Dayanamıyorum artık gücüm tükendi aileme de kızgımım hayatım boyunca ksııtladırlar beni hep akraba evliliğini kafama koydular küçüklükten böyle eğittiler. Evlendim akraba diye boşanma olmaz dediler niye günah mı. Eşim geldi bugün sanki ayrı ev konusunu açan benmişim gibi git içerde otursana dito ben de sinirlendim oturmicam dedim. Bana artsilik yapma dedi bağırdı. Söyleyin bana çok mu zor boşanmak çok mu kötü çok mu günah. Ben işimi yapıp evimi temizleyip odamda oturuyorum bu bile kusur gibi en başta konuşulduğu gibi kalmadı hiç bişi kalmadı. Moralim sıfır hepsi nefret ediyo benden eşim de beş yaşındaki çocuk gibi dolduruşa geliyo