Yaklasik uc yildir devam eden bi sorunum var gece uyku'dan bagirarak uyaniyorum bazen uc ayda bir bazen alti aydi bir oluyor anlayacaginiz belli olmuyor. ama keske anlattigim kadar kolay olsa oyle bir firliyorum ki yataktan butun ev halkini korkudan olduruyorum desem yeridir. hatta babam kalpten gidicem bi gun diyor 
insanlari korkuttuguma mi yanayim kendi icimde ki firtanalarami hatta bazen uyumaya korkuyorum. bide simdi su var ne gordugumu net olarakta hatirlamiyorum ama ailem uzerimde baski kuruyor surekli soruyor ne gordun ne gordun diye bende bisey diyemiyorum bu sefer kavga cikiyor ama gercekten hatirlamiyorum sadece hissettigim asiri korku ve panik.. simdi ben doktora da gittim ama doktorda bisey bulamadi. sonra ilac falan dedi ama ben cekimser yaklastim ne bilim bir sure sonra o ilaclara bagimli olmak hatta dahada kotuye gitme ihtimali korkuttu beni doktorda kesin.komusmuyor. Anlayacaginiz kaldim oyle tek basima. ailemin artik tahammulu kalmadi hissediyorum annemle babam surekli fisir fisir konusuyorlar gerci ben artik anlayista beklemiyorum sonucta haklilar. onlarda benim yuzumden uykusuz kaliyorlar. hatta annem elin evi bu kadar tahammul gostermez falan diyor.. o kadar biktim ki herseyden evlenmek bile istemiyorum o insanin hayatini karartmak istemiyorum iyice umudum tukendi ne yapsam.olmuyor
insanlari korkuttuguma mi yanayim kendi icimde ki firtanalarami hatta bazen uyumaya korkuyorum. bide simdi su var ne gordugumu net olarakta hatirlamiyorum ama ailem uzerimde baski kuruyor surekli soruyor ne gordun ne gordun diye bende bisey diyemiyorum bu sefer kavga cikiyor ama gercekten hatirlamiyorum sadece hissettigim asiri korku ve panik.. simdi ben doktora da gittim ama doktorda bisey bulamadi. sonra ilac falan dedi ama ben cekimser yaklastim ne bilim bir sure sonra o ilaclara bagimli olmak hatta dahada kotuye gitme ihtimali korkuttu beni doktorda kesin.komusmuyor. Anlayacaginiz kaldim oyle tek basima. ailemin artik tahammulu kalmadi hissediyorum annemle babam surekli fisir fisir konusuyorlar gerci ben artik anlayista beklemiyorum sonucta haklilar. onlarda benim yuzumden uykusuz kaliyorlar. hatta annem elin evi bu kadar tahammul gostermez falan diyor.. o kadar biktim ki herseyden evlenmek bile istemiyorum o insanin hayatini karartmak istemiyorum iyice umudum tukendi ne yapsam.olmuyor 
Tuhafı en başlarda haberim bile olmuyordu çığlık attığımdan ,sonra bir kaç defa duydum çığlık attığımı ama ne çığlık. 
Artık kızları korkudan uyandıracağım diye utancımdan uyumaktan çekinir olmuştum. Mütemadiyen 2 hafta bir kaç gece istisna dışında, her gece çığlıklarımla uyandım. Sonra dayanamadım korkudan psikoloğa gittim. Bana çok tramvatik bir olay yaşayıp yaşamadığımı, ya da kafamı meşgul eden bir şeyin olup olmadığını sordu oradaki beyefendi. Bildiğin oturup ciddi ciddi düşündüm. O yıllarda gittiğim üniversite ve bölüm beni inanılmaz derecede bunaltıyordu. Sürekli aklımda bugünü de atlattım ya yarın ne olacak ,mezun olabilecek miyim, ya sonrası soruları ve bunların yarattığı korkuları nasıl bilinç altıma atıp bastırdığım geldi aklıma. Üniversitemi değiştirmeye karar verdim . O gün oturup kendime geleceğimle alakalı güzel olumlamalarla dolu bir liste yaptım. O günden bu güne yaklaşık iki senedir ne çığlık var ne bir şey 
Eminim senin de farkında olduğun ya da benim gibi bilinç altına attığın bir sıkıntın vardır. O herneyse onu çözersen sorun kalmaz Allah'ın izniyle kuzum kendini hiç boşuna üzme 
