bu olaylar var ve ben hayatım boyuncca asla sevgili edinmedim edenmemde çünkü bana görede bu yaşta hiç güzel birşey değil. ayrıca ders notlarım her zaman çok yüksek olmuştur. ama halen bu durumda büyümeme karşı gibiler ve ne zaman birşey
yapsam dinimizi öne sürüyolar bahane olarak kullanıyorlar onu.ayrıca hep adrenelinli şeyler istediğim için yada sporlar yine hep sorun olmuştur.
yani artık depresyona giriyordum bir ara belkide depresyondayım.. ne olduğunu bilmiyorum bile depresyonun ancak hayattan son derece soğuyup sadece bedeninizi canlı tutmak için yaşamaya depresyon deniyorsa evet depresyondayım. ve halen ne zaman sorunlarımı söylesem hissettiklerimi kavga ederiz. çünkü tepki gösterirler.yoruldum.. bir kız olarak hayatım boyunca istediğim hiçbirşeyi giyemedim. yada diğer arkadaşlarım gibi istanbulda düzgün yerlere arkadaşlarımla gidemedim. Bir kere kafede erkekler ve kızlar karışık oturduk diye annemin bana tepkisi..
evet mesafe olmalı erkeklerle aramız biliyorum bende. zaten benim sevgili olaylarına bakış açımıda bütün arkadaşlarım bilir. hatta erkeklere karşı birşey hissetmiyorum bile.(yanlış anlaşılmasın kızlara karşıda hissetiyorum.) ve bu durumdayken çok iyi anlaştığım bir kaç yıllık arkadaşlarımla okul dışında asla oturup iki laf edemem. Olay şuki ben böyle büyütülüyorum. Müslümanlığın içinde bu şekilde ve bu olaylar hep beni soğuttu. bazen 18 yaşını geçince basıp gitmek istiyorum ama yine önüme dinimizi koyuyolar. anne babaları üzen cehennemliktir filan. annem babam iyi insanlardır çok şey öğrettiler bana
iyi ahlak verdiler asla birşey demem bunlara.ancak beni büyüme aşamamda anlayamıyorlar ve ben o kadar kötü hissediyorumki. hatta bir kere sırf günah olduğu için intihar edemediğim için allaha canımı alsın diye yalvarmıştım. çünkü ben sadece bir organizma olarak yaşıyorum resmen. hayatımı anlamlandırmak için dini baya
araştırıyorum namazı herkesin söylediği gibi yada onlar söylediği için değilde Allahı gerçekten sevidiğim için kılmak istiyorum az çok kılıyorum şükürler olsun.
ailem kapanma konusundada baskı yapmaz bu iyi en azından.. ama bu yazdıklarım.. namaz insana huzur verir evet.. beni sadece intihar girişiminden englelliyor gerisi halen aynı..
yaşıyorum ama hiç için. eskiden o kadar güler yüzlü kıpır kıpır enerjik birisiydimki.. ama kısıtlamalar beni böyle yaptı.. şimdi benim sorum şu böyle bir durumda ben aileme güle güle diyip universiteyi bitirince yada universiteye geçince çekip gitsem bir kul olarak kötü birşeymi yapmış olurum? ben dinimi böyle yaşamak istemezdim
çünkü eğer birşey giymiyorsam kendim giymemem gerektiğini bildiğim için giymemek isterdim. ama bana hiç fırsat bırakmadılar.. kötü birşey olurmu, bir müslüman olarak
hata yaparmıyım..?

ailen inançları doğrultusunda seni günahtan uzak tutuyor ve bunu yapmak zorundalar çünkü evladına bu konuda eğitim vermez ve bu doğrultuda çabalamazsan buda islam dinince günahtır.... onlarda kendileri günaha girmemek için seni bu doğrultuda yetiştirmeye çabalıyorlar ve seninde günaha bulaşmamanı istiyorlar ancak bu ters teper bende tepti... ben arapçayı ana dilim gibi bilirim ve kuranı defalarca rapça olarak okudum türkçe okumadım asla çünkü cidden türkçe çevirilerde saçmalamalar var... herneyse islamı çok iyi bilirim lakin boşluğa düştüm üniversite zamnı ve olmayacak şeyler yaptım... şuan duruldum pişmanlıklar yaşıyorum... ama eğer seninde yaşayacağın varsa yaşarsın ama sana tek diyeceğim şu ki sıcak evini bırakma üç kuruş paçavra kıyafetler için.....

pembikk .!.:

Aileniz sizi kucukten alıstırmaya calısmıs ama bi yandanda yanlıs yapmıs cunku dinde zorlama yoktur ancak dogru olan anlatılıp kisinin takdirine baglıdır onu uygulayıp uygulamamak.. siz ne güzel yapmıssınız böyle devam edin iste ahirette bunun kat be kat güzelligini alırsınız ama ıcınızden gelerek yapmaya calısın

Genişletmek için tıkla...

evet ancakne biliyim.. yaşamdan zevk almayınca insan artık düzgün düşünemiyor..

Gadi .!.:

ailen inançları doğrultusunda seni günahtan uzak tutuyor ve bunu yapmak zorundalar çünkü evladına bu konuda eğitim vermez ve bu doğrultuda çabalamazsan buda islam dinince günahtır.... onlarda kendileri günaha girmemek için seni bu doğrultuda yetiştirmeye çabalıyorlar ve seninde günaha bulaşmamanı istiyorlar ancak bu ters teper bende tepti... ben arapçayı ana dilim gibi bilirim ve kuranı defalarca rapça olarak okudum türkçe okumadım asla çünkü cidden türkçe çevirilerde saçmalamalar var... herneyse islamı çok iyi bilirim lakin boşluğa düştüm üniversite zamnı ve olmayacak şeyler yaptım... şuan duruldum pişmanlıklar yaşıyorum... ama eğer seninde yaşayacağın varsa yaşarsın ama sana tek diyeceğim şu ki sıcak evini bırakma üç kuruş paçavra kıyafetler için.....

Genişletmek için tıkla...

Zaten ben öyle evimi bıraksam bile yapıcağım şey bellidir çalışmak.. en iyi üniversiteleri düşünüyorum yabancı dilimide baya geliştirdim gerekirse yabancı ülkelerde okurum ,beni rahat bıraksalar kötü şeyler yapıcak birisi değilim zaten.. Allah razı olsun onlardan en azından bir terbiye verdiler. utanma duygusu denen birşey var en azından .. ama şuanki durumum ne biliyim gerçekten uyuyup uyanmak istemiyorum çünkü her yataktan çıktığımda yatağa geri yüzü asık dönüyorum.. ben kardeşlerimden farklıolduğum için ben hep dürüst olduğum için içimden geçenleri olduğu gibi söylediğim için hep sorunlarımız var ve kıyafet olayında bu sefer şık giyinmiyorum diye kavga ediyoruz , şık giyinsem açık diye kavga ediyoruz ben neyapıyımki ya..erkeklerle iyi anlaştığım için neredeye erkek gibi giyindiğim için tartışıyoruzz böyle olmak istiyorum çünkü kız gibi olunca daha fazla tartışıyoruz her zaman bir sorun..

1aysun1 .!.:

Zaten ben öyle evimi bıraksam bile yapıcağım şey bellidir çalışmak.. en iyi üniversiteleri düşünüyorum yabancı dilimide baya geliştirdim gerekirse yabancı ülkelerde okurum ,beni rahat bıraksalar kötü şeyler yapıcak birisi değilim zaten.. Allah razı olsun onlardan en azından bir terbiye verdiler. utanma duygusu denen birşey var en azından .. ama şuanki durumum ne biliyim gerçekten uyuyup uyanmak istemiyorum çünkü her yataktan çıktığımda yatağa geri yüzü asık dönüyorum.. ben kardeşlerimden farklıolduğum için ben hep dürüst olduğum için içimden geçenleri olduğu gibi söylediğim için hep sorunlarımız var ve kıyafet olayında bu sefer şık giyinmiyorum diye kavga ediyoruz , şık giyinsem açık diye kavga ediyoruz ben neyapıyımki ya..erkeklerle iyi anlaştığım için neredeye erkek gibi giyindiğim için tartışıyoruzz böyle olmak istiyorum çünkü kız gibi olunca daha fazla tartışıyoruz her zaman bir sorun..

Genişletmek için tıkla...

tatlım sen büyük ihtimal sorgulama sürecine gireceksin... bende giridim o sürece zor olsada bi karar verdim ve islama inanmaya devam ettim... inşallah sende bu yolu seçersin...ama tabi inanmak yetmiyor onun gereğinide yapmak hayatında uygulamak lazım.. henüz başarabilmiş değilim bunu başaranlarada büyük saygım var... boşlukta hissetmen çok doğal düşünen bir insansın belliki ... koyun değilsin... bu işi iradenle yapmaa başladığında eminim mutlu olacaksındır :) şimdilik sadece derslerine odaklan iyi yerler kazan ama üniversite boşlukta olan insanlar için çok tehlikeli olabiliyor :) o yüzden dikkat ol lütfen :)

canım benım yapman gereken sey ıyı bır unıversıte kazanıp meslek sahıbı olup hayatınla ılgılı kararları senın vermen evet belkı aılen sana dini eğitim vermeye calısıyor bu guzel bır sey ama baskı olmamalı bu hiç bir zaman ustunde.şimdilik sabret canım güzel bir meslek edınmeye bak..kendı hayatını kendın yonet..çıkış yolu bu

Çok gençsin istediklerin çok normal şeyler, ayrıca yazında kendisini ifade etme yeteneği çok iyi , aklı başında bir genç kız gördüm

Ailen seni günahtan uzak tutmaya çalışarak doğruyu yapıyor, İslamı sana öğretmek ve ona uygun yaşaman için çabalamak ailenin görevi, çünkü bizim dinimiz aileyi bundan sorumlu tutuyor

Yaşın gereği çevreni gördükçe yaşadığın hayat seni bunaltıyor, böyle hissetmen normal ama içini ferah tut. Sana kendi hayatımdan örnekler vermek isterim, benim ailemde inancı olan ama ibadeti olmayan bir aileydi. Bana haramı helali öğrettiler ancak düzenli namaz kılmak,oruç tutmak gibi farz ibadetlerin üzerinde hiç durmadılar, giyim konusunda, arkadaşlarımla ilişkilerim konusunda bana fazla bir kural koymadılar. Hep istediğim gibi yaşadım, rahmetli annem arkadaşım gibiydi, her şeyimi bilir. Bu dünya için çok aklı başında, ayakları sağlam basan bir kadın yetiştirdi. Ama bu hale gelene kadar çok şey yaşadım, bir sürü günah biriktirdim. Bu yaştan sonra değiştiremeyeceğim sabit düşüncelerim oldu. İbadette zorlandım çünkü küçüklükten alışkanlığım yok, namaza bir başladım bir bıraktım, oruç tutmayı sürekli ve zamanında yapılan bir ibadet olarak hayatıma yerleştiremedim. Yani yapmak istemekle bir türlü rayına oturtamamak arasında gidip geldim. Halen öyleyim ancak ailem bunların üzerinde duran bir yapıda olsaydı hayatım bambaşka olabilirdi.

O yüzden seni şanslı gördüm, dünyada hoşumuza giden şeyleri yaşamıyorsun belki ama bu dünyada kalıcı değiliz, ailenden ayrılma fikrin böyle olmasın. İyi bir öğrenciymişsin bunu devam ettir, meslek sahibi ol, vakti gelince umarım karşına hayırlı biri çıkar yuvanı kurarsın. Dünyada aklının almayacağı kötülükler var, ailenden sakın uzak kalma, onlara dua et, seni hem günahtan hem dünyadan koruyarak çok güzel bir iş yapıyorlar. Çok şey istemediğini biliyorum, zaten aşırı bir tip değilsin biraz nefes almak istiyorsun anlıyorum ama ailen böyleyse böyle olsun bu kötü bir şey değil. Ayrıca depresif olmamaya çalış, Allah a canımı al diye dua edilmez, konu çok uzun bende bayağı yazdım, madem inancı biliyorsun, ferahlamanın yolu da duadır, kalbine huzur iste Allah tan. Ama ailenden ayrı olmayı düşünme, inan bana anne baba bir arada bir çatı, dünyada yaşanabilecek her şeyden daha büyük bir nimet

sevgili 1aysun1 ciğm ATTRAENTE nin mesajını dikkate al çünkü daha fazla söylenecek birşey kalmamış.kimimiz bu baskılardan bıkarken kimimiz de her ne kadar böyle ağır olmaması gerekse de bunun eksiklerini sonradan anlıyoruz.sabırla ve duayla rabbim sana çıkış yolunu gösterecektir yalnız biraz zamana ihtiyacın var kendini bırakma ve geleceğini düşün.bir aile de kolay bulunmuyor herkes atsa ailen sahip çıkar onları kırmadan umarım halledersin problemlerini.ve seni üzmek için söylemiyorum ama üniversiteyi kazanamazsan da senin için kendilerinin uygun gördüğü bir kısmet bulup seni evlendirmeyi düşünebilirler sonuçlar genelde böyle oluyor çevremden de şahit olduğum böyle olaylar var.çünkü birileriyle tanışabilme ihtimalin düşüyor.

unutma sabır,azim ve duayla.

faat .!.:

Merhaba canım.
Kendini çok güzel ifade etmişsin.
Seni anlıyorum.
Hissettiklerin normal, istediklerin çok doğal.


Yani belli sınırların olduktan sonra giyim seçimini sana bıraksalar, arkadaşlarınla
gezmene, bir yerlerde oturmana anlayış gösterseler çok iyi olur.
Bunları yaşamak senin hakkın.

Yine eve giriş saatin olsun mesela, yine onların izni ile çık dışarı.
Bunlar güzel şeyler.
Seni korumak istiyorlar.
Ama senin de bu yaşında bu duygularla depresif takılman hoş değil.
İki tarafında gönlü olmalı diye düşünüyorum.
Sana dinimizce doğru olanı öğretmek aile olarak onların görevi ama
sen doğru olanı bileceksin, seçimlerini kendin yapacaksın.

Ailenle de aynen burada ifade ettiğin gibi konuşsan tepkileri ne olur acaba?

Genişletmek için tıkla...

daha önce her zaman düzgün bir şekilde ifade ettim ama sonu hep bana bağırmalırıyla bitti , ayrıca bizde eve giriş saati okulun bitiş saatidir :)

ATTRAENTE .!.:

Çok gençsin istediklerin çok normal şeyler, ayrıca yazında kendisini ifade etme yeteneği çok iyi , aklı başında bir genç kız gördüm

Ailen seni günahtan uzak tutmaya çalışarak doğruyu yapıyor, İslamı sana öğretmek ve ona uygun yaşaman için çabalamak ailenin görevi, çünkü bizim dinimiz aileyi bundan sorumlu tutuyor

Yaşın gereği çevreni gördükçe yaşadığın hayat seni bunaltıyor, böyle hissetmen normal ama içini ferah tut. Sana kendi hayatımdan örnekler vermek isterim, benim ailemde inancı olan ama ibadeti olmayan bir aileydi. Bana haramı helali öğrettiler ancak düzenli namaz kılmak,oruç tutmak gibi farz ibadetlerin üzerinde hiç durmadılar, giyim konusunda, arkadaşlarımla ilişkilerim konusunda bana fazla bir kural koymadılar. Hep istediğim gibi yaşadım, rahmetli annem arkadaşım gibiydi, her şeyimi bilir. Bu dünya için çok aklı başında, ayakları sağlam basan bir kadın yetiştirdi. Ama bu hale gelene kadar çok şey yaşadım, bir sürü günah biriktirdim. Bu yaştan sonra değiştiremeyeceğim sabit düşüncelerim oldu. İbadette zorlandım çünkü küçüklükten alışkanlığım yok, namaza bir başladım bir bıraktım, oruç tutmayı sürekli ve zamanında yapılan bir ibadet olarak hayatıma yerleştiremedim. Yani yapmak istemekle bir türlü rayına oturtamamak arasında gidip geldim. Halen öyleyim ancak ailem bunların üzerinde duran bir yapıda olsaydı hayatım bambaşka olabilirdi.

O yüzden seni şanslı gördüm, dünyada hoşumuza giden şeyleri yaşamıyorsun belki ama bu dünyada kalıcı değiliz, ailenden ayrılma fikrin böyle olmasın. İyi bir öğrenciymişsin bunu devam ettir, meslek sahibi ol, vakti gelince umarım karşına hayırlı biri çıkar yuvanı kurarsın. Dünyada aklının almayacağı kötülükler var, ailenden sakın uzak kalma, onlara dua et, seni hem günahtan hem dünyadan koruyarak çok güzel bir iş yapıyorlar. Çok şey istemediğini biliyorum, zaten aşırı bir tip değilsin biraz nefes almak istiyorsun anlıyorum ama ailen böyleyse böyle olsun bu kötü bir şey değil. Ayrıca depresif olmamaya çalış, Allah a canımı al diye dua edilmez, konu çok uzun bende bayağı yazdım, madem inancı biliyorsun, ferahlamanın yolu da duadır, kalbine huzur iste Allah tan. Ama ailenden ayrı olmayı düşünme, inan bana anne baba bir arada bir çatı, dünyada yaşanabilecek her şeyden daha büyük bir nimet

Genişletmek için tıkla...

yazdılarınız benim için birşeyler ifade etti gerçekten çok saolun:) Şunu düşündüm büyüsemde çok güzel bir üniversite kazansamda ailemi üzmeden yapmak istediklerimi yapmaya çalışcam çünkü evet bu dünya geçici nefsimin istediklerine göre aileme acı verirsem bu çok kötü olur heralde.. sabır etcem artık belkide hayatım boyunca hep içimde kalıcak istediğim birşeyler giymek biraz özgür olmak ama bu durumda yaptığım her şey bana kötü yansıycak gibi.. ailem kız olduğum için şehir dışında bile okumama izin vermiyorlar ancak babam çok eğitime önem veren birisidir. yani türkiyede gidebileceğimden daha iyi bir üniversite kazanırsam yurtdışına gönderebilme ihtimali olduğunu söylemişti:)burdaki ablaların yada arkadaşların yorumlarına çok teşşekkür ediyorum :)

Canım şöyle düşün, bir ay önce bir yıl önce arkadaşlarınla istediğin yere gidip istediğin kıyafeti giyseydin şimdi eline ne geçecekti, kendi kendine oh ne güzel günah işledim mi diyecektin, gitsen de gitmesen de, giysen de giymesen de o gün geçmedi mi ? Sana şimdi sadece günahı kalmayacak mıydı ?
Ama şimdi şükür Rabbime günahtan uzak durdum, bu sıkıntımın da mükafatını cennette alacağım inşallah diyebilirsin. Burası geçici, kendini sonsuz ahirette en güzel kıyafetlerle en iyi şekilde hayal et, ailenin üzerindeki baskıdan bi nebze rahatlamış hissedersin kendini inşallah..

Istediklerin gayet dogal, cogu insan icin lafi olmayan istekler, giyimdi, arkadas ortamiydi.
Ben boyle baskici aileleri hic tasvip etmiyorum. Cocuguna dogruyu yanlisi ogret eyvallah da. O zorlamalar, yok her lafta bak cehenneme gidersin filan diye tehdit etmeler filan kimse kusura bakmasin da cahillik.
Sen okulunu dogru duzgun bitirip ayaklarinin ustunde durmaya bak. Sonra da kendin bir yetiskin olarak istedigin gibi yasa. Ailenden biraz uzak yasa hatta, yoksa mudahaleler devam eder. Ben kendimi senin yerine koyunca dusunuyorum, boyle yasayamazdim bir omur. Dunyaya bir kere geliyoruz sonucta.

ne kapalı ne açık birisi olarak en azından dizüstü birşey giymeyen biri olarak evimde en kısa etekleri de göbeği açıkları da dapdar kısacık elbiselerimi de giyiyorum ooohhh gözüm gönlüm açıllsınn

Bense bu konuda farklı mı dusunuyorum, empati kuramıyor muyum anlamadım. Kısıtlamalar insanların hayatındaki kelepceler gibi. bazen ben de o kadar yogun bir şekilde bunaldıgımı hissediyorum ki.. (Ailem tarafından değil, her zaman ileri görüşlü oldular. Olabildiğince serbest bırakmaya çalıstıllar. Kendi kararlarımı alabilmeye teşvik ettiler.) Gel gör ki yasadıgım cevre bir yere kadar kabulleniyordu farklılıkları. ulkemiz bir yere kadar saygı duyuyor farklılıklara. Sonra dusundugumde diyorum ki, bir donemlik bile olsa, kişiliğimi olusturmam, karsılastırabilmem için yeni ortamlar görmeli, yeni yerler gitmeli ve gözlemlemeliyim. Eğer üniversite için il dısına cıkmak istiyorsan cık. yurtdısına gitmek istiyorsan git. bunun ailene zararı olmayacağı gibi, kendini bilir, kötülükleri ayırt edebilirsen , edineceğin tecrubeler, tanısacağın yeni insanlar ve "kendi kararlarını alabilme" şansı açısından seni olgunlastırmasıyla yararı olacaktır. Ve bunu dine bağlama. Eğitim için aileni bir süreliğine terk edeceksin diye günahkar olmazsın. Hayırsız, yalancı, riyakar insanlardır günahkarlar. Sense eğitim görecek, kim bilir belki de ileride eğiteceksin. Girdiğin ortama daha hayırlı bir birey olacak, aileni gururlandıracaksın. bir cok kişiden hayır duaları alacaksın belki de.. kısaca, Üniversite senin için iyi bir deneyip olup, kendini geliştirebilme fırsatı verecektir sana.

Kizlarini yasadiklari bolgenin disina bile gondermeyen ailenin tutup da sehir disina, hele hele yurtdisina okumaya gonderecegini hic ama hic sanmiyorum.

Bence olay sırf dinle ilgili değil, dinleyince kulağa boğucu gelen bir kendi istediği gibi şekillendirmeye çalışma, kendi sınırları içinde tutma isteği var ailende. Giyim bunun en basit örneği, -sırf ölçülü giyinmeni istemelerinden bahsetmiyorum, hem ölçülü, hem şık, hem feminen, hanım hanımcık giyinmeni istemeleri mesela, kafalarında yarattıkları ideal kadın prototipine illa yüzde yüz uydurmaya çalıştıklarının basit bir kanıtı. Aynı şekilde yaşamayı uygun gördükleri bölgeden dışarı çıkmamanı istemeleri de öyle.

Bilmiyorum ama, Allah hepimize kullanmamız için bir hayat, bir potansiyel vermişse, onu kullanmamak, hayatı, doğayı, insanları tanımaya çalışmadan bir köşede geçmesini beklemek, daha büyük bir ihanet değil mi, anne-babanın her isteğine uymayıp saygısız sayılmaya göre?

Merhaba canim.. yasadiklarin hissettiklerin cok normal seyler.. benim babam da cok kuralci biriydi.. arkasaslarimin evine gitmemi istemezdi, gec saatte eve gelmemi istemezdi, kiyafet konusunda da ayni sekilde.. bunaldigim zamanlar olmadimi tabiki oldu.. ama simdi geriye donup baktigim zaman bunlari sadece benim hem dunyami hem ahiretimi korumak icin yaptigini anliyorum.. tabi babamin bu kisitlamalari bos bos gezmezle sinirlamisti.. mesela okul hayatim ve verimli olan sosyal hayatimi (degisik kurumlarda calisma ve faaliyetler gibi) asla sinirlamadi.. yani kiyafete gezip tozlama takilma.. faydali seyler yaparak kendini gelistir ve bu sekilde ozgurles.. hem daha ozguvenli olursun hem aileni uzmemis olursun... sen akilli bir kizsin ve bence boyle bos seyler icin uzme kendini...